Λόρενς Λεμιέ: Ο ιστιοπλόος που άφησε ένα μετάλλιο για να σώσει δύο άνδρες που θαλασσοπνίγονταν!

Από τις στιγμές που ο νικητής περνά σε δεύτερη μοίρα. Από εκείνες, οι οποίες υπενθυμίζουν ότι τα Ολυμπιακά ιδεώδη δεν αποτελούν απλώς ένα κλισέ.

Ήταν το μακρινό 1988 και οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Σεούλ, όταν ο Καναδός ιστιοπλόος, Λόρενς Λεμιέ, «σνόμπαρε» ένα όνειρο χιλιάδων αθλητών ανά τον πλανήτη, ένα Ολυμπιακό μετάλλιο, προκειμένου να προσπαθήσει να σώσει δύο αθλητές, οι οποίοι κινδύνευαν.

Το χρονικό

Η 5η διαδρομή της κατηγορίας 470 στα FINN βρισκόταν σε εξέλιξη, με τους αθλητές να πλέουν στα νερά της Μπουσάν, 450 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα της Νότιας Κορέας. Ο Καναδός ιστιοπλόος, έχοντας διανύσει ήδη τη μισή διαδρομή, ήταν δεύτερος στην κούρσα. Θέση, η οποία -εφόσον τη διατηρούσε- θα τον οδηγούσε μετά βεβαιότητας στο πολυπόθητο βάθρο. Εξάλλου, η χρονιά θεωρούταν ως εκείνη που θα του έδινε ό, τι δεν είχε καταφέρει στις προηγούμενες προσπάθειές του.

Ωστόσο, ξαφνικά οι καιρικές συνθήκες έγιναν άκρως επικίνδυνες. Άνεμοι 35 κόμβων άρχισαν να δυσχεραίνουν τις προσπάθειες των αθλητών, με το πλήρωμα της ομάδας της Σιγκαπούρης να το πληρώνει, καθώς η λέμβος της αναποδογυρίστηκε. Ο ένας εκ των δύο ιστιοπλόων, ο Σίου Σο, βρισκόταν πάνω της, προσπαθώντας να βρει τον συναθλητή του, Τζόσεφ Τσαν.

Πλέοντας προς το σημείο, ο Λεμιέ διέκρινε τον Τσαν. Βλέποντας, ταυτόχρονα, την ταχύτητα με την οποία απομακρυνόταν από την αναποδογυρισμένη λέμβο του, κατάλαβε ότι δεν υπήρχε άλλη λύση από το να παρεκκλίνει από την πορεία του και να σπεύσει να τον σώσει ο ίδιος. Όπως και έγινε. Ο 65χρονος, πλέον, Καναδός τον ανέβασε στη δική του -ενός ατόμου- λέμβο.

Μόλις προσέγγισε εκείνη της Σιγκαπούρης, πληροφορήθηκε από τον Τσαν για το σπασμένο πηδάλιο. Αμέσως άρχισε νέα επιχείρηση, αρχικά ψάχνοντας για το χαμένο -αλλά απαραίτητο- εξάρτημα και εν συνεχεία, αφού το βρήκε, βοηθώντας και στην επιδιόρθωσή του. Του πήρε λιγότερο από ένα τέταρτο, όμως μέχρι τότε αρκετοί από τους αντίπαλούς του τον είχαν ήδη προσπεράσει στην κούρσα.

Στο μεταξύ, ο προπονητής του τον είχε ψάξει, φοβούμενος για το χειρότερο. Φτάνοντας και αντικρίζοντας τον Λεμιέ με το πηδάλιο, ανέλαβε εκείνος την επιχείρηση διάσωσης, επιτρέποντας στον αθλητή του να επιστρέψει στην αρχική του μάχη. Βέβαια, ήταν ήδη πολύ αργά τερματίζοντας εντέλει 22ος, εάν και λόγω της ενέργειάς του αποφασίστηκε να αναδειχθεί 2ος στη διαδρομή. Ωστόσο, συνολικά βρέθηκε στην 11η θέση, χάνοντας τη μεγάλη ευκαιρία για ένα μετάλλιο.

Οι τιμητικές διακρίσεις αντί του μεταλλίου

Ο στόχος του βάθρου μπορεί να μην πραγματώθηκε για τον Λεμιέ. Ωστόσο, κατά την απονομή των μεταλλίων έλαβε εφάμιλλη διάκριση, καθώς του απενεμήθη από τον Πρόεδρο της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, Χουάν Αντόνιο Σαμαράνκ, το «Πιερ ντε Κουμπερτέν». Όντας ο πέμπτος που λαμβάνει την εν λόγω τιμητική διάκριση, η οποία είναι αφιερωμένη στον ιδρυτή της ΔΟΕ και «πατέρα» της αναβίωσης των Ολυμπιακών Αγώνων. «Με την αθλητική σου ικανότητα, την αυτοθυσία σου και το θάρρος σου ενσαρκώνεις το Ολυμπιακό ιδεώδες», υπογράμμισε, μεταξύ άλλων, ο Σαμαράνκ απευθυνόμενος στον Καναδό πρώην ιστιοπλόο κατά την απονομή του μεταλλίου.

Παραμένει στην ιστιοπλοΐα, συνεχίζουν οι τιμητικές διακρίσεις

Έχοντας αποσυρθεί, πλέον, από την ενεργό δράση, ο Λεμιέ συνεχίζει να προσφέρει στο άθλημα που αγαπά, από τον ρόλο του προπονητή. Μάλιστα, ταυτόχρονα αξιοποιεί και τις γνώσεις του, επιδιδόμενος στην κατασκευή σκαφών, τα οποία χρησιμοποιούνται στο υψηλότερο επίπεδο αγώνων.

Με τη σπουδαία κίνησή του, να παραμένει στο επίκεντρο των τιμητικών διακρίσεων. Μεταξύ άλλων, το 2002 εισήχθη στο Alberta Sports Hall of Fame, ενώ το 2017 βραβεύτηκε και από τον τότε υφυπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού, Γιώργο Βασιλειάδη.