Παναθηναϊκός-ΑΕΚ: Mismatch σε πέντε θέσεις

Η ΑΕΚ έχει πιο στέρεες και ξεκάθαρες αρχές ως ομάδα από τον Παναθηναϊκό που… ψάχνεται, αλλά το πρώτο ντέρμπι κορυφής της σεζόν κρίθηκε στην ξεκάθαρη υπεροχή των «πράσινων» σε κορμιά και αθλητικότητα.

Δίχως υπερβολή, υπήρχε mismatch σε πέντε θέσεις κι αυτό φάνηκε κυρίως στο πρώτο ημίχρονο. Ακόμη και σε θέσεις που η «Ένωση» συχνά έχει εκείνη υπεροχή σε μέγεθος και το αξιοποιεί, με Ματσιούλις ή Χρυσικόπουλο στα φόργουορντ και Μορέιρα στο «5», οι πρωταθλητές είχαν να αντιπαρατάξουν Παπαπέτρου, Μήτογλου και Παπαγιάννη. Οι Κυπελλούχοι στα περισσότερα σχήματα έμοιαζαν με παιδιά δημοτικού που αντιμετωπίζουν τα πιο ανεπτυγμένα γυμνασιόπαιδα.

Οι αριθμοί τα λένε όλα: ο Παναθηναϊκός είχε 6 επιθετικά ριμπάουντ κι από αυτά 9 πόντους στην πρώτη περίοδο, ενώ η ΑΕΚ πήρε το μοναδικό της αμυντικό ριμπάουντ στο διάστημα αυτό 5:30 λεπτά πριν το τέλος του δεκαλέπτου. Οι «πράσινοι» είχαν στο πρώτο ημίχρονο υπερδιπλάσια επιθετικά ριμπάουντ (9) από τα αμυντικά των «κιτρινόμαυρων» (4) και από αυτές τις δεύτερες επιθέσεις πήραν τους 13 από τους 43 πόντους τους. Παπαγιάννης και Μήτογλου είναι από τους καλύτερους ριμπάουντερ σε όλη την Ευρωλίγκα και έκαναν... πλάκα στην αεροπορία. Με τον Μορέιρα ή τον Μόουζες να βγαίνουν ψηλά για να προκαλέσουν δυσλειτουργία στο συνήθως δυσλειτουργικό playmaking του Παναθηναϊκού, το πρόβλημα των χαμένων ριμπάουντ που είχε παρουσιαστεί και στοιχίσει στα ματς με Χάποελ Χολόν (19) ή Λαύριο (14) έκανε ξανά την εμφάνισή του και φυσικά τιμωρήθηκε από έναν πιο ογκώδη και ποιοτικό αντίπαλο.



Το προβάδισμα του Παναθηναϊκού περιορίστηκε στο +6 στο ημίχρονο γιατί η ΑΕΚ πίεσε, παρά τις απουσίες της, σωστά οδηγώντας σε 10 λάθη τους αντιπάλους και κερδίζοντας 11 πόντους από αυτά, εξισορροπώντας κάπως τον αριθμό κατοχών. Παράλληλα είχε καλύτερη δημιουργία από τους «πράσινους» βγάζοντας αυτοματισμούς και plays που λείπουν από τους πρωταθλητές. Όλα αυτά και χωρίς τον Κιθ Λάνγκφορντ σε ένα ακόμη ματς με την πρώην ομάδα του παρότι άρχισε καλά προσφέροντας και δημιουργικά, στη συνέχεια έβγαλε εκνευρισμό που δεν βοήθησε τον ίδιο και την ΑΕΚ, έστω κι αν στη φάση που χρεώθηκε το δεύτερο φάουλ στα έξι λεπτά αγώνα έχει προηγηθεί επιθετικό του Παπαπέτρου.

Στο δεύτερο μέρος η ΑΕΚ περιορίζοντας τις… εξορμήσεις των ψηλών της μακριά από το καλάθι σταμάτησε την αιμορραγία των χαμένων ριμπάουντ (μόλις 2), αλλά μοιραία έγινε πιο ευάλωτη στο μακρινό σουτ. Ο Παναθηναϊκός, που είναι η δεύτερη χειρότερη ομάδα της Ευρωλίγκας στα τρίποντα με 35,7%, σούταρε με 45% (11/24) κι αυτό αποτέλεσε τη βάση για την τελική επικράτησή του. Η «Ένωση» που άρχισε εντυπωσιακά το δεύτερο ημίχρονο από μακριά, έφτασε τα 9/14 τρίποντα στα μισά της τρίτης περιόδου, αλλά έκτοτε είχε 0/10. Προσθέστε σε αυτό τις χαμένες βολές από Λάνγκφορντ και Ματσιούλις, όπως και τα άστοχα τελειώματα του εξουθενωμένου στο φινάλε Μορέιρα και η πλάστιγγα έγειρε υπέρ των τυπικά γηπεδούχων.



