Η «μαύρη» στιγμή των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 και το μεγαλείο ψυχής του Ντε Λίμα!

Ομολογουμένως, οι 28οι Ολυμπιακοί Αγώνες που πραγματοποιήθηκαν στην Αθήνα το 2004 στέφθηκαν με απόλυτη επιτυχία. Βλέπετε άλλωστε, πως η Ολυμπιάδα επέστρεψε στο «σπίτι» της μετά από 108 χρόνια και τους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς και το 1896, με το επίπεδο δυσκολίας να είναι αυξημένο και τις απαιτήσεις της χώρας η οποία γέννησε την ιδέα να κρίνονται πολύ υψηλές. Και ενώ η διοργάνωση κέρδισε διθυραμβικά σχόλια από όλον τον κόσμο για τον τρόπο διεξαγωγής της, υπήρξε μία στιγμή που... αμαύρωσε – έστω και για λίγο – εκείνη την Ολυμπιάδα.

Το ημερολόγιο έγραφε 29 Αυγούστου 2004. Τελευταία ημέρα των Ολυμπιακών Αγώνων, ενώ το βράδυ θα ακολουθούσε η φαντασμαγορική τελετή λήξης. Η αυλαία των αγωνισμάτων δεν θα μπορούσε να πέσει με άλλο άθλημα πέραν του κλασικού Μαραθωνίου, με την ιστορική διαδρομή του Αθηναίου στρατιώτη Φειδιππίδη (490 π.Χ.) από τον Μαραθώνα μέχρι την Αθήνα και το Καλλιμάρμαρο. Συνολικά 102 αθλητές ξεκίνησαν τον αγώνα, εκ των οποίων 81 κατάφεραν να περάσουν την γραμμή του τερματισμού.



Από τα μέσα κιόλας της διαδρομής, εκείνος που ξεχώρισε, διατηρώντας μια πολύ καλή διαφορά από τους υπόλοιπους, ήταν ο Βαντερλέι Ντε Λίμα. Ο 35χρονος Βραζιλιάνος έδειχνε πολύ συγκεντρωμένος και ικανός, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά για να κόψει πρώτος το νήμα του τερματισμού και να πάρει το χρυσό μετάλλιο.

Στο 36ο χιλιόμετρο της διαδρομής όμως και στο ύψος του Χολαργού επί της Λεωφόρου Μεσογείων συνέβη το αναπάντεχο, κάτι το οποίο στιγμάτισε για πάντα τον Μαραθώνιο της Αθήνας.

Συγκεκριμένα, μετά από μία ώρα 51 λεπτά και ενώ ο Ντε Λίμα προπορευόταν κατά 25 δευτερόλεπτα των Στέφανο Μπαλντίνι και Μεμπραθόν Κεφλεζίγκι, δέχθηκε επίθεση από θεατή. Ένας Ιρλανδός ιερέας με παραδοσιακή φορεσιά της χώρας του, ονόματι Νέιλ Χόραν, πέρασε τα προστατευτικά κεκλειδώματα, μπήκε στον δρόμο του Βραζιλιάνου σπρώχνοντάς τον για αρκετά μέτρα προς την απέναντι πλευρά της Λεωφόρου πάνω στον σαστισμένο πλήθος, μέχρι που τελικά κατάφερε να τον ρίξει κάτω.



Άμεση ήταν η αντίδραση των θεατών και των διοργανωτών που βρισκόντουσαν στο σημείο, βοηθώντας τον μαραθωνοδρόμο να απελευθερωθεί και να συνεχίσει τον αγώνα. Μεταξύ άλλων και ο θεατής Πολύβιος Κοσσυβάς, ο οποίος έδρασε πρώτος, με τον ίδιο τον αθλητή αλλά και την βραζιλιάνικη Ολυμπιακή Επιτροπή να τον τιμούν μετά από χρόνια για αυτή του την πράξη!



Εμφανώς σοκαρισμένος και έχοντας χάσει περίπου 15 δευτερόλεπτα, ο Ντε Λίμα ξαναμπήκε στον αγώνα. Χαρακτηριστική ήταν η κίνησή του να πιάσει τον δεξιό δικέφαλο μηριαίο του, αφού αμέσως ένιωσε ένα «τσίμπημα». Βλέπετε, είναι τόσο εξαντλητική και απαιτητική η Μαραθώνια διαδρομή που φέρνει στα άκρα τον ανθρώπινο οργανισμό. Στην ουσία, οι αθλητές πηγαίνουν στον... αυτόματο πιλότο, και κάθε είδους εξωτερικής παρεμβολής μπορεί να τους βγάλει από τη συγκέντρωση και τον ρυθμό τους, με αποτέλεσμα να αρχίσουν οι κράμπες και οι πόνοι.

Κάτι αντίστοιχο βίωσε και ο Βραζιλιάνος με τον ρυθμό του να πέφτει αισθητά, δίνοντας την ευκαιρία στους Μπαλντίνι και Κεφλεζίγκι να τον περάσουν λίγο αργότερα. Πλέον ο Ντε Λίμα πάλευε για το βάθρο και το χάλκινο μετάλλιο.

Τα όσα είχαν διαδραματιστεί λίγο νωρίτερα, παρακολούθησαν αποσβολωμένοι οι θεατές που... πλημμύρησαν το Παναθηναϊκό στάδιο, εκεί όπου ήταν ο τερματισμός. Το τί ακολούθησε με την είσοδο του Ντε Λίμα στο Καλλιμάρμαρο είναι απλά μοναδικό και θα μείνει για πάντα στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων!



Χιλιάδες θεατές ζητωκραύγαζαν και ενθάρρυναν τον μαραθωνοδρόμο, με τον ίδιο, παρά το γεγονός πως ήξερε ότι έχασε μια μοναδική ευκαιρία να ανέβει στο πρώτο σκαλί του βάθρου μετά τα όσα είχαν συμβεί, να πανηγυρίζει με την ψυχή του σαν μικρό παιδί κάνοντας τον γνωστό πανηγυρισμό «αεροπλανάκι»! Στην απονομή των μεταλλίων δε, έζησε πρωτοφανής αποθέωση από το ασφυκτικά κατάμεστο ΟΑΚΑ.

Η μεγάλη τιμή για τον Βαντερλέι Ντε Λίμα ήρθε λίγο αργότερα, με τη ΔΟΕ (Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή), να του απονέμει το μετάλλιο «Πιέρ Ντε Κουμπερτέν» για το ήθος και τη στάση που κράτησε με τα όσα συνέβησαν.



Τέλος, η Ολυμπιακή Επιτροπή της Βραζιλίας θέλοντας να τιμήσει και εκείνη με τη σειρά της τον σπουδαίο μαραθωνοδρόμο δώδεκα χρόνια μετά από εκείνο το περιστατικό, επέλεξε τον Ντε Λίμα να ανάψει τον Ολυμπιακό βωμό του «Μαρακανά», στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο το 2016, και ενώ όλοι πίστευαν πως την τιμή αυτή θα αναλάμβανε ο θρυλικός Πελέ!