Ολυμπιακός... κουπάτος και ομάδα με τα… όλα της

Ο Ολυμπιακός έμελλε να κατακτήσει τον έβδομο συνεχόμενο εγχώριο τίτλο στην ιστορία του και να βάψει με «ερυθρόλευκο» χρώμα το 49ο κύπελλο Ελλάδας στο Ηράκλειο της Κρήτης, βγάζοντας για μία ακόμα φορά στον… αφρό τα χαρακτηριστικά και το μέταλλο από τα οποία είναι φτιαγμένος. Ή για να το θέσουμε ακόμα πιο εύστοχα, τα στοιχεία που ονειρεύεται και έχει καταφέρει να κάνει πράξη στην, απόλυτα επιτυχημένη δεύτερη θητεία του στον πάγκο, ο Γιώργος Μπαρτζώκας. Το σύνολο και η ομαδική προσπάθεια πάνω απ’ όλους, με το μπάσκετ των πολλών να είναι πολύ πιο πάνω από αυτό του ενός. Με αυτό τον τρόπο πανηγύρισε απόλυτα δίκαια το τρόπαιο, και γέμισε με μπόλικες δυνάμεις και εμπιστοσύνη για την προσπάθεια που θα κάνει στην συνέχεια της Ευρωλίγκας και του πρωταθλήματος.

Ξεπερνώντας τον σκόπελο των τριών αγώνων υψηλής έντασης μέσα σε 49 ώρες, αλλά και το πρόβλημα της απουσίας του Νάιτζελ Γουίλιαμς-Γκος, που τουλάχιστον σε ό,τι έχει να κάνει με τον τελικό κόντρα στον Παναθηναϊκό, ύψωσε τεράστιο εμπόδιο για το ομαλό rotation και τις αγωνιστικές ισορροπίες. Για να γίνει κάτι τέτοιο, πρέπει να διαθέτεις σταθερές και ομαλή λειτουργία ομάδας, που πάντα βρίσκει τον τρόπο και με εμπιστοσύνη στο πλάνο της, να επικρατεί. Σε ένα Final eight που πριν το τζάμπολ του η περιρρέουσα ατμόσφαιρα ήθελε τους «ερυθρόλευκους» αουτσάιντερ, προπονητής και παίκτες κατάφεραν στον τελικό να κάνουν ένα εξαιρετικό παιχνίδι, αρχίζοντας από την άμυνα, που τους κατατάσσει άλλωστε στην κορυφή της φετινής Ευρωλίγκας.

Ο βιονικός, Τόμας Γουόκαπ, αλλά και η γενικότερη ομαδική λειτουργία πέρασε «χειροπέδες» στον εξαιρετικό, Κέντρικ Ναν, οι ψηλοί νίκησαν κατά κράτος την αντίπαλη φροντ λάιν και έμεινε μόνος ο Μήτογλου, να παλεύει για το, ακόμα και όταν το ματς ήταν σε ισορροπία στο σκορ, πολύ δύσκολο. Να επικρατήσει δηλαδή το μπάσκετ της ατομικής ενέργειας, αυτού της ομοιογένειας και των συνεχόμενων συνεργασιών. Με ηρεμία και υπομονή, παρά το σοκαριστικό 1/14 τρίποντα στο πρώτο ημίχρονο που τον έφερε στο βάσει εμφάνισης, «φτωχό» +5, οι παίκτες του Μπαρτζώκα εκμεταλλεύτηκαν όλα τα ατού τους και «χτύπησαν» σε όλες τις αδυναμίες του αντιπάλου. Φαλ, Πετρούσεφ και Ράιτ, πρόσφεραν ταυτόχρονα πολλά, ο Μήτρου-Λονγκ έκανε αθόρυβη δουλειά όταν ξεκουραζόταν στον πάγκο ο Γουόκαπ και οι Παπανικολάου-Λαρεντζάκης έβαλαν την σφραγίδα με την εμπειρία τους και την πολύτιμη συνεισφορά τους σε όλους τους τομείς.

