Γι’ αυτό Σλούκας-Ναν κοστίζουν 5 εκατ. ευρώ-Γι’ αυτό η ΑΕΚ είναι για… ψηλά

Η ΑΕΚ φλέρταρε με μια εκτός έδρας νίκη που αναζητά απέναντι στον Παναθηναϊκό από το 1996 (!), όταν είχε στον πάγκο τον αείμνηστο Ιωαννίδη και στο παρκέ τον Αλεξάντερ και τον Έντουαρντς. Και θα την κατακτούσε αν ο Κώστας Σλούκας και ο Κέντρικ Ναν δεν έπαιρναν την κατάσταση στα… αριστερά τους χέρια, που για κάποιον λόγο είναι τόσο χρυσοπληρωμένα. Οι «πράσινοι», κάπου αποκαμωμένοι από τη διαβολοβδομάδα, ίσως και λίγο… μπλαζέ, τρόμαξαν να κερδίσουν μια ομάδα που κάθε άλλο παρά συντηρητικά αγωνίστηκε έχοντας σε δύο μέρες έναν πολύ πιο βατό και σαφώς πιο κρίσιμο αγώνα, με την Στσέτσιν στα Λιόσια για το BCL.

Ο Παναθηναϊκός παρουσίασε αδυναμίες όχι πρωτοφανείς τη φετινή σεζόν, καθώς έχασε τη μάχη της ρακέτας από μια αντίπαλο που έχει ενάμιση ψηλό. Οι 35 πόντοι με 16/23 που πέτυχαν μαζί Τίλμαν και Καμπενγκέλε, οι 16 του Κουζμίνσκας από το «4» και τα 14 επιθετικά ριμπάουντ που απέφεραν 22 πόντους είναι αριθμοί που δεν περιποιούν τιμή για τη front line του Εργκίν Αταμάν. Ο Λεσόρ συνέχισε να παίζει με περισσότερη ορμή παρά μυαλό, ο Μήτογλου ήταν εμφανώς εξουθενωμένος από τα 73 λεπτά που έπαιξε Τετάρτη-Παρασκευή, ενώ Μπαλτσερόφσκι και Αντετοκούνμπο παρουσιάστηκαν ξανά άχρωμοι.



Το παιχνίδι θα είχε χαθεί και η νίκη στο ΣΕΦ θα είχε πάει… περίπατο για τον Παναθηναϊκό, αν δεν μιλούσε η κλάση και η προσωπικότητα του Κώστα Σλούκα και του Κέντρικ Ναν. Οι δύο αριστερόχειρες πήραν την κατάσταση στα χέρια τους με μεγάλα καλάθια και προσωπικές φάσεις, όχι μέσα από συνεργασίες. Δεν είναι τυχαίο πως μαζί κοστίζουν ετησίως κοντά σε 5 εκατ. ευρώ, δηλαδή υπερδιπλάσιο ποσό από το μπάτζετ όλης της ΑΕΚ. Αποκτήθηκαν για να κάνουν τη διαφορά και αυτό ακριβώς έκαναν. Κι αν τον Έλληνα άσο τον… ξέραμε, αφού είναι σεσημασμένος στο να κρίνει ματς με τις αποφάσεις και τα καλάθια του, με την «Ένωση» να την έχει πατήσει από αυτόν και τον Γενάρη του 2022 όταν την είχε κερδίσει… μόνος του ως παίκτης του Ολυμπιακού στα Λιόσια, ο Αμερικανός γκαρντ έπεισε και τον τελευταίο «άπιστο» για το τι είναι ικανός να κάνει. Έχοντας 0/12 τρίποντα ως τώρα με τη νέα του ομάδα, έβαλε 4/5 τη Δευτέρα, ενώ πήρε και την τελευταία επίθεση που έκρινε το ματς με τις δύο βολές. Κι όλα αυτά δείχνοντας αρκετή διάθεση και στην άμυνα.

Σίγουρα οι νίκες είναι συνήθεια και ότι ο Παναθηναϊκός μαθαίνει να κερδίζει παιχνίδια που κάποτε έβρισκε πάντα τρόπους να τα χάνει είναι ένα σημαντικό βήμα, κυρίως σε πνευματικό επίπεδο. Δεν θα είναι όμως το ίδιο τυχερός κάθε φορά... Σε κάθε περίπτωση πήρε και πάλι μέσω πρωταθλήματος ένα χρήσιμο μάθημα με μηδενικό κόστος. Όπως η δύσκολη νίκη επί του σκληροτράχηλου Άρη τον προετοίμασε για τα παιχνίδια που ακολούθησαν στην Ευρωλίγκα, έτσι και το παιχνίδι με την ΑΕΚ φρόντισε να τον προσγειώσει μετά τις σημαντικές νίκες επί Ζαλγκίρις και Βίρτους και πριν τη Βαλένθια.

