Τα μυστικά του ντέρμπι

Εύκολα μένει στο νου η τελευταία κίνηση στη σκακιέρα. Ένα γκολ στο 90’ ή μια απόκρουση σ’ ένα πέναλτι. Μια αποβολή ή ένα λάθος σφύριγμα από τον διαιτητή.

Αυτά είναι κατά βάση τα high lights κάθε ποδοσφαιρικής αναμέτρησης. Δεν είναι, όμως, μόνο αυτά που καθορίζουν το αποτέλεσμα ενός αγώνα.

Πόσο μάλλον ενός ντέρμπι σαν κι αυτό του Ολυμπιακού με την ΑΕΚ. Υπάρχουν πολλά επιμέρους στοιχεία που χρήζουν προσοχής και υποσημείωσης. Και ας μη μείνουν στο νου χαραγμένα για καιρό είναι στοιχεία που μπορούν να γείρουν την πλάστιγγα από τη μία ή την άλλη πλευρά.

Κλισέ μεν, αλλά…

Το λέγαμε, το λέμε και θα το λέμε για χρόνια. Όπως τόσο άλλα κλισέ που βασανίζουν τον δημοσιογραφικό λόγο. Και αυτό το ματς, λοιπόν, «θα το πάρει αυτός που το θέλει πιο πολύ». Οκ, να συμφωνήσουμε ότι δεν υπάρχει ομάδα στον κόσμο με παίκτες που μπαίνουν σε ένα ντέρμπι και δεν θέλουν να νικήσουν. Σωστά το πάτε, στο «πιο πολύ» είναι όλη η ουσία. Σε όλα τα ματς και περισσότερο στα ντέρμπι -όπου η διαφορά ποιότητας μεταξύ των αντιπάλων είναι μικρότερη- παίζει σπουδαίο ρόλο ο χαρακτήρας που θα δείξουν οι 11 και οι 11 απέναντι.

Ποιος θα μπει με διάθεση να βγάλει περισσότερη ενέργεια στο χορτάρι και να στριμώξει τον αντίπαλο. Ποιος θα μπαίνει πιο δυνατά στις μονομαχίες. Ποιος θα τρέμει λιγότερο ή καθόλου εμπρός σε μια μεγάλη ευκαιρία. Μικρές λεπτομέρειες που μπορεί να μη φανούν με «γυμνό μάτι», για τους παίκτες και τους προπονητές, όμως, παίζουν ρόλο σε όλα τα παιχνίδια. Πόσο μάλλον στα ντέρμπι.

Το πλάνο του μίστερ…

Η ευγένεια το επιτάσσει να ξεκινήσουμε από τον φιλοξενούμενο. Τι θα σκεφτεί ο Δέλλας, λοιπόν, και τι θα παρουσιάσει στο «Καραϊσκάκης»; Θα πάει στο δουλεμένο και προβλέψιμο 4-2-3-1 ή θα ρίξει πάλι τη ζαριά του 4-3-3; Λέω ζαριά διότι στην πρώτη εμφάνιση της συγκεκριμένης διάταξης το αποτέλεσμα ήταν σχεδόν απογοητευτικό. Στην Τούμπα η ΑΕΚ έμοιαζε να τα κάνει όλα λάθος. Δεν σημαίνει αυτό, βέβαια, πως δεν σηκώνει -ακόμα και αυτή η αποτυχημένη στην πρώτη εμφάνισή της συνταγή- βελτιώσεις. Και – αν επιλέξει 4-3-3 – ποιους θα βάλει στα άκρα και με ποιες οδηγίες; Είναι και τα πρόσωπα σημαντικά… Θα παίξει ο Μπουονανότε ή θα προτιμήσει κάποιον πιο συγκεντρωμένο τακτικά για μια θέση στην μεσοεπιθετική γραμμή ο κόουτς της ΑΕΚ;

