Δεβετζή: «Κρίμα, νόμιζα ότι είχα κάνει παγκόσμιο ρεκόρ»

Κλάματα χαράς και λύπης αποτυπώθηκαν στο πρόσωπο της Πηγής Δεβετζή, μετά το τέλος του τελικού του τριπλούν, όπου κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο. Η Ελληνίδα τριπλουνίστρια αναφέρθηκε και στο τρίτο της άλμα, το οποίο ήταν άκυρο, αλλά, όπως η ίδια είπε, ήταν αρκετά καλό που θα μπορούσε να της δώσει την πρώτη θέση, αλλά και να σημειώσει και κάποιο παγκόσμιο ρεκόρ. Στα αμέσως επόμενα άλματα, η πίεση που ένιωσε για να μην χάσει την τρίτη θέση ήταν αρκετή για να "ξεσπάσει", όταν οριστικοποίησε το χάλκινο μετάλλιο. Επίσης, τόνισε ότι, με κάποιον τρόπο θα βρίσκεται στο Λονδίνο, ακόμα και σχολιάστρια σε τηλεοπτικό κανάλι. Αφού σχολίασε τόσο τις επιτυχίες των υπόλοιπων Ελλήνων, όσο και το θέμα που προέκυψε με τη Φανή Χαλκιά, επισήμανε ότι, πλέον, ρίχνει όλο το βάρος στον προκριματικό του μήκους, την Τρίτη.

«Ήμουν σε πολύ καλή κατάσταση, αλλά δεν περίμενα να πάει έτσι ο αγώνας. Με τίποτα δεν περίμενα να κερδίσει η Καμερουνέζα, αλλά τελικά γίνονται και εκπλήξεις στους αγώνες. Έξι κοπέλες πάνω από τα 15 μέτρα, δεν έχει ξαναγίνει αυτό. Εντάξει, είμαι ευχαριστημένη που πήρα ένα μετάλλιο. Δεν είναι το χρυσό βέβαια, αλλά δεν πειράζει. Ο στόχος παραμένει υψηλός. Σημασία έχει ότι βρίσκομαι εδώ, συμμετέχω στους Ολυμπιακούς Αγώνες και είναι μία "γιορτή" για μένα. Έπρεπε να πάρω ένα μετάλλιο για τον εαυτό μου, για τον προπονητή μου, τον Θανάση Σιούντρη, που είναι δίπλα μου, για την οικογένειά μου, τον άνδρα μου, όλους τους Έλληνες, που με στηρίζουν και με αγαπάνε. Στο διαδίκτυο μου στέλνουν χιλιάδες μηνύματα. Τους ευχαριστώ πολύ. Και τους εκπληκτικούς χορηγούς μου», δήλωσε η "χάλκινη" Ολυμπιονίκης του Πεκίνου.

Όπως φαίνεται και στη φωτογραφία, η Ελληνίδα τριπλουνίστρια έβαλε τα κλάματα μετά το τελευταίο άλμα. «Ήταν κλάματα χαράς και λύπης, γιατί ήταν το τελευταίο άλμα και ήθελα να τα δώσω όλα. Έλεγα μέσα μου, ότι τώρα, μπορώ να το κάνω το μεγάλο άλμα. Αλλά, είχα κράμπες και με τα ψυκτικά που μου έβαλαν τα παιδιά, δεν μπορούσαν να ηρεμήσουν τα πόδια μου. Δεν είχα χρόνο. Είχα κάτσει κάτω για να τους κάνω μασάζ, αλλά, τελικά, αποδείχτηκε ότι δεν είχα χρόνο. Ήμουν τόσο συγκεντρωμένη στον αγώνα, που μπορούσα να κάνω μεγάλη επίδοση. Δεν ξέρω αν ήταν παγκόσμιο ρεκόρ το άκυρό μου, αλλά το κοίταγα και πίστευα ότι μπορούσα να φτάσω ψηλά. Να κάνω παγκόσμιο ρεκόρ. Από τη στιγμή που, μετά το τέταρτο άλμα, άρχισαν να με πιάνουν κράμπες, δεν μπορούσα να τρέξω. Πήγαινα κουτσαίνοντας. Για αυτό έκλαιγα, γιατί δεν μπορούσα να βγάλω το τελευταίο άλμα. Αλλά, ήταν και κλάμα χαράς, γιατί η Σαβίνιε, που ήταν και η πιο επικίνδυνη αντίπαλος, είχε πηδήξει και, πλέον, ήμουν οριστικά στο βάθρο. Δεν ήμουν στη δεύτερη θέση για να πω ότι μπορώ να έχω περιθώριο να με περάσει κάποια. Ήμουν τρίτη, οπότε μου βγήκε όλο το άγχος. Η αλήθεια είναι ότι, σε όλον τον αγώνα, δεν κοιτούσα τι έκαναν οι άλλες. Κοιτούσα τι έκανα εγώ. Σημασία έχει να φτιάξω λίγο τα πόδια μου, γιατί έχω και μήκος (σ.σ. τα προκριματικά είναι το πρωί της Τρίτης). Το καλό είναι ότι δεν τραυματίστηκα, απλά με έπιασαν αυτές οι κράμπες. Θα ξεκουραστώ σήμερα, για να είμαι έτοιμη για την Τρίτη».

