Το κίνητρο για τον Παναθηναϊκό, ο Ουζουνίδης και το «αύριο»

Είναι προφανές ότι κανείς στον Παναθηναϊκό δεν πρέπει να πανηγυρίζει για το πρώτο «διπλό» στο πρωτάθλημα, τον μήνα Φεβρουάριο. Η κατάσταση είναι τέτοια που απαγορεύει στον οποιονδήποτε να φτάνει σε υπερβολές, επειδή οι «πράσινοι» κατάφεραν να πάρουν εκτός έδρας νίκη επί της Λάρισας. Τα αυτονόητα είναι αυτά για έναν τόσο μεγάλο σύλλογο. Κι ας τα έχουν ξεχάσει πολλοί, εντός και εκτός ομάδας, με όσα βασανιστικά για το «τριφύλλι» έχουν συμβεί το τελευταίο διάστημα.

Δεν πανηγυρίζει, λοιπόν, ο Παναθηναϊκός για το τρίποντο στον θεσσαλικό κάμπο, αλλά παίρνει μια πολύ σημαντική ανάσα, ενόψει της συνέχειας. Η νίκη για την ομάδα του Μαρίνου Ουζουνίδη ήταν αναγκαία για περισσότερους από έναν λόγους. Οι ποδοσφαιριστές, μετά το χθεσινό αποτέλεσμα, ανεβάζουν ψυχολογία, το ηθικό τους τονώνεται και κατά κάποιον τρόπο «αγοράζουν» ηρεμία. Είναι διαφορετικό να βλέπεις τη συνέχεια του πρωταθλήματος, έχοντας πάρει, επιτέλους, ένα σημαντικό εκτός έδρας αποτέλεσμα, έχοντας ανέβει βαθμολογικά και έχοντας αποβάλλει από πάνω σου το άγχος και τη μιζέρια των συνεχόμενων αρνητικών αποτελέσματων.

Σημαντικότερο κέρδος για το τριφύλλι είναι το κίνητρο που θα υπάρξει από εδώ και πέρα. Κι όπου κίνητρο, βάλτε τη λέξη «πεντάδα». Οι «πράσινοι», έχοντας «πιάσει», πλέον, τους 27 βαθμούς και όντας 4 πίσω από τον Πανιώνιο, έχουν, πια, σοβαρές πιθανότητες να σκαρφαλώσουν ακόμη περισσότερο στον βαθμολογικό πίνακα και να παλέψουν για μια θέση στην πεντάδα. Πάνω από τους «πράσινους», αυτή τη στιγμή- πλην των κυανέρυθρων- βρίσκονται οι Ξάνθη, ΠΑΣ Γιάννινα και Αστέρας Τρίπολης. Το πρόγραμμα, φυσικά, δεν είναι εύκολο. Υπάρχουν τα εντός έδρας ματς με Λαμία, Αστέρα, Ατρόμητο, ΠΑΟΚ, Ξάνθη, αλλά και τα εκτός με Ολυμπιακό, ΑΕΚ, Πανιώνιο.

Επί της ουσίας, θα μιλάμε για μια υπέρβαση αν, τελικά, οι «πράσινοι» καταφέρουν να πάρουν μια θέση που δίνει ευρωπαϊκό εισιτήριο (βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνάμε την τιμωρία από την ευρωπαϊκή ομοσπονδία σε περίπτωση που τελικά δεν διακανονιστούν οι οφειλές μέχρι το τέλος του μήνα). Το ζητούμενο είναι ότι κίνητρο υπάρχει κι ακόμη κι αν το ρόστερ έχει κοντύνει και η ποιότητα έχει χαθεί, αυτοί οι ποδοσφαιριστές που έχουν απομείνει μαζί με τον Μαρίνο Ουζουνίδη, εν μέσω των πολλών δυσκολιών, θα έχουν κάτι για να «μάχονται» μέχρι το φινάλε.

