Από έναν εξωπραγματικό θρίαμβο σε μία από τις πλέον ντροπιαστικές και αμφιλεγόμενες στιγμές στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων, 100 μέτρα δρόμος... Αναφερόμαστε φυσικά στην κούρσα της μιας ανάσας. Το πιο συναρπαστικό αγώνισμα της διοργάνωσης, που κρίνεται στο νήμα και σε 10 περίπου δευτερόλεπτα. Και μετατράπηκε πριν από 33 χρόνια σε ένα από τα σκάνδαλα του 20ου αιώνα.
Ας γυρίσουμε λίγο τον χρόνο πίσω και ας μεταφερθούμε στις 24 Σεπτεμβρίου του 1988. Εκείνη η κούρσα στη Σεούλ εξακολουθεί να μνημονεύεται μέχρι σήμερα και να αποτελεί μια μαύρη κηλίδα στην ιστορία των 100 μέτρων.
Πως όχι άλλωστε από τη στιγμή που οι 6 από τους 8 σπρίντερ που έλαβαν μέρος σε εκείνον τον τελικό, είχαν έμμεση ή άμεση εμπλοκή σε υποθέσεις ντόπινγκ κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Απίστευτο κι όμως αληθινό…
Στους βατήρες πήραν θέση κατά σειρά (από το «1» μέχρι το «8») ο Βραζιλιάνος Ρόμπσον ντα Σίλβα, ο Τζαμαϊκανός Ρέι Στιούαρτ, ο Αμερικανός Καρλ Λιούις, ο Βρετανός Λίνφορντ Κρίστι, ο Αμερικανός Κάλβιν Σμιθ, ο Καναδός Μπεν Τζόνσον, ο Καναδός Ντεσάι Γουίλιαμς και ο Αμερικανός Ντένις Μίτσελ.
Φαβορί για το χρυσό θεωρούνταν ο Μπεν Τζόνσον, που ήταν ο κάτοχος του παγκοσμίου ρεκόρ, 9.83 στη Ρώμη, αλλά και ο κάτοχος του χρυσού μεταλλίου στους προηγούμενους Ολυμπιακούς Αγώνες, Καρλ Λιούις.
Ο Καναδός σπρίντερ είχε ως μεγάλο προτέρημα την εκρηκτική εκκίνησή του, που του έδινε ξεκάθαρο προβάδισμα, ενώ ο Αμερικανός φημιζόταν για την αντοχή του και το ξεπέταγμά του στα τελευταία μέτρα.
Η κόντρα των δύο ξεκίνησε από το 1984, με τον Λιούις να κατακτά το χρυσό μετάλλιο, αφήνοντας στην 3η θέση τον Τζόνσον. Ο τότε 23χρονος Μπεν αποφάσισε πως δεν θα δει ξανά την πλάτη του μεγάλου του αντιπάλου. Κι έκανε τα πάντα γι’ αυτό…
Οι εντατικές προπονήσεις σε συνδυασμό με τη χρήση στεροειδών «μεταμόρφωσαν» το σώμα του μέσα σε διάστημα λίγων μηνών. Η πρώτη μεγάλη του νίκη ήρθε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα που διεξήχθη στη Ρώμη το 1987, όταν έτρεξε σε 9.83 την απόσταση και άφησε 10 δέκατα πίσω του τον Αμερικανό.
Και φτάσαμε στην αποφράδα εκείνη ημέρα για το αγώνισμα των 100 μέτρων. Στις 24 Σεπτεμβρίου του 1988, ο Τζόνσον τα έκανε όλα… τέλεια στην κούρσα της μιας ανάσας και τερμάτισε στο απίθανο 9.79, αφήνοντας αρκετά μέτρα πίσω του τους υπόλοιπους. Στην κούρσα του αιώνα, κατά την οποία 4 αθλητές έτρεξαν κάτω από τα 10 δευτερόλεπτα.
Αποθέωση! Ένας Καναδός που μετατράπηκε σε είδωλο μιας ολόκληρης χώρας και κατάφερε να γκρεμίσει την κυριαρχία των Αμερικανών στην κούρσα της μιας ανάσας. Όχι για πολύ όμως…
«Το όνομά μου είναι Μπέντζαμιν Σινκλέρ Τζόνσον Τζούνιορ και αυτό το παγκόσμιο ρεκόρ θα διαρκέσει πενήντα χρόνια, ίσως και 100. Ακόμα και αν κάποιος το καταρρίψει, μπορεί να κερδίσει ένα παγκόσμιο ρεκόρ, όμως το χρυσό μετάλλιο δεν θα το πάρει κανείς από εμένα», τα λόγια του.
Δύο ημέρες μετά, το απόλυτο σοκ: η Ολυμπιακή Επιτροπή ανακοίνωσε ότι ο Καναδός βρέθηκε θετικός σε χρήση απαγορευμένων ουσιών. Συγκεκριμένα στη στανοζολόλη, η οποία ανιχνεύθηκε σε πολύ υψηλά επίπεδα στον οργανισμό του.