Για το τι της είπαν οι δικοί της άνθρωποι μετά το τέλος του τελικού, είπε πως: «Συγκινήθηκαν και αυτοί και έκλαιγαν μαζί μου. Ο Θανάσης (Σιούντρης) μου είπε συγχαρητήρια, γιατί κερδίσαμε ακόμη ένα μετάλλιο, το οποίο αυτό έχει και μεγαλύτερη σημασία. Βέβαια, ο στόχος ήταν παραπάνω από 15.30μ., ένα νέο πανελλήνιο ρεκόρ, αλλά δεν πειράζει. Δεν περίμενα ότι θα γίνει όλο αυτό το πράγμα στον τελικό του τριπλούν».

Εντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι υπήρχαν αρκετές ελληνικές σημαίες στη «Φωλιά του Πουλιού». «Ελληνικές σημαίες είδα, αλλά αυτό που ήθελα είναι να ακούσω τον εθνικό ύμνο. Για αυτό στενοχωρήθηκα τόσο πολύ».

Το τρίτο άλμα της ήταν καταπληκτικό αλλά, δυστυχώς, άκυρο. «Για πρώτη φορά πίστεψα ότι είμαι σε θέση να κάνω παγκόσμιο ρεκόρ. Έπαθα πλάκα με το άλμα μου. Χτυπιόμουν. Πίστεψα ότι έφτασα τα 15.50, πριν δω ότι είναι άκυρο. Τουλάχιστον, δεν πήρα και πάλι ασημένιο για να γράψετε ότι ήμουν πάλι δεύτερη. Έχω ποικιλία μεταλλίων, αν και η αλήθεια είναι ότι τρίτα μετάλλια δεν έχω πάρει πολλά».

Όσον αφορά τις δύο αθλήτριες που ανέβηκαν μαζί της στο βάθρο των μεταλλίων και, ειδικά, για το εκπληκτικό άλμα (15.39μ.) της Καμερουνέζας Μπανγκο, είπε πως: «Κοιταχτήκαμε με την Λεμπέντεβα και είπαμε ότι εμείς θα προσπαθήσουμε. Μου έδωσε το χέρι και είπε να προσπαθήσουμε εμείς οι δύο να αλλάξουμε τη σειρά. Άλλαξε, βέβαια, η σειρά με μένα και την Τατιάνα, η οποία ήθελα, οπωσδήποτε, να πάρει μετάλλιο. Για την άλλη, δε με ένοιαζε. Αλλά, ήθελα, τουλάχιστον, εγώ και η Τατιάνα να είμαστε στο βάθρο. Πρώτη εγώ, δεύτερη η Τατιάνα και τρίτη η Καμερουνέζα».

Πριν αγωνιστεί είχε παρακολουθήσει και τις δύο ελληνικές επιτυχίες σε κωπηλασία και ιστιοπλοΐα. «Έμαθα ότι το πρωί πήραν μετάλλιο τα κορίτσια των Yngling. Το μετάλλιο του Πολύμερου το είδα από την τηλεόραση και πραγματικά συγκινήθηκα. Ανατρίχιασα. Συγκινήθηκα τόσο πολύ. Αμέσως, από το μυαλό μου πέρασε η σκέψη ότι αυτό που μας λείπει από τη σημερινή συλλογή μεταλλίων, είναι το χρυσό. Αλλά, εντάξει, δεν πειράζει. Σημασία έχει ότι πήραμε μετάλλια και εύχομαι μετάλλια να κατακτήσουν και τα υπόλοιπα παιδιά που μετέχουν στους αγώνες. Όσα περισσότερα μετάλλια πάρουμε, τόσο καλύτερα θα είναι τα πράματα για εμάς».

Δεν ήταν δυνατόν να μην αναφερθεί και στο θέμα που προέκυψε το Σάββατο με τη Φανή Χαλκιά. «Το γεγονός αυτό είναι λυπηρό, όμως θα πω ένα πράγμα. Είμαστε ενήλικοι και είμαστε υπεύθυνοι για τις πράξεις μας. Η αλήθεια είναι ότι στενοχωρήθηκα».

Όσο για τη συμμετοχή της στους προκριματικούς του μήκους: «Το όριο είναι 6.75μ. για να μπω στον τελικό. Αυτός είναι ο στόχος. Από εκεί και πέρα, δε με νοιάζει. Ό,τι γίνει. Το πρόβλημα με τις κράμπες δεν είναι απαγορευτικό, ως προς το να πάρω μέρος στο μήκος. Θα προλάβω».

Τέλος, τόνισε πως, αν και δε ξέρει με ποια ιδιότητα, θα βρίσκεται, πάντως, στους επόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. «Το 2012 δε ξέρω αν θα πάρω μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά σίγουρα θα είμαι εκεί, ίσως ως σχολιάστρια, αν με πάρει κανένα κανάλι».

Επιμέλεια: Σπύρος Μιγαδάκης