«Δημήτρη μου, Δημήτρη μου»

Το κείμενο δεν φιλοδοξεί να μπει σε μπασκετικές αναλύσεις προκειμένου να καταδείξει την πολύ μεγάλη σημασία που έχει το "σπάσιμο" της έδρας από τον Ολυμπιακό.

Αναλυτές με διαπιστωμένη τη σχετική ικανότητα είχαν σχηματίσει την άποψη μετά τα δύο πρώτα ματς ότι οι ερυθρόλευκοι τη δεδομένη χρονική περίοδο βρίσκονται σε καλύτερη αγωνιστική κατάσταση, υπερτερούν σε ενέργεια και φρεσκάδα. Επειδή στο τέλος όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος, λοιπόν, το αποτέλεσμα τους επιβεβαιώνει.

Η αλήθεια είναι ότι το ΟΑΚΑ ήταν για χρόνια ολόκληρα κάστρο άπαρτο στη φάση των τελικών. Από το 1993 -ματς που έγινε στο κλειστό της Γλυφάδας- είχε να χάσει ο Παναθηναϊκός. Ίσως αυτό να εξηγεί εν μέρει το απίθανο ξέσπασμα του Δημήτρη Γιαννακόπουλου. Ένα ξέσπασμα που τον αφήνει εκτεθειμένο για τυπικούς και ουσιαστικούς λόγους.

Είναι παράδοξο να σηκώνεις τόση φασαρία γιατί στην αποστολή του φιλοξενούμενου μετρήθηκαν έξι υπεράριθμοι. Είναι υπερβολικό να τσουβαλιάζεις δύο παράγοντες (νυν και τέως) του Παναθηναϊκού για να δείξεις ότι εσύ ξεχωρίζεις. Τέλος είναι προσβλητικό να χρησιμοποιείς σε δημόσιο λόγο τέτοιες εκφράσεις.

Ο Παναθηναϊκός με την διοικητική καθοδήγηση της οικογένειας Γιαννακόπουλου πέτυχε σπουδαίες νίκες, πήρε τρόπαια κι είναι σίγουρο ότι θα το ξανακάνει.

Δεν του ταιριάζουν ούτε η χυδαιότητα στις εκφράσεις ούτε οι φτηνές δικαιολογίες. Οι ηγέτες των μεγάλων ομάδων κι αυτό δεν αφορά μόνο τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο οφείλουν να διατηρούν την ψυχραιμία τους όπως έκαναν οι οπαδοί του Παναθηναϊκού κι όπως (δεν) έκαναν οι οπαδοί του Ολυμπιακού πέρσι στο τελευταίο παιχνίδι.

Μην ψάχνει ο διοικητικός ηγέτης του τριφυλλιού γωνία στο δεκάρικο. Αν υπήρχε οι οπαδοί του Παναθηναϊκού (ομάδα με καθαρόαιμο μπασκετικό κοινό) θα την είχαν βρει...

Υ.Γ. Μετά απ' αυτό το «λούσιμο» στο Γιάννη Αλαφούζο να πιστέψουμε ότι ισχύει η πρόθεση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου να ενισχύσει οικονομικά την ΠΑΕ;