Το χρυσό μετάλλιο και το παγκόσμιο ρεκόρ αλλάζουν χέρια, με τον Καρλ Λιούις να γίνεται ο κάτοχος και των δύο. Ο ίδιος ο Τζόνσον αρνήθηκε ότι έκανε χρήση της συγκεκριμένης ουσίας, αν και παραδέχθηκε ότι έπαιρνε αναβολικά από το 1981. Φυσικά και κατάφερνε να ξεφύγει από όλους τους μέχρι τότε ελέγχους. Παράλληλα κατηγόρησε ότι στην αίθουσα ελέγχου μετά την κούρσα της Σεούλ υπήρχε ένας φίλος του Καρλ Λιούις (ο Αντρέ Τζάκσον), κάτι που προκαλεί υποψίες.
«Δεν θα μπορούσε να βγει θετικό το δείγμα του για το συγκεκριμένο αναβολικό γιατί ο Τζόνσον προτιμούσε την φουραζοβόλη. Ο Μπεν θεωρούσε ότι η στανοζολόλη προκαλεί ένα σφίξιμο στο σώμα του», είπε ο προπονητής του.
«Παρανόμησα και τιμωρήθηκα. Ωστόσο 25 χρόνια μετά συνεχίζω να τιμωρούμαι για κάτι που πράγματι έκανα. Εγώ απλά έσπασα τους κανόνες στο άθλημά μου και ακόμα σταυρώνομαι γι’ αυτό. Εκείνον τον αγώνα θα μπορούσα να τον έχω κερδίσει ακόμη και χωρίς αναβολικά. Αν με πιάσουν, με έπιασαν», ανέφερε χρόνια αργότερα ο Καναδός σπρίντερ.
Για την κόντρα του με τον Λιούις έχει δηλώσει: «Η κόντρα μου μαζί του χρονολογείται χιλιάδες χρόνια. Πρόκειται για μία απίστευτη ιστορία προδοσίας, που ξεκινάει από την αρχαία Αίγυπτο. Ήμουν ο φαραώ Χούφου και ο Λιούις ήταν μέλος της δυναστείας μου. Μαζί με ένα συνεργάτη του, επίσης μέλος της οικογένειάς μου, προσπάθησαν να πάρουν τον θρόνο προσφέροντάς μου μπύρα με δηλητήριο. Ο Λιούις ηταν φαντασμένος και φιγουρατζής. Έτσι, είναι οι φίρμες. Τον προστάτευσαν επειδή είναι Αμερικανός. Εγώ έχω καθαρή συνείδηση. Εκείνος θα πρέπει να ζήσει με αυτό που έκανε, με το ψέμα».
Για την ιστορία, την υπεράσπιση του Καναδού ανέλαβε τότε ο Ντικ Πάουντ, που αργότερα έγινε πρόεδρος της Παγκόσμιας Ένωσης κατά του Ντόπινγκ (WADA). Η ουσία είναι ότι έκτοτε ο Τζόνσον βρέθηκε δύο ακόμα φορές θετικός σε χρήση απαγορευμένων ουσιών και αποκλείστηκε διά βίου από την IAAF.
Το τρομερό της υπόθεσης είναι πως ακόμα 5 αθλητές που μετείχαν σε εκείνη την κούρσα, ενεπλάκησαν -έμμεσα ή άμεσα- σε κάποιο σκάνδαλο ντόπινγκ. Ο Καρλ Λιούις «συνελήφθη» για χρήση κοκτέιλ διεγερτικών το 1988, ωστόσο η υπόθεσή του συγκαλύφθηκε από την Ολυμπιακή Επιτροπή των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ο Λίνφορντ Κρίστι βρέθηκε δύο φορές (1988, 1999) θετικός σε έλεγχο ντόπινγκ, όμως επέμενε ότι ήταν αθώος και τη… σκαπούλαρε. Ο Ρέι Στιούαρτ χορηγούσε -ως προπονητής- απαγορευμένες ουσίες σε αθλητές του και του απαγορεύτηκε η ενασχόληση με το άθλημα το 2010.
Λίγους ημέρες μετά το «βρώμικο» 100άρι του 1988, ο Ντεσάι Γουίλιαμς βρέθηκε θετικός σε στεροειδή, ενώ και ο Ντένις Μίτσελ είχε υψηλά επίπεδα τεστοστερόνης το 1998, αλλά ισχυρίστηκε ότι οφειλόταν στο… αχαλίνωτο σεξ που έκανε με τη γυναίκα του!
Οι μόνοι καθαροί από εκείνη τη «ματωμένη» κούρσα ήταν Ρόμπσον ντα Σίλβα και ο Κάλβιν Σμιθ. «Γνωρίζω ότι μου αρνήθηκαν τη δυνατότητα να δείξω στον κόσμο ότι ήμουν ο πιο γρήγορος καθαρός αθλητής», είπε ο τελευταίος…
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
