Πήρε άριστα στην άμυνα, «κόπηκε» στην επίθεση ο Παναθηναϊκός

Ανυπέρβλητο αποδείχθηκε το εμπόδιο της Ρεάλ για τον Παναθηναϊκό στην πρεμιέρα της Ευρωλίγκας. Παίρνοντας ώθηση από τον κόσμο τους, οι «πράσινοι» ήταν μαχητικοί και άκρως ανταγωνιστικοί κόντρα σε μια ομάδα με πολλαπλάσιο μπάτζετ που συνεπάγεται και πιο ποιοτικό και γεμάτο ρόστερ, αλλά δεν κατάφεραν να ολοκληρώσουν το «θαύμα».

Λαμβάνοντας υπόψιν όλα τα δεδομένα (νέοι παίκτες, δυναμικότητα αντιπάλου κτλ.), μπορούμε να πούμε ότι το «τριφύλλι» άφησε υποσχέσεις στην πρώτη επίσημη εμφάνιση μπροστά στο κοινό του κι έχασε μια καλή ευκαιρία για να φτάσει στην απόλυτη υπέρβαση και σε μια νίκη που θα του έδινε τρομερή ψυχολογία για τη συνέχεια. Έφερε το παιχνίδι του εκεί που ήθελε (σε χαμηλό σκορ δηλαδή), ωστόσο του έλειψε το κάτι παραπάνω στην επίθεση.

Η πρώτη ανάγνωση της ήττας έχει να κάνει με την απελπιστική αστοχία των παικτών του Ράντονιτς. Όταν σε εντός έδρας παιχνίδι έχεις 15/40 δίποντα, 9/28 τρίποντα και 11/21 βολές, τότε μπορεί να αισθάνεσαι άξιος της μοίρας σου, αφού εκμηδενίζεις τις πιθανότητές του για κάτι καλό. Ειδικά όταν έχεις απέναντί του έναν τόσο δυνατό αντίπαλο, που δεν σκοπεύει να σου συγχωρέσει το παραμικρό λάθος.



Το… κακό φάνηκε από το πρώτο μέρος, διάστημα που ο Παναθηναϊκός έδειχνε να ελέγχει τον ρυθμό κι έβγαζε ενέργεια, όμως σούταρε 7/18 στα δίποντα και 8/15 στις βολές, με τον Γκριγκόνις να «σπάει» τα καλάθια έξω από τα 6,75μ. (0/5 τρίποντα), παρότι τα περισσότερα εξ αυτών έγιναν με καλές προϋποθέσεις. Έτσι, η καλή παρουσία των «πράσινων» στο πρώτο 20λεπτο, πήγε στράφι, αφού οδηγήθηκαν στα αποδυτήρια όντας πίσω στο σκορ.

Βγάζοντας πάθος και σκληράδα στην άμυνα (με πρωτεργάτη τον Γιώργο Καλαϊτζάκη, που έκανε 3 κλεψίματα), οι παίκτες του Ράντονιτς δεν επέτρεψαν στη Ρεάλ να ξεφύγει στην 3η περίοδο, ωστόσο δεν κατάφεραν κι εκείνοι να εκμεταλλευτούν τα καλά διαστήματα (τα καλά μομέντουμ) που είχαν έτσι ώστε να αποκτήσουν μια διαφορά 6-7 πόντων, που θα τους έδινε την απαραίτητη αυτοπεποίθηση για την τελική ευθεία του αγώνα.

Τα τρίποντα των Γιουλ και Κοζέρ έφερε τους Μαδριλένους στο +7 (55-62) στην εκκίνηση του τέταρτου δεκαλέπτου, αλλά οι «πράσινοι» έδειξαν χαρακτήρα και με ψυχωμένη αντίδραση, ανέκτησαν το προβάδισμα (63-62 στο 36’). Σε εκείνο το σημείο έγινε μια αλληλουχία φάσεων που ίσως έκρινε και το ματς: με την μπάλα δική του και τους παίκτες του Ματέο να έχουν απωλέσει τη συγκέντρωσή τους, ο Παναθηναϊκός αστόχησε σε τρίποντο με τον αμαρκάριστο Γκριγκόνις και ακολούθως ο Μούσα τιμώρησε τον Λιθουανό στην άμυνα. Αντί για το +4 (και το ΟΑΚΑ στο… πόδι) φτάσαμε στο -1.



