Ολυμπιακός ο…οδοστρωτήρας

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Πείτε μου σοβαρά. Πόσοι από εσάς πιστέψατε στο 27΄ με το σκορ 49-37 υπέρ της Φενερμπαχτσέ ότι ο Ολυμπιακός στο τέλος θα εξασφαλίσει την πρώτη θέση του ομίλου; Πόσοι είχατε αρχίσει να αναθεματίζεται τον Ντούσαν Ίβκοβιτς για την επιλογή του να αφήσει έξω τον Μπουρούση και να μην προχωρήσει σε επιπλέον μεταγραφές; Υπήρχε κανείς εκείνη την ώρα που έκανε σχέδια για προημιτελικά Ευρωλίγκας με τον Ολυμπιακό γηπεδούχο σε τρία τουλάχιστον ματς; Σημασία έχει ότι ο Σέρβος και οι παίκτες του το πίστευαν…Και όχι μόνο αυτό. Βάλθηκαν να τρελάνουν όλη την μπασκετική Ευρώπη με το κατόρθωμα τους στα τελευταία δεκατρία λεπτά του παιχνιδιού. Με το γήπεδο να κοχλάζει από δεκαοκτώ χιλιάδες Τούρκους που έβλεπαν το όνειρο του Final Four να πλησιάζει, με το -12 στην πλάτη, με τέσσερις απουσίες σημαντικών παικτών και ουσιαστικά έξι ενεργά και μέσα στο κλίμα του αγώνα άτομα, οι «ερυθρόλευκοι» έκαναν το φαινομενικά ακατόρθωτο.

Έπαιξαν το απόλυτο μπάσκετ, με άμυνα που «τσάκιζε» κόκκαλα, ομαδικότητα, ώριμες επιλογές στην επίθεση, ήταν συγκεντρωμένοι όσο δεν πάει και έβγαλαν πάθος πραγματικών νικητών και πρωταθλητών. Έκαναν την αντίπαλό τους να μοιάζει με ομάδα δεύτερης κατηγορίας, με αντεπίθεση και ζήλο που θύμισε μέρες 1997. Πήραν μία επιβλητική νίκη που τους άνοιξε διάπλατα τον δρόμο για το Final Four της Βαρκελώνης, ανατρέποντας όχι μόνο το σε βάρος τους σκορ, αλλά με λίγη τύχη στο τέλος και την διαφορά του πρώτου αγώνα στο ΣΕΦ. Πήραν άριστα και στο πέμπτο πολύ κρίσιμο φετινό τους παιχνίδι και μπολιάστηκαν με ακόμα περισσότερη σιγουριά και αυτοπεποίθηση, για τις ικανότητες που έχουν φέτος ως ομάδα. Ομάδα, οδοστρωτήρας, έργο Ντούσαν Ίβκοβιτς και αδελφών Αγγελόπουλων, οι οποίοι έχουν συνειδητοποιήσει σε σύντομο χρονικό διάστημα, πως αν είχαν επιλέξει να δώσουν νωρίτερα και εξ’ ολοκλήρου τα κλειδιά του «μαγαζιού» στον Σέρβο τεχνικό, ίσως να μην είχαν χάσει τσάμπα τόσα χρόνια προσπαθειών.

Πέραν του πάθους και της νοοτροπίας νικητή που έχει αποκτήσει αυτή η ομάδα, φάνηκε για μία ακόμη φορά πως έχει επιτευχθεί σε μεγάλο βαθμό ο στόχος της «χημείας», αλλά και του ενεργού ρόλου που έχει ακόμα και ο τελευταίος παίκτης. Δεν ξέρω αν ο Έρτσεγκ και ο Μαυροκεφαλίδης θα έβαζαν τόσους πόντους και θα έπαιζαν τέτοια άμυνα, αν όλα ήταν καλά με τον Μπουρούση και ο Βασιλόπουλος υγιής. Σημασία έχει ότι δείχνουν πιο έτοιμοι από ποτέ και κάνουν τα ματς της καριέρας τους. Ο προπονητής τους στηρίζει από την αρχή της χρονιάς, πιστεύει σε αυτούς και έχει υπέρ-αναδείξει το ταλέντο τους. Αν αυτό δεν είναι προπονητική μαγκιά, τότε ποιο είναι; Ο Ράσο Νεστέροβιτς, ήταν για μία ακόμη βραδιά συγκλονιστικός, αποδεικνύοντας πως τα …περασμένα χρόνια και το χαμηλό κίνητρο, είναι λέξεις που πρέπει να χρησιμοποιούνται αφού πάρει κανείς εικόνα για το τι μπορεί να κάνει ένας παίκτης στο παρκέ.

