Πάμε για… διάλογο κωφών

Του Διονύση Δεσύλλα
twitter@dionisis_d

Για την απόφαση του Γιάννη Αλαφούζου να μην δώσει το «παρών» στη «συνάντηση των τεσσάρων», όπως έχει χαρακτηριστεί, υπό τον Σταύρο Κοντονή, έχουν γραφτεί κι έχουν ειπωθεί πολλά. Υπάρχει ή άποψη που συμφωνεί με τη στάση του προέδρου της ΠΑΕ Παναθηναϊκός και αυτή που διαφωνεί, θεωρώντας ότι δεν κερδίζει κάτι το «τριφύλλι» με την αποχή. Η αλήθεια είναι πως δεν μπορείς να είσαι κατηγορηματικός, σ’ αυτό το τόσο μπερδεμένο παραγοντικό τοπίο του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Πως μπορείς να κατηγορήσεις τον Αλαφούζο, στην απόφαση του να μην καθίσει στο ίδιο τραπέζι με τον Μαρινάκη, ο οποίος πριν από κάποιο καιρό του πετούσε νερό, ενώ ο προσωπικός του φρουρός χτύπησε τον Βασίλη Κωνσταντίνου; Και πως μπορούν να συνυπάρξουν σε μια τέτοια συζήτηση δυο άνθρωποι, οι οποίοι σχεδόν καθημερινά «χτυπούν» ο ένας τον άλλον; Εσείς, δηλαδή, τι θα κάνατε στη θέση του προέδρου της «πράσινης» ΠΑΕ; Θα συζητούσατε για το καλό του ελληνικού ποδοσφαίρου με τον άνθρωπο τον οποίο κατηγορείτε ως καταστροφέα και… αρχισυμμορίτη της διαπλοκής;

Η άλλη άποψη είναι αυτή που λέει ότι αν θες να νικήσεις έναν «πόλεμο» θα πρέπει να είσαι εκεί και να χτυπάς το χέρι στο τραπέζι. Να διεκδικείς με πυγμή τα «θέλω» σου και να μην απέχεις από τέτοιες συναντήσεις. Συναντήσεις που, μάλιστα, μπορούν να χαρακτηριστούν ως… ευκαιρία να στήσεις στον τοίχο, αυτόν που κατηγορείς και θεωρείς «εχθρό» σου.
Σεβαστές και οι δυο θέσεις. Κανείς, όμως, δεν μπορεί να πείσει κάποιον να βρεθεί σε ένα μίτινγκ, στο οποίο δεν θέλει με τίποτα να δώσει το «παρών».

Κατά την άποψή μου, από τη συνάντηση αυτή δεν πρόκειται να βγει κάτι. Και το ζητούμενο δεν είναι να γίνει μια συνύπαρξη των μεγάλων, απλώς και μόνο για να περαστούν μηνύματα από το ένα «μέτωπο» στο άλλο και να… παιχτεί ένα στοίχημα ποιος θα κάνει επίδειξη ισχύος, υπό το βλέμμα του Υφυπουργού. Καμία ουσιαστική απόφαση δεν θα παρθεί και να το θυμηθείτε. Θα γίνει μια συζήτηση για τα φαινόμενα της βίας στο ελληνικό ποδόσφαιρο, θα παρακαλέσει ο Σταύρος Κοντονής να «συμμορφωθούν» οι παράγοντες και να βοηθήσουν για να «καθαρίσουν» τα γήπεδα από τους «μπάχαλους» και μέχρι εκεί. Α, πρέπει επίσης να θεωρηθεί δεδομένο κι ένα «πέσιμο» από Μελισσανίδη -Σαββίδη στον Μαρινάκη, σε ένα… δεύτερο γύρο μετά τα όσα έγιναν στη Super League, όταν τότε ήταν απών ο τελευταίος. Ουσία, όμως, μηδέν.

Αν η συζήτηση πάει στη διαφθορά στο ελληνικό ποδόσφαιρο και τη βρωμιά που υπάρχει, η πιθανή απάντηση του κ. Κοντονή είναι η εξής: «Το αναγνωρίζουμε, η δικαιοσύνη, όμως αποφασίζει κι όχι εμείς». Σωστό.

Όταν, η κουβέντα φτάσει στην ΕΠΟ, την αλλαγή κανονισμών κλπ, εκεί ο Υφυπουργός θα δηλώσει «μαγκωμένος». Διότι δεν μπορεί να κάνει κάτι παραβιάζοντας τις «επιταγές» της ΟΥΕΦΑ και το αυτοδιοίκητο. Σωστό και αυτό.

Αρα, ποια ουσία θα έχει η συζήτηση που θα κάνουν οι μεγαλοπαράγοντες με τον Υφυπουργό; Τι διαφορετικό θα προκύψει και τι καλό θα βγει από εκεί; Το να γίνονται συναντήσεις, απλώς για να γίνονται και να καταλήγουν σε… θεωρητικές συμφωνίες, κλασικές δηλώσεις σε ξύλινο ύφος, αλλά και τσακωμούς εντός των τειχών, είναι κάτι που έχει γίνει πολλάκις στο παρελθόν. Δυστυχώς, όλα δείχνουν ότι πάμε για ένα… διάλογο κωφών.