Υπήρξαν ποδοσφαιριστές που άλλαξαν την ιστορία μιας ομάδας, την ανέβασαν επίπεδο και την έκαναν μόνιμη διεκδικήτρια τίτλων για πάρα πολλά χρόνια, ακόμα και όταν αυτοί αποχώρησαν. Υπήρξαν κάποιοι άλλοι, όμως, που σημάδεψαν μια ολόκληρη εποχή με τα επιτεύγματά τους και θα μνημονεύονται για πάντα, ακόμα και από συλλόγους με αμέτρητους θρύλους στην ιστορία τους. Ένας από αυτούς είναι ο ανυπέρβλητος, Φέρεντς Πούσκας.
Ο «καλπάζων συνταγματάρχης», όπως ήταν το προσωνύμιο του, με τα όσα πέτυχε στους αγωνιστικούς χώρους βάζει το όνομα του σε αυτά με τους καλύτερους παίκτες όλων των εποχών. Ένας μυθικός σκόρερ, που έκανε ομορφότερο το ποδόσφαιρο, σε χρόνια που δεν είχε τη λάμψη του σήμερα. Ηγετική προσωπικότητα, με «ποτισμένη» τη νοοτροπία του νικητή μέσα του και ταλέντο που όμοιο του δεν είχαν δει, ξανά, τα γήπεδα της Ευρώπης.
Είχε 84 γκολ με την εθνική Ουγγαρίας, ένα λιγότερο από τις συμμετοχές του με αυτή (85), ενώ μέτρησε 511 τέρματα σε 533 αναμετρήσεις με τη Χόνβεντ Βουδαπέστης και τη Ρεάλ Μαδρίτης. Οι επιτυχίες του με τη «βασίλισσα» εκτόξευσαν το σύλλογο σε αυτό που είναι σήμερα, καθώς ηγήθηκε στις κατακτήσεις τριών Κυπέλλων Πρωταθλητριών (1958/58, 1959/60, 1965/66), κερδίζοντας παράλληλα πέντε συνεχόμενα πρωταθλήματα Ισπανίας (1960-65). Σε ατομικό επίπεδο οι διακρίσεις του ήταν αμέτρητες, με κορυφαία εκείνη του 1995, στην οποία αναγνωρίστηκε από την IFFHS ως ο κορυφαίος σκόρερ του 20ύ αιώνα.
Ως προπονητής, δεν είχε ανάλογη πορεία, ωστόσο, στην Ελλάδα άφησε ανεξίτηλο το σημάδι του. Ο Πούσκας οδήγησε τον Παναθηναϊκό το 1971 στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, στη μεγαλύτερη επιτυχία του ελληνικού ποδοσφαίρου σε συλλογικό επίπεδο. Με το «τριφύλλι» έζησε μεγάλες στιγμές με κατακτήσεις τίτλων, ενώ λίγα χρόνια αργότερα βρέθηκε ξανά στα μέρη μας για λογαριασμό της ΑΕΚ.
Σαν σήμερα, στις 17 Νοεμβρίου του 2006 και σε ηλικία 79 ετών ο ασύγκριτος Μαγυάρος «έφυγε» από τη ζωή, αλλά τα πεπραγμένα του με την μπάλα στα πόδια και χωρίς αυτή θα τον κρατούν ζωντανό για πάντα. Το sport-fm.gr μίλησε με τον τερματοφύλακας της «εποποιίας» του Γουέμπλεϊ, Τάκη Οικονομόπουλο, ο οποίος έζησε για χρόνια ως παίκτης του Πούσκας και αναφέρθηκε σε πολλά.
Από το πώς βίωσαν όλοι την έλευση του το 1970 και την επίδραση που είχε στη μεγάλη πορεία μέχρι τον τελικό, στις απίθανες ιστορίες με τον Μίμη Δομάζο και τη σχέση του με τους ποδοσφαιριστές εκτός αγωνιστικών χώρων.
