Τα χειρότερα δεν έχουν έρθει για τον Παναθηναϊκό

Του Διονύση Δεσύλλα

Ήταν πολλές φορές που η κάμερα του συνδρομητικού καναλιού χθες έκανε κοντινό στον πάγκο του Παναθηναϊκού και συγκεκριμένα στον Μαρίνο Ουζουνίδη. Βλέπετε, η εικόνα ήταν για όλους ασυνήθιστη. Ο Εβρίτης ήταν αμίλητος, ανέκφραστος, καθισμένος στη γωνία του, με ένα βλέμμα «παγωμένο» και με έκφραση απελπισίας για όλα όσα (ξανα) είδε χθες από τους ποδοσφαιριστές του στην ήττα από τη Λιβαδειά. Ή για να είμαστε ακριβείς, με όλα όσα δεν είδε για μια ακόμη φορά…

Αγωνιστικά, οι «πράσινοι» ήταν ξανά κατώτεροι των περιστάσεων. Νωθροί, δίχως συγκέντρωση, δέχτηκαν τρία εύκολα γκολ, τα δυο από παιδικά λάθη για μια ακόμη φορά και για 70 λεπτά ήταν παραδομένοι και εγκλωβισμένοι σε αυτό το μόνιμο φετινό ποδοσφαιρικό βασανιστήριο. Καθόλου οργάνωση στο παιχνίδι, καθόλου φαντασία, ελάχιστη ποιότητα και φυσικά κανένας εγωισμός. Είναι προφανές ότι εδώ που έχει φτάσει η κατάσταση, η ομάδα έχει χάσει κατά πολύ την όποια ποιότητα διέθετε, οι προσωπικότητες είναι λίγες στο ρόστερ και η διάθεση για υπέρβαση έχει χαθεί. Το έχουμε τονίσει κατ’ επανάληψη: Η διοικητική κρίση έγινε αγωνιστική και τα χειρότερα δεν έχουν έρθει ακόμα. Δεν είναι κινδυνολογία για τον Παναθηναϊκό, αλλά μια πραγματικότητα η οποία επιβεβαιώνεται μέρα με τη μέρα.

Ο Μαρίνος Ουζουνίδης, προδομένος από τη διοίκηση και όλα όσα έγιναν ξαφνικά από το καλοκαίρι και μετά, γνωρίζει ότι η κατάσταση είναι σχεδόν μη αναστρέψιμη. Πολύ δύσκολα μπορεί αυτή η ομάδα και η πλειοψηφία των ποδοσφαιριστών που διαθέτει, να ανατρέψουν τα δεδομένα. Για να μην πούμε ότι κάτι τέτοιο είναι απίθανο. Μετά και τη φυγή και των τελευταίων πρωτοκλασάτων (πλην Κουρμπέλη, Βιγιαφάνιες, Λουντ που παραμένουν μέχρι νεωτέρας) και με τους υπόλοιπους που παραμένουν να έχουν «ταβάνι» και φυσικά να είναι απλήρωτοι, με ό, τι αυτό συνεπάγεται, είναι πολύ δύσκολο ο Παναθηναϊκός να αλλάξει πρόσωπο και να κάνει, ας πούμε, ένα σερί νικών που θα φέρει μια κάποια ηρεμία, τουλάχιστον, στην ομάδα. Η κατάσταση θα παραμείνει ως έχει και ίσως με τον καιρό, αν φύγουν κι άλλοι ποδοσφαιριστές, να γίνει και χειρότερη. Ο Ουζουνίδης το ξέρει, μα προς τιμήν του αντί να τα βροντήξει όλα (κανείς δεν θα του έλεγε το παραμικρό αν το έκανε), παραμένει και παλεύει σε μια ομάδα που είναι δεδομένα "άρρωστη".

Μέχρι το καλοκαίρι θα γίνουν ακόμη πολλά περισσότερα. Θα πουληθούν κι άλλοι ποδοσφαιριστές, κάποιοι ίσως να κάνουν προσφυγές, η ομάδα θα είναι «μια ζέστη… τρεις κρύο» και θα παλεύει για την αξιοπρέπειά, η διοίκηση θα παραμένει, έπειτα από επιλογή της, απούσα και ο νέος επενδυτής θα αγνοείται. Τα χειρότερα για τον Παναθηναϊκό, δυστυχώς, δεν έχουν έρθει. Το τι θα συμβεί από τη νέα σεζόν, θα το δούμε αργότερα…