Δίπλα τους οι Κέιναν και Πίτερς με «φαρμακερά» σουτ στο κρίσιμο για την διατήρηση της ψυχραιμίας και επιμονής στο πλάνο, τρίτο δεκάλεπτο, έδωσαν την απαιτούμενη ώθηση. Ο πρώτος παρότι μπήκε στο παιχνίδι με… ζαλάδα που τρόμαξε άπαντες, έβαλε πολλάκις το κορμί του στα μιτς ματς με επιτυχία και βοήθησε σημαντικά. Το αμυντικό τείχος του Ολυμπιακού, απέφερε δέκα κλεψίματα, σε έναν εκ τους τομείς της στατιστικής όπου υπερείχαν οι νταμπλούχοι Ελλάδας. Τα 12 επιθετικά ριμπάουντ, οι περισσότεροι πόντοι από έξτρα κατοχές, αιφνιδιασμούς, αλλά και παίκτες πάγκου, ήταν οι επόμενοι. Όπως και οι 24 ασίστ για 10 λάθη, έναντι 14 για 17 σφάλματα στην αντίπερα όχθη. Αν οι πειραιώτες είχαν έστω και ένα πιο υποφερτό ποσοστό από το 5/28 τρίποντα με τα περισσότερα να είναι έπειτα από καλή κυκλοφορία μπάλας και ελεύθερα, θα είχαν καταγράψει ρεκόρ δημιουργίας σε ντέρμπι «αιωνίων». Το οτι η διαφορά αυξάνεται και το ματς κλειδώνει με τους Φαλ και Γουοκαπ στον πάγκο δίνει αλλη μία εξήγηση για το τι συνέβη στο Ηράκλειο.

Επί προσθέτως, η ηρεμία που υπήρχε σε όλες τις οδηγίες του προπονητή και ο τρόπος που ζητούσε πράγματα και γίνονταν αμέσως πράξη, έδειχνε σιγουριά και ήταν ευεργετική. Ο Ολυμπιακός πήρε πανάξια το τρόπαιο και συνεχίζει με άλλον αέρα την προσπάθειά του αρχικά στην Ευρωλίγκα και μετέπειτα για το πρωτάθλημα. Η διακοπή για τις Εθνικές ομάδες θα λειτουργήσει ως βάλσαμο για ξεκούραση κάποιων, αποθεραπεία, αλλά και προπονήσεις για ακόμα περισσότερη συνοχή. Η ιστορία συνεχίζει να γράφεται με τους κανόνες των «ερυθρόλευκων» και των αδελφών Αγγελόπουλων, την στήριξη του κόσμου που είναι μεγαλύτερη από τους ελάχιστους που δεν δείχνουν την εμπιστοσύνη που αξίζει και έχει κερδίσει αυτός ο οργανισμός.

Με τόσες αναποδιές και τραυματισμούς, αποχωρήσεις σημαντικών παικτών και χαμένα παιχνίδια στο σουτ, η ομάδα έχει ήδη φέτος 2/2 στους εγχώριους τίτλους και είναι στην εξάδα της Ευρωλίγκας. Αν μη τι άλλο εντυπωσιακό, αλλά πέρα για πέρα μπασκετικά Ολυμπιακό.

Y.Γ: Τρόπαια θα κατακτηθούν και θα χαθούν πολλά. Το μεγαλύτερο του Ολυμπιακού είναι το ήθος και η αναγνώριση της ιστορίας. Η κίνηση των Χρήστου Μπαφέ, Νίκου Λεπενιώτη και Κώστα Παπανικολάου, να ζητήσουν από τον κόσμο της ομάδας να σταματήσει ένα ειρωνικό, και χωρίς την παραμικρή βωμολοχία, σύνθημα για τον Κώστα Σλούκα, δείχνει πολλά, όπως και το ότι ο Σακίλ ΜακΚίσικ και η σύζυγός του πανηγύριζαν σαν μικρά παιδιά, παρότι ο Αμερικανός γκαρντ ήταν εκτός δωδεκάδας στο τουρνουά.

Υ.Γ.2: Το να βλέπουν 5500 φίλοι των δύο ομάδων παιχνίδι δίπλα-δίπλα χωρίς να γίνει το παραμικρό (εκτός από τα υβριστικά συνθήματα 150-200 του Παναθηναϊκού που με βάση τα συμφωνηθέντα θα έπρεπε να είχαν κοπεί) είναι ένα τεράστιο βήμα προς την κανονικότητα. Και μόνο η νέα διοίκηση της ΕΟΚ το έχει καταφέρει σε όλα τα σπορ.