Η ΑΕΚ της Τούμπας μας έδωσε μία ιδέα για τη νέα σεζόν της;

Πέρα από κάθε αμφιβολία η εμφάνιση της Ένωσης στην Τούμπα ήταν ίσως η πιο πειστική για φέτος. Μια ομάδα που με σημαντικές επιστροφές, σε σύγκριση με το ματς της περασμένης Κυριακής, ήξερε τι ζητούσε μέσα στο γήπεδο, πώς να το αναζητήσει και δε κάποιο σημαντικό βαθμό πώς να το πάρει. Βέβαια η δική μου άποψη είναι πως πέρα από τη σημασία της νίκης, χρήσιμο πολύ θα ήταν να κάνει σωστή ανάγνωση αυτής της επιτυχίας η ΑΕΚ και να μην επαναπαυθει πως αυτή τη στιγμή είναι καλύτερη από τον συγκεκριμένο αντίπαλο και άρα δεν χρειάζεται ενίσχυση. Ο ΠΑΟΚ από τον Ιανουάριο και μετά είναι αντιληπτό πως αργοσβηνει.

Το 4-3-3 χθες λειτούργησε θαυμάσια στο κομμάτι της κατάκτησης όπλων των κατόχων που ήταν σε διεκδίκηση. Πραγματικά είχαμε πολλά χρόνια να δούμε την Ένωση να κάνει τόσο εμφατικό παιχνίδι στην Τούμπα, παίζοντας συνέχεια τον Δικέφαλο του Βορρά στο μισό γήπεδο σχεδόν σε όλο το α' μέρος. Από τη στιγμή που η ΑΕΚ μπλόκαρε του κέντρο του γηπεδούχου όσο περνούσε η ώρα έφτανε όλο και πιο κοντά με πολλά στημένα κόρνερ και φάουλ και τελικά τα κατάφερε.

Αυτό το πέτυχε χάρη στην καλή απόδοση του Σιμοες, στην εξαιρετική δουλειά που έκανε δίνοντας τέμπο στο παιχνίδι της ΑΕΚ ο Μανταλος και στα άκρα της Ένωσης αφού τόσο ο Παουλινιο όσο κι ο Λόπες κέρδισαν κατά κράτος στις πλευρές τους. Ο Τσιγκρίνσκι με τον Σβάρνα χθες πήραν άριστα, αφού ο Φερέιρα σε αυτό το ματς είχε βασικό τον στατικό Σφιντέρσκι που για να φανεί πρέπει να έχει κατοχή μπάλας η ομάδα του. Από τη στιγμή που κάτι τέτοιο δεν συνέβη, ο στράικερ του ΠΑΟΚ ήταν καταδικασμένος σε αποτυχία, το βράδυ της Τετάρτης.

Κι όμως για τα δεδομένα της εικόνα του ματς και των πάρα πολλών δυνατοτήτων που είχε να βγει στο χώρο η ΑΕΚ το σκορ ήταν περιορισμένο. Γιατί υπήρξαν πάρα πολλές στιγμές ειδικά στην επανάληψη όπου οι προϋποθέσεις για φάσεις στην κόντρα επίθεση ήταν ιδανικές, όμως δεν τελείωσαν καν ως ευκαιρίες. Πολλές οι λάθος μεταβιβάσεις από τον Κριστιτσιτς, πολλές οι περιττές ενέργειες του Βέρντε που χάλασε πολλές επιθέσεις, αλλά εξιλεωθηκε τουλάχιστον με το πέναλτι που κέρδισε,αρκετές και ανολοκλήρωτες σε μεγάλο βαθμό οι φάσεις που έπρεπε να βγουν στον Ολιβέιρα, αλλά δεν έγιναν καν ευκαιρίες.

Στα συν για τέτοιο παιχνίδι, ήταν σίγουρα η εμφάνιση του αμυντικού διδύμου, με την υποσημείωση πάντως πως ειδικά αυτός ο ΠΑΟΚ δεν αποτελεί ασφαλές κριτήριο και πως για κέντρο άμυνας, ο ένας πρέπει να είναι εξαιρετικά σβέλτος όταν η ομάδα ανεβάζει τις γραμμές της για να ασκήσει πίεση. Στα θετικά πως ο Μανταλος σαν εσωτερικό χαφ λειτουργεί εξαιρετικά, δίνει ολο τον ρυθμό και το τέμπο που χρειάζεται η ΑΕΚ, ωστόσο δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για τον Κριστιτσιτς που σε όλες τις αντεπιθέσεις που πήγε να ανοίξει ο ίδιος τα έκανε μούσκεμα.

Η ιδέα επίσης είναι η ΑΕΚ να έχει δύο επιθετικούς που θα πλαισιώνουν τον φορ στο 4-3-3 που να δημιουργούν τις προϋποθέσεις για γρήγορη μετάβαση στην επίθεση. Με βάση αυτή τη λογική έγινε η μεταγραφή Ενομπακάρε, δηλαδή όχι εξτρέμ γραμμής, αλλά επιθετικό που να συγκλίνει. Όπως βέβαια , άσχετα με την χθεσινή εμφάνιση, η ΑΕΚ ειδικά δεξιά στα μπακ, θέλει καλύτερους από τον Μπακάκη και τον φιλότιμο εσχάτως Παουλινιο.
Πιθανώς αυτός ο σχηματισμός, το 4-3-3, θα αποτελεί πάντως την βασική επιλογή για τη νέα σεζόν.

ΥΓ: Το κομμάτι αυτό είναι αφιερωμένο στον Γιώργο Ραλλάκη , έναν πολύ ξεχωριστό άνθρωπο και Ενωσίτη, που έφυγε νωρίς και που δυστυχώς δεν πρόλαβε την ΑΕΚ που τόσο αγάπησε, να παίζει στο νέο της σπίτι.