Αυτή η ΑΕΚ είναι για ψηλά

Η κατάληξη του αγώνα αφήνει την ΑΕΚ με το «γαμώτο». Κι αυτό γιατί ένα ακόμη ντέρμπι μετά από αυτό με τον Ολυμπιακό, κατά διαβολική σύμπτωση κι αυτό κεκλεισμένων των θυρών, το χάνει στις λεπτομέρειες των λεπτομερειών και με τους γηπεδούχους να βάζουν διαδοχικά μεγάλα σουτ στο τέλος. Αυτό επ’ ουδενί μειώνει, ωστόσο, την εξαιρετική προσπάθεια και εικόνα της «Ένωσης», που έστειλε σαφές μήνυμα ότι είναι πολύ δυνατή και προειδοποίησε τους αιώνιους πως αν συνεχίσει έτσι, κάποια στιγμή θα τους τη... φέρει.

Ο Ζοάν Πλάθα έκανε εξαιρετικό κοουτσάρισμα «χτυπώντας» τον Παναθηναϊκού στη front line. Η επίθεση της ομάδας είχε διαρκή κίνηση, εξαιρετικές αποστάσεις και ως επί το πλείστον καλές εκτελέσεις, ενώ διάβαζε σωστά το σετ παιχνίδι, δίχως να παραλείπει να αξιοποιεί τις περιπτώσεις fast break και την αδυναμία του αντιπάλου στο αμυντικό τρανζίσιον. Ο Τίλμαν έκανε θραύση σε πόντους και επιθετικά ριμπάουντ εκθέτοντας τους ψηλούς των «πράσινων» που υπερείχαν σε όγκο, μέγεθος και δύναμη. Ο δε Καμπενγκέλε έδειξε πόσο έλειψε από την ΑΕΚ στο διάστημα του τραυματισμού του, καθώς είναι ένας πλήρης ψηλός, που διαθέτει κτηνώδη δύναμη, καλή τεχνική κατάρτιση και το μόνο που στερείται είναι ρυθμού για να αντέχει περισσότερα από τα 15 λεπτά που έπαιξε (και στα οποία η ΑΕΚ ήταν στο +14). Ο Κουζμίνσκας έδειξε την τεράστια ποιότητά του, ο Νετζήπογλου βοήθησε και στις δύο μεριές του παρκέ, ενώ Φλιώνης, Καράμπελας και Χολ εξυπηρέτησαν τις ανάγκες του ρυθμού με κυρίως σωστές αποφάσεις. Ο Ραντλ, που ήταν ξεκάθαρα ο βασικός στόχος της άμυνας του Παναθηναϊκού και το μαρκάρισμά του ανατέθηκε στον Γκραντ, ήταν σε κακή μέρα, αλλά είδε πεντακάθαρα το καλάθι στο σουτ για τη νίκη. Ωστόσο ο παίκτης που είναι πιο clutch στη φετινή ΑΕΚ, με καθοριστικούς πόντους στα τρία παιχνίδια της στο BCL, βρήκε σίδερο.



Το εντυπωσιακό και ταυτόχρονα κάπως παρήγορο για την «Ένωση» είναι το εξής: μια ομάδα που βασιζόταν ως τώρα σε μεγάλο βαθμό στις ατομικές εμπνεύσεις παικτών όπως ο ΜακΡέι (που απουσίαζε) και ο Ραντλ (που ήταν πολύ άστοχος), πέτυχε 85 πόντους μέσα από εξαιρετικό ομαδικό παιχνίδι και με 22 ασίστ. Αυτό, σε συνδυασμό με την καλή κατά διαστήματα άμυνα, είναι δείγματα προόδου της ομάδας του Ζοάν Πλάθα. Έστω κι αν το τέλος της βραδιάς τη βρίσκει ηττημένη, απογοητευμένη και κατάκοπη, δύο μέρες πριν από ένα κρίσιμο ευρωπαϊκό παιχνίδι. Σε κάθε περίπτωση η ΑΕΚ «μεγάλωσε» τη Δευτέρα, έστω κι αν έχασε.

ΥΓ: Πολλοστή φορά που βγαίνει η ψυχή των «αιωνίων» για να κερδίσουν. Λίγο οι εξαντλητικοί ρυθμοί της Ευρωλίγκας, λίγο η άνοδος των από κάτω… κάποια στιγμή θα την πατήσουν. Κι αυτό είναι υγεία για το πρωτάθλημά μας.