Ο ΣΥΡΙΖΑ «νομιμοποίησε» τον Μαρινάκη

Του Διονύση Δεσύλλα
twitter@dionisis_d

Για την περίφημη συνάντηση των τεσσάρων, που στη συνέχεια έγινε συνάντηση των τριών, τα είχαμε γράψει σε προηγούμενο κείμενο. Κακώς, ο Γιάννης Αλαφούζος είχε πει ότι δεν θα δώσει το «παρών». Θα ήταν καλύτερο να πήγαινε εκεί και να χτυπούσε το χέρι στο τραπέζι, διεκδικώντας, επιτέλους, μια αλλαγή στο ποδόσφαιρο. Όχι συνομιλώντας με τον Βαγγέλη Μαρινάκη, αλλά με τους υπόλοιπους. Πως, όμως, να κατηγορήσεις τον πρόεδρο της ΠΑΕ Παναθηναϊκός, όταν, τελικά, εκ του αποτελέσματος δικαιώνεται; Όταν μια συνάντηση μετατρέπεται σε φιάσκο, χωρίς μάλιστα να γίνει;

Δυστυχώς, η κυβέρνηση «πρώτη φορά αριστερά (όπως με βλέπω ή όπως με βλέπεις;)» σε ένα ακόμη θέμα τα κάνει «σαλάτα». Ο Σταύρος Κοντονής έχει όλες τις καλές προθέσεις, μα κάνει το ένα φάουλ, μετά το άλλο. Και γιατί δέχεται, πιθανότατα, κακές συμβουλές, που τον οδηγούν σε πολλά ατοπήματα. Είτε γιατί αρνείται να παραδεχτεί τα λάθη του.

Εδώ, λοιπόν, μετά τα όσα έχουν συμβεί, έχουμε το εξής παράδοξο: Η κυβέρνηση «νομιμοποιεί» τον Βαγγέλη Μαρινάκη! Όταν ένας άνθρωπος έχει περιοριστικούς όρους ενασχόλησης με το ελληνικό ποδόσφαιρο και καλείται από την ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, να συμμετάσχει σε συζήτηση, τότε ισχύει το παραπάνω. Αποψη που ενισχύεται όταν ο εισαγγελέας έρχεται και του λέει να μην πάει στη συνάντηση. Από τη μία, δηλαδή, η Πολιτεία τον αναγνωρίζει ως συνομιλιτή, από την άλλη η δικαιοσύνη βάζει stop. Για γέλια και για κλάματα…

Ας μας απαντήσει κάποιος με ειλικρίνεια: Μπορεί με τέτοιες μεθόδους να βγει κάτι καλό για το ελληνικό ποδόσφαιρο; Βαδίζει σε σωστά μονοπάτια η κυβέρνηση και στην προκειμένη περίπτωση ο Σταύρος Κοντονής ή το αντίθετο; Κι αν όχι, το έχουν καταλάβει στη κυβερνώσα παράταξη ή συνεχίζουν να έχουν την ίδια αλαζονεία, όπως στα περισσότερα θέματα και τη μόνιμη πεποίθηση ότι τα κάνουν όλα σωστά;

Αν κρίνουμε απ’ όσα έχουμε βιώσει μέχρι στιγμής, απαντήσεις σε τέτοια ερωτήματα δεν πρόκειται να δοθούν. Καλό θα είναι, όμως, τόσο ο Σταύρος Κοντονής, όσο και οι συνεργάτες του, να καθίσουν σε ένα τραπέζι, να συζητήσουν, να κάνουν την αυτοκριτική τους και να χαράξουν ένα νέο διαφορετικό δρόμο, απ’ αυτό στον οποίο έχουν «πατήσει» το τελευταίο τρίμηνο – τετράμηνο. Δεν είναι δύσκολο. Αρκεί να τα βάλουν κάτω και να δουν ότι όχι μόνο δεν έχει αποτέλεσμα η στρατηγική που έχουν επιλέξει, αλλά η μια αποτυχία διαδέχεται την άλλη. Πιο πρόσφατη, η σημερινή και η συνάντηση που δεν έγινε ποτέ, παρά τη «νομιμοποίηση» για την οποία γράψαμε...