Ο Παπαλουκάς, σε μία ιστορική μέρα για αυτόν με την κατάληψη της πρώτης θέσης –σε έναν ακόμα τομέα και ακολουθούν και άλλοι- σε συμμετοχές στην Ευρωλίγκα, έκανε άλλη μία εκπληκτική εμφάνιση, δείχνοντας ότι οι προηγούμενες δύο χρονιές του στην ομάδα κυμάνθηκαν στην μετριότητα, όχι μόνο λόγω δικής του ευθύνης. Το πόσο σημαντικός παίκτης είναι ο Θοδωρής, έχω την εντύπωση ότι θα το καταλάβουμε καλύτερα όταν θα αποχωρήσει, και αυτό δίνει ακόμα περισσότερη λάμψη στα γαλόνια του. Ο Σπανούλης αν και όχι στην καλύτερη του βραδιά, ήταν κομβικός, ο Γκόρντον έκανε για ένα ακόμη βράδυ σχεδόν τα πάντα τέλεια, εκτός από το να σκοράρει και έτσι συμπληρώθηκε το πάζλ των έξι κομματιών που συνθέτουν τον θρίαμβο. Με μόλις έξι παίκτες ενεργούς και απόλυτα συγκεντρωμένους στο πλάνο, ο Ολυμπιακός έγραψε μία χρυσή σελίδα στην ιστορία του. Απέδειξε πως ο όρος «ομάδα» είναι πιο πάνω από τον οποιονδήποτε παίκτη και σούπερ σταρ που θα μπορούσε να είχε αποκτηθεί και...συνεχίζει.

Σκέφτεται ήδη τους προημιτελικούς με την Σιένα, στους οποίος με τέτοιες εμφανίσεις δεν έχει να φοβηθεί τίποτα. Σαφώς όμως, δεν θα πρέπει να παρασυρθεί από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα του ενθουσιασμού που θα υπάρχει μετά από αυτή την τεράστια νίκη. Την «πάτησε» μία φορά μετά το «διπλό» στο ΟΑΚΑ, δεύτερη δεν θα πρέπει να υπάρξει. Με τους αποδυναμωμένους πρωταθλητές Ιταλίας, ο Ολυμπιακός θα έχει το πλεονέκτημα της έδρας, τον Μπουρούση ξανά στο ρόστερ, όπως πρέπει και θέλει ο προπονητής του, επιστρέφουν Κέσελ και Χαλπερίν με τον τελευταίο να είναι σε καλή κατάσταση φέτος, ενώ δεν γίνεται να μην έχει καλύτερο Μίλος Τεόντοστις. Εκεί, είναι ίσως το πολυτιμότερο «κλειδί» για την εξέλιξη της χρονιάς. Διότι αν ο Σέρβος γκαρντ κάνει έστω τα μισά από αυτά που έκανε πέρυσι από εδώ και πέρα, ο Ολυμπιακός γίνεται πανίσχυρος. Τα λεξικά της ισπανικής γλώσσας έχουν βγει ήδη από τα συρτάρια για μελέτη. Μένει να δούμε, θα μπούνε και στις αποσκευές τον Μάιο;

Υ.Γ. Σε καμία περίπτωση δεν υποτιμάται η προσφορά των Γλυνιαδάκη, Πελεκάνου και Παπανικολάου (καλές άμυνες), όμως έπαιξαν λίγο και οι έξι που προαναφέραμε ήταν πρωταγωνιστές…

Υ.Γ.1 Σημαντικές οι δηλώσεις του Ίβκοβιτς μετά το ματς. Γεμάτες ουσία και μηνύματα.

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο nikosze2001@yahoo.com