Ομάδα απόλαυση, αντάξια του μεγαλείου της

Αν έλεγε κανείς στους φίλους του Ολυμπιακού ότι στην αυγή του Μάρτιου η ομάδα τους θα έχει πετύχει ήδη το 2/3 των φετινών της στόχων, η λογική λέει πως θα το… αγόραζαν χωρίς δεύτερη σκέψη. Η επιγραφή της σεζόν 2021/22 γράφει ήδη για τους πειραιώτες «κυπελλούχοι Ελλάδας» και «επιστροφή στα πλέι οφ της Ευρωλίγκας. Απομένει ένας για να γραφτεί ολόχρυση ιστορία σε μία κομβική σεζόν για τον οργανισμό, όμως αυτός είναι γνωστό ότι κρίνεται τον Μάιο. Για την ώρα, η αγωνιστική εικόνα των «ερυθρόλευκων», οι ρόλοι τους, οι δυνατότητές τους και η υγεία που αναβλύζουν τα αποδυτήριά τους, έχουν ανοίξει για τα καλά την… όρεξη.

Και όχι άδικα, καθώς το νικηφόρο πέρασμα από την έδρα της σκληροτράχηλης, και λόγω των τελευταίων εξελίξεων-συνθηκών, με αρκετές πιθανότητες για είσοδο στην οκτάδα, Μπάγερν, μπορεί κάλλιστα να χαρακτηριστεί κομβικό. Όχι για την πρόκριση που είναι πλέον δεδομένη, αλλά για μία υπέρβαση. Το πλεονέκτημα έδρας στα πλέι οφ, που αυτόματα, και ειδικά στο φετινό ΣΕΦ, γεμίζει αισιοδοξία για επιστροφή και στο Final Four, που από την στιγμή που μεταφέρθηκε στο Βελιγράδι, δημιουργεί, για ευνόητους λόγους, έξτρα προσμονή και όνειρα. Βήμα-βήμα και με προσγείωση όμως, διότι τα πάντα είναι ρευστά και πολλές φορές οι εναλλαγές είναι αστραπιαίες.

Πριν ένα μήνα που ο κορωνοϊός και ένα λογικό ντεφορμάρισμα είχαν μαστίσει τον Ολυμπιακό, αρκετοί αμφέβαλαν ακόμα-ακόμα και γι’ αυτό που αναμφίβολα αξίζει (σ.σ. οκτάδα) βάσει εικόνας η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα. Ο υπογράφων με βάση την εικόνα του Χασάν Μάρτιν, εκτιμούσε πως η προσθήκη σέντερ είναι απαραίτητη, και εδώ και μερικές ημέρες ο Αμερικανός σέντερ είναι ο κρυφός MVP στον τελικό του κυπέλλου με τον Παναθηναϊκό, αλλά και σημαντικότατος για το «διπλό» στο Μόναχο. Γλυκιά που είναι η διάψευση κάποιες φορές…



Διάψευση ήταν και αυτό που παρακολουθήσαμε στο μεγαλύτερο διάστημα στο παρκέ του «Audi Dome» από τις δύο ομάδες. Η πέμπτη καλύτερη άμυνα κόντρα στην τρίτη πιο αποτελεσματική, επιδόθηκαν σε ένα ρεσιτάλ ευστοχίας ή αν θέλετε απροσεξίας στα μετόπισθεν. Το 53-50 της ανάπαυλας, θα μπορούσε κάλλιστα να ήταν σκορ με τις τρεις περιόδους ολοκληρωμένες, αλλά έχει αποδειχθεί πολλάκις πως η θεωρία απέχει από την πράξη. Ο Ολυμπιακός, σε μία ακόμα βραδιά καριέρας του Ντόρσεϊ στην επίθεση (σ.σ. γιατί στην άμυνα χώλαινε και γι’ αυτό είδε όλο το τέταρτο δεκάλεπτο από τον πάγκο για να παίξει ο εξαιρετικός αμυντικά ΜακΚίσικ), δέχθηκε 19 πόντους λιγότερους απ’ ότι βάζουν συνολικά μέσο όρο οι βαυαροί στην διοργάνωση. Σε ένα ημίχρονο, ελέω και των δύο γρήγορων φάουλ του για ένα ακόμα βράδυ αμυντικού εξολοθρευτή, Παπανικολάου.

Τους κράτησαν οι δικοί τους 50 και το ξέσπασμα του Σλούκα στο τελευταίο δίλεπτο του ημιχρόνου, που μετέτρεψε το 50-40 σε 53-50. Η κακή περιφερειακή άμυνα, τα πολλά φάουλ που γίνονταν πάνω σε προσπάθεια από απροσεξία, είχαν δώσει 7/14 τρίποντα στους γηπεδούχους, με την αναλογία ασίστ/λαθών να είναι 12-3 και 9-7 αντίστοιχα. Μαζί με την επιπολαιότητα στο τελείωμα κάποιων φάσεων κάτω από το καλάθι, επέτρεπαν στην Μπάγερν να κερδίζει πόντους, με τους Λούτσιτς και Ρούμπιτ να κάνουν τρομερή «ζημιά». Ήταν αναγκαίο για τον Ολυμπιακό να ενεργοποιήσει το μεγάλο του ατού, την άμυνα, που όταν συνδυάζεται με το αδιαμφισβήτητο ταλέντο και τους ρόλους που υπάρχουν στην επίθεση, τον μετατρέπουν σε μία από τις πιο απολαυστικές ομάδες της διοργάνωσης.

