Στιβ Γιατζόγλου, τον ναζιστή δεν τον αγκαλιάζεις

Του Διονύση Δεσύλλα

Ο κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να ψηφίζει ό, τι θέλει, να βρίσκεται σε όποια εκδήλωση επιθυμεί, να εκφράζεται δημοκρατικά όπως θέλει. Απλά τα πράγματα. Οτιδήποτε άλλο αγγίζει τα όρια του φασισμού. Ποτέ κανείς δεν μπορεί να επιβάλλει σε κανέναν πολιτικές ή, άλλου τύπου, αντιλήψεις και πολύ περισσότερο ποτέ κανείς δεν μπορεί να φιμώσει τον λόγο άλλου. Αυτή είναι η δημοκρατία. Και λόγω της δημοκρατίας, ο Στιβ Γιατζόγλου είχε το δικαίωμα να τοποθετηθεί για την άστοχη επιλογή του να δώσει το "παρών" σε εκδήλωση της Χρυσής Αυγής.

Τι είπε ή μάλλον τι έγραψε στον λογαριασμό του στο facebook, μετά τα "επιθετικά" σχόλια εναντίον του; Οτι ο Μιχαλολιάκος δεν είναι ναζί, αλλά πατριώτης. Κι εγώ είμαι αστροναύτης, με δίπλωμα χημικού...

Δικαίωμα του κάθε Στιβ Γιατζόγλου είναι, λοιπόν, να εκφράζεται, όπως θέλει. Οταν, όμως, μιλάμε για υποστηρικτές των ναζί, για εγκληματικές οργανώσεις, για ρατσιστές, για φασίστες και για... φουσκωμένα τυπάκια με ξυρισμένα κεφάλια που κυνηγούν τα βράδια μετανάστες και πρόσφυγες, έπειτα από εντολή του καθοδηγητή, τότε θα πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί σ' αυτά που λέμε, γράφουμε, τονίζουμε δημοσίως. Ιδιαίτερα, όταν προερχόμαστε από τον χώρο του αθλητισμού...



Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε το εξής απλό: Δεν είναι ναζί όλοι οι υποστηρικτές και ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής. Πέραν της βάσης αυτού του κόμματος, των... ταγμένων στα απομεινάρια του Χίτλερ και των νοσταλγών του Παπαδόπουλου, οι υπόλοιποι είναι, απλώς, άνθρωποι που, λόγω χαμηλού μορφωτικού επιπέδου, στράφηκαν σε αυτή τη λύση. Σε εποχές κρίσης, άλλωστε, η άκρα δεξιά και ο λόγος της ευνοούνται. Κάτι ανάλογο είχε γίνει και στη Γερμανία το '33. Και τότε, η πλειοψηφία των ψηφοφόρων του Αδόλφου Χίτλερ, δεν ήταν ναζί. ΨΗΦΙΣΑΝ, ΟΜΩΣ, ΕΝΑΝ ΝΑΖΙ! Οπως συνέβη και στην Ελλάδα με τους Χρυσαυγίτες...

Μετά τα όσα έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας και κυρίως μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από μέλη της Χρυσής Αυγής, είναι, τουλάχιστον, υποκριτικό ή χυδαίο να ακούς ή να διαβάζεις από ανθρώπους που έχουν το στοιχειώδες επίπεδο, ότι ο Μιχαλολιάκος και η οργάνωσή του δεν είναι ναζί, αλλά πατριώτες! Και μετά να αναθεωρούν και να δηλώνουν σε όλους τους τόνους «δεν ήξερα, συγνώμη». Πάει, αυτό, μας τελείωσε...

Ενας πατενταρισμένος φασίστας, ο Αμερικανός Εζρα Πάουντ, είχε πει ότι «όποιος δεν είναι διατεθειμένος να θυσιαστεί για τις ιδέες του, είτε αυτός δεν αξίζει, είτε οι Ιδέες του δεν αξίζουν ». Μη σας κάνει, εντύπωση, λοιπόν, γιατί οι Χρυσαυγίτες δεν θυσιάζονται για τις ιδέες τους και τονίζουν παντού ότι είναι πατριώτες, ενώ στην πραγματικότητα είναι ναζί. Το κάνουν γιατί οι ιδέες τους δεν αξίζουν. Ούτε οι ίδιοι φυσικά...

Εκανε μεγάλο σφάλμα ο Στιβ Γιατζόγλου. Πολύ μεγάλο. Διότι εδώ τα πράγματα είναι απλά: Είναι αδιανόητο άνθρωποι του αθλητισμού να στέκονται δίπλα σε ναζί και ρατσιστές. Δεν γίνεται. Διότι ο αθλητισμός δεν πρεσβεύει φασιστικές συμπεριφορές, ούτε ρατσιστικές αντιλήψεις, όπως οι άνθρωποι με τους οποίους αγκαλιάστηκε σήμερα ο πρώην μπασκετμπολίστας και νυν προπονητής. Και ναι αγαπητέ κύριε Στιβ Γιατζόγλου. Είναι ναζί που κρύβονται δημοσίως.

Ο ναζισμός, ο φασισμός και τα… πρωτοξάδελφά του, δεν χωρούν στον αθλητισμό. Δεν πρέπει να χωρούν, για την ακρίβεια. Είναι τέτοιο το αθλητικό πνεύμα, η ευγενής άμιλλα, η υγεία, η αλληλεγγύη ανάμεσα στους αθλούμενους, αλλά και τους φιλάθλους, που τέτοια φαινόμενα τα διώχνεις. Δεν τα αγκαλιάζεις...