Η συνέντευξη του Τάκη Οικονομόπουλου στον Χρήστο Λόη για τον Φέρεντς Πούσκας:
-Πώς θα μου περιγράφατε τον Φέρεντς Πούσκας;
«Ο Πούσκας ήταν ένας άνθρωπος που έκανε αστεία, ήταν σαν φίλος μας. Ό,τι είχε να μας πει, το έλεγε χύμα και σταράτα, δεν είχε να κρύψει τίποτα. Ήταν παρά πολύ καλός άνθρωπος και παρά το μεγάλο όνομα που είχε, ποτέ δεν το εκμεταλλεύτηκε».
-Πώς βιώσατε τόσο εσείς στην ομάδα όσο και συνολικά στην Ελλάδα την έλευσή του το 1970;
«Ήταν πραγματικά δέος. Τότε ήμασταν μικροί όταν μεσουρανούσε εκείνος ως ποδοσφαιριστής και ήταν κάτι διαφορετικό για εμάς. Από όλους η εκτίμηση για τον Πούσκας ήταν παρά πολύ ψηλά».
-Με τον Πούσκας ο Παναθηναϊκός έγραψε την πιο χρυσή σελίδα στο ελληνικό ποδόσφαιρο σε συλλογικό επίπεδο, φτάνοντας μαζί του έως τον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Πόσο μεγάλη ήταν η επίδρασή του σε αυτή την πορεία;
«Όταν έκανε την ομιλία ο Πούσκας στον τελικό, μας είχε πει: ''Eντεκα αυτοί, έντεκα και εμείς. Δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα, αυτοί αν ηττηθούν θα χαθούνε''. Παίξαμε όλοι παρά πολύ καλά σε αυτά τα παιχνίδια, μας βγήκε σε καλό και φτάσαμε στον τελικό. Ήταν εξαιρετικός στην καθοδήγησή του. Μας έκανε πλάκες και γενικότερα ήταν ένας άνθρωπος, που μας βοήθησε πάρα πολύ».
-Θυμάστε μια ωραία ιστορία μέσα από την καθημερινότητα του Πούσκας στον Παναθηναϊκό;
«Παίζαμε ένα ματς με τον Ολυμπιακό και κάναμε προθέρμανση μέσα στον Τάφο του Ινδού. Λοιπόν, κάποια στιγμή ο Δομάζος κάνει ένα τακουνάκι, βάζει καλάθι και αμέσως μετά λέει στον Πούσκας ''βλέπεις, εγώ με αυτόν τον τρόπο έβαλα καλάθι''. Εκείνη τη στιγμή πήρε την μπάλα ο Πούσκας, την τοποθέτησε στο κέντρο και ρώτησε τον Δομάζο ''θες να τη βάλω μέσα με ταμπλό ή χωρίς;''. Εν τέλει, κατάφερε να τη στείλει στο καλάθι χωρίς να ακουμπήσει πουθενά. Μάλιστα, στη συνέχεια έβαλαν στοίχημα με τον Δομάζο και ο Πούσκας ήταν εύστοχος για δεύτερη φορά. Ήταν απίστευτος».
-Πώς προσέγγιζε τα παιχνίδια και ποιες ήταν οι ιδέες που ήθελε να περάσει στους παίκτες του;
«Ο Πούσκας ήθελε να βλέπει να παίζουμε ελεύθερα. Δεν είχαμε να χάσουμε τίποτα και δεν μας άφηνε να κλειστούμε μέσα ακόμη και αν ήμασταν μπροστά στο σκορ, προκειμένου να κρατήσουμε αυτό το αποτέλεσμα. Του άρεσε οι παίκτες του να είναι ελεύθεροι στον αγωνιστικό χώρο».
-Εκτός γηπέδων πώς ήταν ο χαρακτήρας και η συμπεριφορά του;
«Θα σου πω μια άλλη ιστορία με τον Πούσκας, η οποία δείχνει πολλά. Ήταν να αγωνιστούμε με τον Ολυμπιακό και εγώ με τον Φυλακούρη παίζαμε τάβλι στο δωμάτιο, σε ένα τραπεζάκι που ήταν γυάλινο. Με είχε κλείσει και εγώ χρειαζόμουν μόνο εξάρες. Τις έτυχα και έπιασε με δύναμη το τραπέζι, το τζάμι έσπασε και μου έκοψε όλο το πόδι.