Έτσι και έγινε. Οι 53 πόντοι έγιναν στην επανάληψη 35, τα λάθη της Μπάγερν από 3 έγιναν 7, ο Ολυμπιακός έκανε μόλις 3 και έφτασε τις τελικές του πάσες στις 20. Οι δέκα εξ’ αυτών του καταπληκτικού Σλούκα, ο οποίος μαζί με τους 11 πόντους του σε καίρια σημεία του αγώνα, ήταν ο πολυτιμότερος για ένα ακόμα βράδυ. Οι «ερυθρόλευκοι» τελείωσαν το παιχνίδι με ευστοχία εντός παιδιάς 62% (76,5% δίποντα και 47,4% τρίποντα), ποσοστά που μπορεί να σε οδηγήσουν σε ήττα μόνο αν… αυτοκτονήσεις αμυντικά. Αν δεν υπήρχαν τα πολλά χαμένα αμυντικά ριμπάουντ του τρίτου δεκαλέπτου, αλλά και η μη ορθή χρήση των φάουλ που είχαν να δώσουν για να αποφύγουν καλάθια σε μις ματς, ίσως η διαφορά να είχε «ανοίξει» νωρίτερα.



Με τον Βεζένκοβ για ένα ακόμα βράδυ σε οργιώδη κατάσταση επιθετικά στο δεύτερο μέρος, τον Μάρτιν να τελειώνει όλες τις φάσεις από πικ εν ρολ, δίνοντας την ευκαιρία στον θετικό Φαλ να δει το τέλος του αγώνα ξεκούραστος και τον Λαρεντζάκη να βρίσκει τα αναγκαία εδώ και καιρό τρία μεγάλα τρίποντα μετά από καιρό, δεν παρατηρήθηκαν σε κανένα σημείο του αγώνα… αυτοκτονικές τάσεις και το ένα ακόμα άρτιο κοουτσάρισμα του Μπαρτζώκα, πήρε αυτό που άξιζε. Ο πιο προσεκτικός παρατηρητής, θα πρόσεξε επίσης δύο πράγματα που πιστώνονται στον προπονητή και τους συνεργάτες του. Ο Ολυμπιακός έχει βάλει πολλά καινούργια πράγματα στο επιθετικό του παιχνίδι, και κυρίως παρότι έχει σχετικά κλειστό rotation, ανεβάζει ρυθμό απόδοσης στο φινάλε των αγώνων.

Η συγκυρία της αποβολής των ρωσικών ομάδων που μακάρι να σταματήσει να υφίσταται… χθες και να επιστρέψουν γιατί θα σημαίνει πως θα έχει τερματιστεί και η πολεμική παράνοια, αφήνει πλέον με τα τωρινά δεδομένα στους «ερυθρόλευκους» έξι αγωνιστικές υποχρεώσεις μέχρι το φινάλε της κανονικής περιόδου. Τέσσερις εκτός έδρας, με Άλμπα, Ζάλγκιρις, Μονακό, Βιλερμπάν και δύο εντός με Παναθηναϊκό και Μπαρτσελόνα. Υπάρχει κάποιο που να είναι εκτός δυνατοτήτων της φετινής εκδοχής του Ολυμπιακού, που συμβαδίζει πλέον με το ευρωπαϊκό μεγαλείο του; Υπό την απαραίτητη και πολύτιμη προϋπόθεση της υγείας, το πιθανότερο είναι η… όρεξη που άνοιξε να ικανοποιηθεί και με το παραπάνω.

Υ.Γ.: Αν ο Ντόρσεϊ σκεφτεί με την λογική, βγάλει από το μυαλό του να διεκδικήσει την πιθανότητα να γίνει απλά ένας συμπληρωματικός γκαρντ στο ΝΒΑ και ο Ολυμπιακός τον ανανεώσει, -με περισσότερα χρήματα-, θα γίνει ένας από τους κορυφαίους σκόρερ της Ευρωλίγκας, για πολλά χρόνια. Και οι «ερυθρόλευκοι», με μια-δυο εύστοχες προσθήκες το καλοκαίρι θα έχουν ομάδα που θα πρωταγωνιστεί, επίσης για πολλά χρόνια.

Υ.Γ.2: Συγχαρητήρια στον κόουτς Τρινκιέρι για την κίνησή του να κοουτσάρει σε όλο τον αγώνα με μπλουζάκι που έγραφε: «όχι άλλος πόλεμος». Τυπάρα από τις λίγες ο Ιταλός.

Follow @ZervasNikolaos