Τροφή για σκέψη

Ο Παναθηναϊκός είναι εμφανές πως πάσχει από καθοδήγηση, αυτοπεποίθηση και ποιότητα. Το τρίτο δύσκολα αλλάζει λόγω οικονομικών περιορισμών, στα δύο πρώτα ευελπιστεί να δώσει λύσεις ο Όντεντ Κάτας που είναι έτοιμος να αναλάβει. Το «παρκάρισμα» του Φόστερ στην εξέδρα ήταν ένα ηχηρό μήνυμα προς όποιον δεν κατανοεί σε ποια ομάδα βρίσκεται, αλλά ήρθε μάλλον καθυστερημένα. Και το γεγονός ότι το υπηρεσιακό τεχνικό δίδυμο αναγκάστηκε να κλείσει τόσο ασφυκτικά το rotation πριν από μια διαβολοβδομάδα, βλέποντας πως παίκτες όπως οι Όγκαστ, Γουάιτ, Μπέντιλ και Μακ ήταν… αλλού, μαρτυρά το μέγεθος του προβλήματος στη στελέχωση της ομάδας. Οι «πράσινοι» μπορούν να στηριχτούν πολύ περισσότερο σε παίκτες όπως ο Μποχωρίδης και ο Κασελάκης, που προσφέρουν αυτό που μπορούν, εν αντιθέσει με τους περισσότερους ξένους που αποδεικνύονται ανεπαρκείς κατ’ επανάληψη, όχι μόνο ποιοτικά αλλά και πνευματικά.

Η ΑΕΚ δεν έχει πρόβλημα αρχών ή καθοδήγησης, αλλά λύσεων. Σε μια περιφερειακή άμυνα που ήδη είχε πρόβλημα (και ίσως χρειάζεται προσθήκη), η έλλειψη της αθλητικότητας του Κατσίβελη και της εμπειρίας του Ζήση «φωνάζει», παρότι ο μικρόσωμος Γκίκας και ο άπειρος Μωραΐτης έκαναν ό,τι μπορούσαν απέναντι σε μεγαλύτερα και περισσότερα κορμιά. Ο μικρός, ειδικά, είναι η κρυμμένη ευλογία για την «Ένωση» στο διάστημα που υπάρχουν ελλείψεις στα γκαρντ αρπάζοντας την ευκαιρία. Ο δε Σλότερ μπορεί να μην διαθέτει την ποιότητα του Μορέιρα, αλλά κατευθύνει πολύ καλύτερα την άμυνα και ελέγχει τα ριμπάουντ. Θυμηθείτε πόσο καθοριστικός ήταν στο περσινό 100-97, έναν χρόνο πριν, αλλά και γενικά σε όλα τα μεγάλα παιχνίδια της ομάδας του…

Ο δρόμος μέχρι τα playoffs είναι μακρύς. Ουδείς μπορεί να γνωρίζει πώς θα είναι οι δύο πρωτοπόροι τον Απρίλη και τον Μάη ή ακόμη κι αν θα συναντηθούν εκεί. Μην υποτιμά κανείς ομάδες όπως ο Προμηθέας που μετά τον αποκλεισμό στο Eurocup αφοσιώνεται στα εγχώρια, το Περιστέρι που λογικά θα… πάθει το ίδιο ή ακόμη και το Λαύριο. Ο δε παράγων έδρα δεν έχει την παραμικρή σημασία καθιστώντας ακόμη πιο απρόβλεπτο το πρωτάθλημα.

*Την Κυριακή τα λέμε στον bwinΣΠΟΡ FM 94,6, 12:00-14:00, παρέα με τον Παναγιώτη Κεφαλά. Κουβέντα με πολύ μπάσκετ, ρεπορτάζ, ενδιαφέροντες καλεσμένους, κουιζάκια. Όσοι πιστοί της πορτοκαλί, κοπιάστε στην παρέα μας.

Follow @ChristosRobolis