Προσοχή: Υπάρχει λάκκος στη «φάβα» απόφαση του ΣτΕ

Βρέθηκε το στρώμα για να κάνουν την αναμενόμενη κυβίστηση, οι πολιτικοί αρχηγοί που στηρίζουν την κυβέρνηση.

Το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) με την μεσοβέζικη απόφαση του έδωσε τη δυνατότητα στους κυρίους Κουβέλη και Βενιζέλο να τα μαζέψουν και να φύγουν από το Μαξίμου ανακουφισμένοι.

Έδωσαν στον πρωθυπουργό μια «προθεσμία» μέχρι την Τετάρτη να βρει με ποιο τρόπο θα εφαρμόσει την απόφαση και θα επαναλειτουργήσει την ΕΡΤ μέχρι να την αντικαταστήσει με τη ΝΕΡΙΤ που είχε στο μυαλό του.

Για να μην γκρινιάζουν ο πρωθυπουργός τους υποσχέθηκε ανασχηματισμό και μια νέα... συνάντηση με θέμα την εύρυθμη λειτουργία της κυβέρνησης.

Στο τέλος πρυτάνευσαν ο φόβος των εκλογών και οι αυστηρές παρατηρήσεις της κας Μέρκελ στον κ. Σαμαρά...

Να μην κοροϊδευόμαστε.

Και οι τρεις τους έχουν υπογράψει την θυσία 2.000 δημοσίων υπαλλήλων μέχρι το τέλος του μήνα. Και οι τρεις συμφωνούν σε γενικές γραμμές να μην μείνει λίθος επί λίθου στην ΕΡΤ.

Θα το καταλάβουμε όλοι αυτό όταν θα αρχίσουν να βγαίνουν στην επιφάνεια οι προβλέψεις για την ΝΕΡΙΤ. Διότι - να το θυμούνται όλοι - η απόφαση του ΣτΕ δεν καταργεί τον νέο φορέα.

Η σφαγή των εργαζομένων της δημόσιας τηλεόρασης είναι μπροστά. Ο ασφυκτικός έλεγχος του νέου ραδιοτηλεοπτικού φορέα, επίσης.

Είναι μια μικρή ανάσα η απόφαση του ΣτΕ αλλά μέχρι εκεί. Μπορεί να εξελιχθεί σε δεινή ήττα και για τους εργαζόμενους στην ΕΡΤ και για όσους συμμετείχαν στο κίνημα συμπαράστασης.

Οι αρχηγοί της τρικοματικής κυβέρνησης σταμάτησαν για να... πάρουν φόρα και να επανέλθουν δριμύτεροι.

Η κυβέρνηση που έμοιαζε να χάνει βηματισμό και να παραπαίει κάτω από την πίεση του λαϊκού παράγοντα και την διεθνή κατακραυγή, κερδίζει χρόνο για να επιχειρήσει την ανασύνταξη της.

Τώρα επιβάλλεται ακόμα μεγαλύτερη πίεση, πιο μαχητική συμπαράσταση στους εργαζόμενους της ΕΡΤ.

Η απόλυση τους αναβλήθηκε.

Θα επιχειρηθεί τώρα με αρτιότερες κοινοβουλευτικές διαδικασίες χωρίς «αντισυνταγματικές προχειρότητες».

Έτσι όπως είναι τώρα τα πράγματα υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να νικήσει η Δημοκρατία αλλά να βρεθούν στο δρόμο δύο χιλιάδες εργαζόμενοι.

Στη συνέχεια δε με δημοκρατικές διαδικασίες να ακολουθήσουν χιλιάδες άλλοι...