Κόουτς, στη μόδα επέστρεψαν τα κλασσικά!

Πολύς κόσμος το βράδυ της Παρασκευής στο Φάληρο. Κόσμος που ήρθε να στηρίξει την Εθνική, να δει γκολ και να πανηγυρίσει. Κόσμος που σε γενικές γραμμές έχει υπόψη του ότι η Εθνική δεν βάζει το ένα γκολ μετά το άλλο, ούτε αποτελείται από έντεκα ζογκλέρ που κρύβουν τη μπάλα.

Δύο φορές ανασηκώθηκε αυτός ο κόσμος από το κάθισμά του και χειροκρότησε θερμά. Τη μία ήταν όταν ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος πρόλαβε τον αντίπαλό του και στη συνέχεια με δύναμη, ψυχραιμία και ταχύτητα απέφυγε το πρεσάρισμα άλλων δύο και έβγαλε τη μπάλα από την περιοχή του Καρνέζη. Η δεύτερη όταν μπήκε στο γήπεδο ως αλλαγή ο Γιώργος Καραγκούνης.

Η αλήθεια είναι πως οι φίλοι της Εθνικής δεν είχαν ευκαιρίες να το πανηγυρίσουν. Κι ας το ήθελαν τόσο πολύ. Κι ας γνωρίζουν ότι ο τρόπος παιχνιδιού της Εθνικής, η μέθοδος που έχει για να παίρνει νίκες και βαθμούς δεν προσφέρονται για ξεφάντωμα.

Μετά το πρώτο εικοσάλεπτο, η ομάδα άρχισε να ξεθυμαίνει και οι έμπειροι Σλοβάκοι να ισορροπούν το παιχνίδι. Το ότι δεν κατάφεραν να γίνουν επικίνδυνοι, οφείλεται στο ώριμο αμυντικό παιχνίδι της Εθνικής, όπου για άλλη μια φορά κυριαρχούσε ο «αυτοκράτορας» Παπασταθόπουλος.

Έχουμε σίγουρα ένα κρατούμενο. Την εξαιρετική αμυντική λειτουργία της ομάδας. Σήμα κατατεθέν της «γαλανόλευκης» εδώ και δέκα χρόνια. Κάτι πρέπει να γίνει όμως και με την επίθεση. Κανένας από τους πειραματισμούς του Σάντος δεν έχει αποδώσει. Η σκέψη του να βάλει τον Σαμαρά πίσω από τον φορ αποδείχθηκε ατυχής.

Οι κλασσικοί αμυντικοί χαφ δίνουν σιγουριά στα μετόπισθεν, αλλά αφαιρούν επιλογές στην ανάπτυξη του παιχνιδιού. Η Εθνική έπαιζε μια ώρα χωρίς χαφ με οργανωτικές ικανότητες, αφού Καραγκούνης και Νίνης ήταν στον πάγκο.

Ο Μούχα αποδείχθηκε ευεργέτης της Εθνικής. Στα μπαράζ, το πιθανότερο είναι να κοπούν οι ευεργεσίες. Η άμυνα της Εθνικής θα κληθεί πάλι να δώσει τον τόνο. Μέχρι τότε, ο Σάντος καλείται να βρει λύση και για την επίθεση. Αν τυχόν δεν ανακαλύψει κάτι καινούργιο, προτιμότερο είναι να επιστρέψει στα κλασσικά!