Την άλλη μέρα είχαμε να παίξουμε με τον Ολυμπιακό. Βρίσκω τον Πούσκας, του λέω όσα έγιναν και πως πρέπει να πάμε να το ράψουμε. Εκείνος μου απάντησε λέγοντας: ''Άσε τα άλλα, πες μου, ποιος κέρδισε στο τάβλι;''. Στη συνέχεια, με βοήθησε με το πρόβλημα που είχα και αγωνίστηκα την επόμενη μέρα κανονικά. Γενικότερα, ήταν ένας ήσυχος άνθρωπος, που δεν είχε νεύρα».
-Το 1973 βρεθήκατε στην Ισπανία για μια φιλική αναμέτρηση με τη Ρεάλ Μαδρίτης (1-1). Πώς είδατε εσείς από κοντά να αντιμετωπίζετε ο Πούσκας από μια από τις καλύτερες του κόσμου, στην οποία είχε γράψει με χρυσά γράμματα το όνομά του στην ιστορία της;
«Μόλις βγήκε στο γήπεδο, όλος ο κόσμος τον αποθέωσε, όπως και η διοίκηση της Ρεάλ Μαδρίτης. Για εμάς ήταν μεγάλη υπόθεση ο προπονητής μας να χαίρει τέτοιας εκτίμησης».
-Σε αυτά τα τέσσερα χρόνια που ήταν στον Παναθηναϊκό, «γιγάντωσε» την ιστορία του συλλόγου;
«Άλλαξε τελείως η ιστορία μας, ο Παναθηναϊκός ήταν μέσα σε ένα από τα κατορθώματά του. Η νοοτροπία μας ήταν διαφορετική και ο Πούσκας πέρασε τη νοοτροπία του νικητή».
-Πώς αντιμετώπισε ο κόσμος του Παναθηναϊκού την επιστροφή του Πούσκας στην Ελλάδα το 1978 για λογαριασμό της ΑΕΚ; Σε μια αναμέτρηση, μάλιστα, με την Ένωση στη Λεωφόρο είχε αποθεωθεί από τους φίλους των «πράσινων».
«Ο κόσμος τον εκτιμούσε πάρα πολύ. Δεν είχε σημασία που πήγε στην ΑΕΚ, ο άνθρωπος ήταν επαγγελματίας και έκανε τη δουλειά του. Διατήρησε τη φιλία του με ανθρώπους από την Ελλάδα και ακόμα και όταν έφυγε από την ΑΕΚ, όποτε ερχόταν εδώ, μας έπαιρνε τηλέφωνο, δίναμε ραντεβού για συνάντηση και πηγαίναμε για φαγητό».
-Ποιανού προπονητή τα στοιχεία έμοιαζαν με εκείνα του Πούσκας τα επόμενα χρόνια;
«Νομίζω ότι η φιλοσοφία του δεν έμοιαζε με κάποιου άλλου προπονητή. Ίσως λίγο με τον Μαρκαριάν, αλλά ακόμα και αυτός είχε διαφορετική νοοτροπία, ήθελε να κρατάει περισσότερο το μηδέν, ενώ ο Πούσκας ζήταγε από τους παίκτες του να παίζουν για τη νίκη και να είναι ελεύθεροι στον αγωνιστικό χώρο. Δεν φοβόταν τα παιχνίδια».
-Κλείνοντας, πείτε μου, ποια είναι η άποψή σας για τον φετινό Παναθηναϊκό και τη δουλειά του Ιβάν Γιοβάνοβιτς;
«Εκτιμώ πάρα πολύ τον Γιοβάνοβιτς, τον εκτιμούσα και ως παίκτη. Έχει και αυτός νοοτροπία νικητή. Φέτος, η ομάδα πηγαίνει καλύτερα, σε σύγκριση με την περσινή περίοδο. Υπάρχουν περισσότερες επιλογές, πολλοί καλοί παίκτες και είναι επόμενο ο Παναθηναϊκός να είναι καλύτερος».
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