Ίδια κουβέντα -πάνω κάτω- μπορεί να γίνει και για τα όσα ετοιμάζει ο Σίλβα. Αν και ο Πορτογάλος πιθανότατα δεν θα μας εκπλήξει σε επίπεδο διάταξης. Θα παρουσιάσει ξανά αυτό το 4-2-3-1 που -όταν επιτίθεται η ομάδα- γίνεται και 4-2-2-2 και όποιες «ανατροπές» θα τις κρατήσει για τις επιλογές προσώπων. Τσόρι ή Φορτούνης ή και οι δύο μαζί, Σαλίνο ή ο κουρασμένος Ομάρ κ.ο.κ… Με πολλά που μοιάζουν δεδομένα να είναι ακόμα «αιωρούμενα» δεν είναι εύκολο να αποφύγεις μια γενικότητα ως επίλογο της συγκεκριμένης παραγράφου: μια σκέψη, μια «ανατροπή» του ενός προπονητή μπορεί να δώσει καίριο χτύπημα στο πλάνο του απέναντι κόουτς και να διαμορφώσει νέες συνθήκες στην αναμέτρηση.

Ξέρεις από «κλεφτοπόλεμο»;

Με υποθέσεις δεν μπορείς να βγάλεις συμπέρασμα, δεν μπορείς, όμως, και να τις αποφύγεις μιλώντας για ένα ματς που θα γίνει σε λίγες μέρες. Υπόθεση λοιπόν… Ο Ολυμπιακός θα έχει περισσότερη ώρα την μπάλα στα πόδια του και θα είναι επιφορτισμένος με την ανάγκη να διασπάσει τη (σχετικά) σφιχτή αμυντική διάταξη της ΑΕΚ. Έργο, συμπεριφορά που αναγκαστικά θα επιτρέψει στην «Ένωση» να βρει περισσότερους χώρους στην κόντρα επίθεση. Να ένα σημαντικό στοιχείο που μπορεί να κρίνει το ντέρμπι: πόσο αποτελεσματική θα είναι η ομάδα του Δέλλα σε αυτές τις αντεπιθέσεις. Το χτύπημα στην κόντρα έχει αποδειχθεί πολλάκις καίριο…

Το πρώτο χτύπημα

Τα παραπάνω μπορούν εύκολα να ανατραπούν. Πώς; Αν ο Ολυμπιακός που πιθανότατα θα έχει την μπάλα περισσότερη ώρα στα πόδια του βρει γρήγορα γκολ. Εκεί, όχι μόνο αναγκάζει τον αντίπαλο να αναπροσαρμόσει τα πλάνα του αλλά τον απειλεί και με ψυχολογική άρα και αγωνιστική κατάρρευση. Πάντα παίζει ρόλο το πρώτο γκολ σε ένα ματς. Ακόμα περισσότερο στα ντέρμπι. Αν και η ΑΕΚ στο πρόσφατο παιχνίδι της με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα άφησε το 0-1 να γίνει 2-1 πολύ εύκολα.

Πάμε… μπάσκετ;

Βασικό στοιχείο της διδαχής των σύγχρονων προπονητών είναι η συμπεριφορά στις στημένες φάσεις. Σε άμυνα και επίθεση. Τα δεδομένα στο συγκεκριμένο τομέα βγάζουν μπροστά τον Ολυμπιακό. Όχι γιατί έχει καλύτερους εκτελεστές – έχει και η «Ένωση» σπουδαίους – αλλά γιατί έχει καλύτερα κορμιά. Ακόμα και σε ντέρμπι «σούπα», σε ματς με θέαμα αποκρουστικό μια στημένη φάση αρκούσε για να σημειωθεί… θρίαμβος. Ο βαθμός που θα πάρουν, λοιπόν, οι παίκτες σε άμυνα και επίθεση σε όλες αυτές τις περιπτώσεις θα έχει γράψει αρκετή από την ιστορία του ματς.

Το στραγάλι…

Χωρίς διάθεση για γκρίνια. Μία κουβέντα είναι ότι ο διαιτητής που επιλέχθηκε για να διευθύνει το ντέρμπι είναι σχετικά άπειρος. Ας αφήσουμε όμως την όποια κριτική για μετά το ματς και ας μιλήσουμε για το στυλ της διαιτησίας του: θα σφυρά πολύ ή θα αφήσει το παιχνίδι να κυλήσει; Σημειώστε ότι όσο πιο πολύ σταματά η μπάλα τόσο ευνοείται αυτός που βολεύεται και με την ισοπαλία…