Καλή τύχη και «γερό» στομάχι «Άρτζι»

Η πρόσληψη του Αργύρη Πεδουλάκη στην τεχνική ηγεσία του Παναθηναϊκού, είναι γεγονός. Οι «πράσινοι» επέλεξαν να βαδίσουν στην μετά-Ομπράντοβιτς εποχή, δίνοντας το χρίσμα σε έναν «δικό» τους άνθρωπο, που, εκτός των άλλων, τίμησε τη φανέλα της ομάδας για μία εξαετία. Ο «Άρτζι», όπως οι φίλοι τον αποκαλούν, είναι για τους ψυχραιμότερους και πιο υποψιασμένους στη νέα πραγματικότητα που θα βιώσουμε, μία εξαιρετική επιλογή, που υπόσχεται τρία, τουλάχιστον, πράγματα στη νέα του ομάδα. Σκληρή-τίμια δουλειά, απόλυτη γνώση-τεχνογνωσία της ελληνικής πραγματικότητας και επίγνωση του «βάρους» του έργου που αναλαμβάνει.

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Αυτά δηλαδή που χρειάζεται ο Παναθηναϊκός για να βαδίσει όσο το δυνατόν πιο ομαλά στη νέα δύσκολη εποχή. Το όνομα Πεδουλάκης δεν ενθουσιάζει και δεν συγκινεί το μεγαλύτερο κομμάτι των οπαδών. Και δίκαια. Αφού τα τελευταία δεκατρία χρόνια είχαν καλομάθει έχοντας στην άκρη του πάγκου τον κορυφαίο στην Ευρώπη. Όμως όσοι αγαπούν πραγματικά την ομάδα που τους έκανε χαρούμενους τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια και κράτησε το όνομα του συλλόγου στον «αφρό», οφείλουν να κάνουν «delete», να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα και να στηρίξουν. Αν δουν με αντικειμενικό μάτι τα πράγματα, θα αναγνωρίσουν ότι η επιλογή Πεδουλάκη είναι υπέρ του δέοντος καλή. Ο Παναθηναϊκός κινδύνευσε να πέσει μέσα στην παγίδα των επικοινωνιακών τρικ, αλλά τον έσωσε η περίεργη ωριμότητα του κατά τα άλλα «τρελούτσικου» Γιασικεβίτσιους. Αν ο Λιθουανός είχε δεχθεί να αναλάβει προπονητής, το καράβι θα είχε αρχίσει ήδη να εκπέμπει S.O.S.

Επιλογές τύπου Ζνοβντς, Μαχμούτι είναι μίλια υποδεέστερες από τον νέο προπονητή του Παναθηναϊκού και αυτό το γνωρίζουν καλά όσοι έχουν έστω και μικρή επαφή με το άθλημα. Ο Αργύρης Πεδουλάκης, είναι ένας άριστος και εργατικός προπονητής, με σύγχρονη γνώση του αντικειμένου και «ανοικτό» μυαλό. Τέτοιο που εξασφαλίζει το σημαντικότερο στοιχείο που θα πρέπει να έχει ο αντικαταστάτης του Ομπράντοβιτς. Ισχυρή προσωπικότητα, εμπιστοσύνη στις δυνατότητές του, τόλμη και έλλειψη κόμπλεξ. Έχει να επιδείξει έργο τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια και μάλιστα οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ, γνωρίζουν το σεβασμό που του τρέφει ο προκάτοχος του. Το Περιστέρι της πενταετίας 1999-2004, ο Μακεδονικός που έφτασε στον τελικό του Uleb Cup είναι δύο από τα μεγάλα επιτεύγματά του εντός και εκτός συνόρων.

Οι συνθήκες δεν ευνόησαν να οδηγήσει και τον ΠΑΟΚ στην αγωνιστική ανάσταση, αφού ο θησαυρός του Δρόσου αποδείχθηκε σκέτο κάρβουνο. Η δουλειά είναι όμως το σήμα κατατεθέν του κρητικού προπονητή, που έχει το τσαγανό και το πείσμα για να σηκώσει το βαρύ φορτίο. Φαίνεται από τις δηλώσεις του, ότι ξέρει που βρίσκεται, τι θα αντιμετωπίσει και πόσο μεγάλη είναι η αμφισβήτηση. Ο χρόνος θα δείξει αν θα μπορέσει να αντεπεξέλθει. Άλλωστε, όπως τόνισε στην πολύ εύστοχη προ ημερών ανακοίνωσή του ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, «όλοι έχουν δικαίωμα στην αστοχία». Στην ζωή όμως, ισχύει και κάτι ακόμα. Όλοι έχουν δικαίωμα σε μία πραγματικά μεγάλη ευκαιρία. Και αυτή, είναι η πρώτη και ίσως μοναδική που θα έχει ο Αργύρης Πεδουλάκης. Μακάρι για αυτόν και όλους τους Έλληνες προπονητές που θα αναλάβουν τέτοιες ομάδες να τα καταφέρουν. Καλή τύχη και προπαντός, γερό στομάχι κόουτς.

Υ.Γ. Αν η ΚΑΕ Παναθηναϊκός τον στηρίξει έμπρακτα και με τους παίκτες που θα ζητήσει, φρονώ ότι αρκετοί θα αλλάξουν γνώμη και θα επιδοθούν στο γνωστό σπορ της…κωλοτούμπας.

Υ.Γ.1: Το σημερινό (2/7) βράδυ είναι πολύ κρίσιμο για το ποιος θα είναι νέος προπονητής στον Ολυμπιακό. Όλα αυτή τη στιγμή είναι ανοικτά και τίποτα δεν είναι αποφασισμένο όπως κάποιοι επιμένουν.

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο nikosze2001@yahoo.com