Στο φινάλε μίλησε η προσωπικότητα (και η τύχη στο τρίποντο με ταμπλό) του Γιουλ και η εκτελεστική ικανότητα του Μούσα, που πλήγωσαν ανεπανόρθωτα το «τριφύλλι». Την ίδια ώρα οι γηπεδούχοι δεν βρήκαν στα κρίσιμα έναν «ήρωα», έναν παίκτη που θα τους κουβαλήσει στα δύσκολα. Κι αυτό είναι παθογένεια μιας νέας ομάδας που τώρα χτίζεται.

Συμπερασματικά, ο Παναθηναϊκός έχει πάρα πολλά να κρατήσει από το παιχνίδι: πήρε «άριστα» στην αμυντική λειτουργία του και περιόρισε σημαντικά τη Ρεάλ, την οποία ανάγκασε σε 19 λάθη κάνοντας 10 κλεψίματα από τη διάθεση που είχαν όλοι οι παίκτες του για να πιέσουν, δείχνοντας ένα δείγμα από αυτό που θέλει να παρουσιάσει σε αυτό το κομμάτι ο Ράντονιτς. Συν το γεγονός πως ο ίδιος υπέπεσε σε μόλις 8 σφάλματα…

Από την άλλη, έμειναν στην ίδια... τάξη -σε γενικές γραμμές- όσον αφορά την παραγωγικότητά τους και την επιθετική τους απόδοση, λόγω της αστοχίας που προαναφέραμε, αλλά και εξαιτίας της απουσίας του Γουόλτερς, που (λογικά) θα έδινε κάποιες λύσεις δημιουργικά και εκτελεστικά.

Θετικό σημάδι φυσικά ότι και το second unit (οι παίκτες που ήρθαν από τον πάγκο δηλαδή) πρόσφεραν αρκετά πράγματα. Ο Γκουντάιτις απέδειξε την ικανότητά του στο χαμηλό ποστ, ο Μποχωρίδης έδωσε λύσεις στο πρώτο μέρος, ο Άντριους πάλεψε όσο μπορούσε, ενώ ο Πονίτκα είχε πληθωρική παρουσία, αλλά δεν έδωσε το κάτι παραπάνω εκτελεστικά.



Κλείνοντας, το συναπάντημα με τη Ρεάλ επιβεβαίωσε αυτό που φωνάζουμε εδώ και μέρες. Χρειάζεται μπόλικη υπομονή για το φετινό οικοδόμημα του Παναθηναϊκού, που είναι μια εντελώς νέα ομάδα και ψάχνει ακόμα τους ρόλους της. Είναι κρίμα πάντως διότι το «τριφύλλι» άγγιξε τη νίκη κι αν είχε σε καλύτερη βραδιά τους δύο ηγέτες του (Γκριγκόνις, Παπαγιάννη) πιθανότατα θα την έπαιρνε.

Υ. Γ. Σκεφτόμασταν και λέγαμε ότι είναι δύσκολο μέσα στη σεζόν να ξανακάνει 0/9 εντός παιδιάς ο Γκριγκόνις σε έναν αγώνα (όπως έπραξε στον τελικό του Super Cup), αλλά είχε 2/14 κόντρα στους Μαδριλένους. Είναι χαρακτηριστικό δε, ότι είχε -8 στο ειδικό σύστημα αξιολόγησης… Συνυπολογίζοντας αυτό, ίσως έπρεπε να χρησιμοποιηθεί στη θέση του λίγο περισσότερο ο Άντριους, ο οποίος αισθανόταν καλά και μέσα στο ματς. Παρ' όλα αυτά, η κλάση του Λιθουανού είναι τέτοια που πιστεύουμε ότι σύντομα θα βρει τον καλό εαυτό του και θα αποδείξει την ποιότητά του.

Υ. Γ. 2 Τρομερή επίδειξη δύναμης από τη... νέα ΕΟΚ με όλα όσα συμβαίνουν τις τελευταίες ώρες με τον Πιτσίλκα, που έφυγε και επέστρεψε με άλλο ρόλο.