Τα λάθη που οδήγησαν τον Παναθηναϊκό στη μετριότητα...

Του Διονύση Δεσύλλα

Ας προσπαθήσουμε για λίγο να μπούμε στη θέση του Μαρίνου Ουζουνίδη. Αναλαμβάνει μια ομάδα με νοοτροπία… τουριστική, με τον κόσμο να είναι στα κάγκελα και να επισκέπτεται το Κορωπί, με αρκετούς ξένους ποδοσφαιριστές να νοιάζονται μόνο για την τσέπη τους και για την «ασφάλεια» που είχαν κατά την περίοδο Στραματσόνι και με το ομαδικό πνεύμα να έχει πάει περίπατο. Ενάμιση μήνα μετά κι ενώ προσπαθεί μαζί με τον Νίκο Λυμπερόπουλο να διορθώσουν τα κακώς κείμενα και να δημιουργήσουν μια διαφορετική κατάσταση που θα σώσει ό, τι μπορεί μέχρι το καλοκαίρι, παρατάσσει στο ντέρμπι με την ΑΕΚ μια ομάδα με ενδεκάδα «πειραματική».

Εξω ο Ζέκα, έξω οι Κουλιμπαλί, Γουακάσο, Εμποκού λόγω Κόπα Αφρικα, έξω οι Μολέδο, Κουτρουμπής, Μέστο, έξω και ο… αγνοούμενος Ιμπάρμπο (η νοοτροπία που λέγαμε). Ενδεκάδα ανάγκης με τον άπειρο- μα πολλά υποσχόμενο- Ευαγγέλου στο κέντρο της άμυνας, με τον Τελάντερ- ο οποίος τώρα επιστρέφει- παρτενέρ του, με τον Λέτο να βγάζει ξανά 90λεπτο, με ό, τι κόστος έχει αυτό, και με έναν πάγκο που επί της ουσίας δεν μπορούσε να βοηθήσει. Πλην του Μπουμάλ, ο οποίος μπήκε ως αλλαγή και του Στιλ, οι υπόλοιποι ήταν οι Ρέις, Ρινάλντι που αποδεικνύεται ότι δεν είναι για επίπεδο Παναθηναϊκού, ο νεαρός Χατζηγιοβάννης, ανέτοιμος Μπουμάλ και ο Χουχούμης…

Ακόμη και με αυτές τις δυσκολίες, ακόμη και με αυτή την… ποδοσφαιρική γύμνια, ο κακός Παναθηναϊκός είχε την ευκαιρία να πάρει το ματς και να πανηγυρίσει ένα «τρίποντο», κόντρα στα προβλήματά του. Δεν τα κατάφερε, παρά τη μεγάλη προσπάθεια που έγινε.

Το χθεσινό 0-0, πάντως, και η γενικότερη εικόνα που παρουσιάζει το «τριφύλλι» δεν οφείλεται σε καμία περίπτωση στους ανθρώπους που έχουν αναλάβει τώρα το δύσκολο έργο της… ποδοσφαιρικής ανάστασης των «πράσινων». Οι Μαρίνος Ουζουνίδης και Νίκος Λυμπερόπουλος ανέλαβαν μια κατάσταση τραγική, δυστυχώς, σε πολλά επίπεδα. Με το μπάτζετ να έχει φτάσει στα ύψη, τον Παναθηναϊκό παρά τους ποιοτικούς παίκτες που πήρε να μη γίνεται ΠΟΤΕ ομάδα λόγω της νοοτροπίας που αναφέραμε παραπάνω, με κάποιους ποδοσφαιριστές να παίρνουν πολλά περισσότερα χρήματα απ’ ότι πραγματικά αξίζουν και με τη διοίκηση να καταλαβαίνει αργά ότι δεν είναι ο γιαλός στραβός, αλλά στραβά αρμενίζει η ομάδα.

Μην περιμένετε να δείτε έναν Παναθηναϊκό να αποδίδει καλό ποδόσφαιρο μέχρι το τέλος της σεζόν. Δεν γίνεται να συμβεί κάτι τέτοιο, παρά τις όποιες προσπάθειες μπορούν να γίνουν. Τα λάθη του παρελθόντος και όλα όσα έγιναν από τις αρχές Οκτωβρίου και μετά έχουν αφήσει γυμνή την ομάδα. Ο στόχος είναι ένας: Να διεκδικήσει ο Παναθηναϊκός ό, τι καλύτερο μπορεί μέχρι το τέλος της σεζόν (2η θέση και Κύπελλο) και από τη νέα χρονιά να «χτίσει» κάτι καινούριο με σκοπό να δημιουργηθεί μια νέα ομάδα με αποκλειστικό σκοπό την κορυφή σε κάθε επίπεδο. Αυτά θα φανούν από τη νέα χρονιά. Στην παρούσα φάση, θαύματα δεν γίνονται. Παρά μόνο μια σημαντική προσπάθεια για βελτίωση. Μέχρι εκεί. Τα υπόλοιπα, τα οποία θα εξαρτηθούν από πολλούς παράγοντες, από την επόμενη σεζόν…