Υ.Γ1: Ο Ρόμπιν Λουντ επέστρεψε στις καλές εμφανίσεις κι αυτό μόνο θετικό είναι για τον Παναθηναϊκό. Οι «πράσινοι» έχουν ανάγκη από τον καλό Λουντ. Ο Φινλανδός άσος είναι αυτή τη στιγμή ότι ποιοτικότερο υπάρχει στην ομάδα, μαζί φυσικά με τον Δημήτρη Κουρμπέλη. Αν στη συνέχεια ο Λουντ παρουσιαστεί όπως χθες είναι δεδομένο ότι θα βελτιωθεί κατά πολύ το μεσοεπιθετικό κομμάτι της λειτουργίας του «τριφυλλιού», χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα γίνει κάποιο ποδοσφαιρικό θαύμα.

Υ.Γ2: Από τη χθεσινή νίκη επί της ΑΕΛ, δύσκολα μπορείς να βρεις ποδοσφαιριστές που υστέρησαν. Η αμυντική τετράδα τα πήγε πολύ καλά, οι Κάτσε – Τζανδάρης έκαναν τρομερή δουλειά στη μεσαία γραμμή και γενικότερα όλη η ομάδα ήταν συγκεντρωμένη στον στόχο της και τακτικά προσηλωμένη στα «θέλω» του Μαρίνου Ουζουνίδη για να έρθει, επιτέλους, η πρώτη εκτός έδρας νίκη.

Υ.Γ3: Δεν… ανακαλύπτουμε την Αμερική, αλλά η έλλειψη επιθετικού βγάζει μάτι. Είναι εντυπωσιακή η παρουσία του Δώνη σε μια θέση που είναι ή ήταν άγνωστη γι αυτόν. Ο νεαρός χαφ «μεταμορφώνεται» σε επιθετικό που «σπάει» την μπάλα και βρίσκεται στις φάσεις, δείχνοντας ότι το… φροντιστήριο του Ουζουνίδη πιάνει τόπο. Γκολτζής, όμως, δεν είναι και ούτε πρόκειται να γίνει. Αυτή είναι, όμως, η ζωή στον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό, που είναι αναγκασμένος να συνεχίσει έτσι μέχρι και την επιστροφή του Μυστακίδη, ο οποίος, ούτως ή άλλως, δεν είναι «καθαρό» φορ.

Υ.Γ4: Οσοι διαβάζετε κείμενα σ’ αυτήν εδώ τη «γωνιά» θα έχετε διαπιστώσει ότι αποφεύγουμε όπως ο… διάβολος το λιβάνι είτε τις αποθεώσεις, είτε τις απαξιώσεις, κυρίως, όταν αυτές είναι βιαστικές. Θα το τονίσουμε, όμως, για μια ακόμη φορά, διότι επιβάλλεται: Ο Μαρίνος Ουζουνίδης παραμένει αυτή τη στιγμή ό, τι πιο πολύτιμο και πιο σημαντικό για τον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό. Εν μέσω «καταιγίδας» και με τα προβλήματα να είναι πολλά, ο Εβρίτης προπονητής συνεχίζει να δίνει τη δική του μάχη, μαζί με τους συνεργάτες και τους ποδοσφαιριστές. Με τα σωστά του και τα λάθη του, είναι εδώ και να είστε σίγουροι ότι σε έναν νορμάλ Παναθηναϊκό (μην πάτε μακριά, στον περσινό), με διοικητική υγεία και σταθερότητα, οι «πράσινοι» θα διεκδικούσαν πρωτάθλημα μαζί με τους άλλους τρεις. Με τα «αν», όμως, στη ζωή δεν προχωράς κι αυτό το γνωρίζει ο Ουζουνίδης. Ας το μάθουν ή καλύτερα ας το καταλάβουν και όλοι εντός και εκτός ομάδας, διότι υπάρχει και «επόμενη μέρα»…