Πεισμώνεις, αντιδράς και… ισοφαρίζεις

Το να ηττηθείς στην Βαρκελώνη, δεν είναι και από τα πιο απίθανα αποτελέσματα στην Ευρωλίγκα. Το αντίθετο μάλιστα, ακόμα και αν το… κοντέρ γράψει -16. Το να μείνεις πίσω με 1-0 σε μία σειρά προημιτελικών που κρίνεται στις τρείς νίκες, δεν είναι καταστροφικό και δεν σου απαγορεύει να ονειρεύεσαι. Το να χάνεις όμως με κάτω τα χέρια και να μην εμφανίζεσαι καν στο παρκέ, ιδιαίτερα όταν είσαι ο Ολυμπιακός των τελευταίων πέντε χρόνων, ξενίζει. Οι «ερυθρόλευκοι» κινήθηκαν σε αντίθετη πορεία με την μαχητική φύση τους και πραγματοποίησαν τη χειρότερή τους φετινή εμφάνιση στην Ευρωλίγκα.

Άφησαν στον Πειραιά την στολή του «κυνηγού» της κάθε μπάλας και της κάθε φάσης, το πάθος, την πίστη και την αυταπάρνηση που πρέπει να παρουσιάσεις αν θες να επιβιώσεις σε ένα τόσο δύσκολο γήπεδο και λογικά έχασαν πανηγυρικά. Χωρίς μάλιστα η Μπαρτσελόνα να υπερβάλει εαυτό και αυτό ίσως είναι το πιο ανησυχητικό συμπέρασμα από το πρώτο… επεισόδιο της μάχης. Τα πολλά χαμένα αμυντικά ριμπάουντ, η ραθυμία στην άμυνα και η τρικυμία εν κρανίο στην επίθεση, είναι συμπεράσματα που εύκολα βγάζει κανείς από το πρώτο σαραντάλεπτο. Η απουσία εναλλακτικού πλάνου, τα πολλά λάθη και η αστοχία ήταν επίσης φανερά, όπως και η έλλειψη ρυθμού του φυσικού ηγέτη αυτής της ομάδας, Βασίλη Σπανούλη, ο τραυματισμός του οποίου άλλαξε άρδην τα δεδομένα από την 10η αγωνιστική του Top 16 και έπειτα.

Όπως πολύ σωστά δήλωσε στον Σπορ Fm o Μίλαν Τόμιτς όμως, χρόνος για απογοήτευση δεν υπάρχει. Αν ο Ολυμπιακός θέλει να μην γυρίσει με το δύσκολα ανατρέψιμο 0-2 στην Ελλάδα, θα πρέπει άμεσα να αλλάξει το τσιπάκι και κυρίως να εμφανιστεί κανονικός στο παρκέ του «Παλάου Μπλαουγκράνα» αύριο το βράδυ. Αποφασισμένος να παλέψει, αποφασισμένος ακόμα και αν «πέσει», να το κάνει ως ο Ολυμπιακός που έχει θαυμάσει και φέτος όλη η Ευρώπη. Η δουλειά, πρέπει να γίνει αρχικά στο ψυχολογικό κομμάτι. Ακόμα και οι ίδιοι οι ισπανοί δεν πίστευαν στα μάτια τους με την εικόνα που παρουσίασε η ελληνική ομάδα. Έγραφα πριν το ματς πως το μεγαλύτερο όπλο θα ήταν η πίστη, όμως η κινήσεις και ο τρόπος που αγωνίστηκαν οι παίκτες, αλλά και αυτός που αντιμετώπισαν την αναμέτρηση οι προπονητές, μόνο κάτι τέτοιο δεν ενέπνεε.

Αν άπαντες «καθαρίσουν» το μυαλό τους και συγκεντρωθούν, είναι δεδομένο πως η εικόνα θα βελτιωθεί αισθητά. Για να αλλάξει ολοκληρωτικά και οι πιθανότητες για τη νίκη να αυξηθούν, ίσως να πρέπει να διαφοροποιηθεί εντελώς η αγωνιστική προσέγγιση του αντιπάλου. Η άμυνα με αλλαγές στα σκριν δεν προσφέρει σχεδόν τίποτε στον Ολυμπιακό κόντρα στον συγκεκριμένο αντίπαλο. Ίσα-ίσα που τον εκθέτει περισσότερο, καθώς γίνεται ακόμα πιο ευάλωτος στο αμυντικό ριμπάουντ και στα μις ματς που ψάχνει… λυσσαλέα στο παιχνίδι της η «Μπάρτσα». Εφόσον ακολουθηθεί η πιο επιθετική άμυνα με δυναμικά hedge out και το πικ εν ρολ αντιμετωπιστεί με τον παίκτη να μένει στον αντίπαλό του, ίσως το κέρδος να είναι διπλό, αφού ίσως ο Ολυμπιακός να κλέψει περισσότερες μπάλες και πάρει περισσότερα από το παιχνίδι στο «ανοικτό» γήπεδο.

Αυτό προϋποθέτει πάθος και… ανδριλίκι (και όχι να γίνονται 3 (!) φάουλ στα πρώτα 16 λεπτά), αφού παρότι οι «μπλαουγκράνα» σταμάτησαν στους 73 πόντους, η άμυνα δεν θύμιζε σε τίποτα τις πραγματικές δυνατότητες των παικτών του Σφαιρόπουλου. Πάμε τώρα και στους 57 της επίθεσης, που πρέπει να αυξηθούν σημαντικά για να υπάρξει ελπίδα. Η λογική λέει πως με τον Σπανούλη φανερά επηρεασμένο, θα πρέπει οι υπόλοιποι να καλύψουν την απουσία του, εκτός αν ο αρχηγός εμφανιστεί αισθητά πιο έτοιμος την Παρασκευή. Κάτι τέτοιο δεν έγινε σε καμία περίπτωση χθες. Είναι πρόδηλο πως χρειάζεται καλύτερο παιχνίδι απ’ όλους τους γκαρντ δημιουργικά, αλλά κυρίως επιθετικά και όχι όταν υπάρχει χώρος για διείσδυση να γίνονται σουτ και όταν πρέπει να εκτελείται σουτ να επιχειρείται μπάσιμο. Με ποσοστό εντός παιδιάς κάτω του 40% και κανέναν παίκτη με διψήφιο αριθμό πόντων, κανείς δεν νίκησε εκτός έδρας τη Μπαρτσελόνα, άρα είναι εκ των ων ουκ άνευ πως πρέπει να αλλάξουν πολλά και στην επίθεση.

Η πρώτη ευκαιρία χάθηκε, σε μία κακή βραδιά όλης της ομάδας, αλλά ο πόλεμος είναι ακόμα «ανοικτός». Σε αυτές τις καταστάσεις ξεχωρίζουν οι καλοί από τους πολύ καλούς και οι έτοιμοι άνδρες από τους… άγουρους. Οι πρώτοι… σηκώνονται από το πέσιμο, πεισμώνουν και αντιδρούν άμεσα και ακαριαία. Έχετε αμφιβολία πως ο Ολυμπιακός διαθέτει πολλούς τέτοιους στις τάξεις του;

Follow @ZervasNikolaos