Ο Στιλ την πρώτη ευθύνη, αλλά…

Του Διονύση Δεσύλλα

Η ήττα κάποια στιγμή θα ερχόταν για τον Παναθηναϊκό. Λίγοι, όμως, περίμεναν ότι θα ερχόταν τώρα, σε παιχνίδι εντός έδρας, και με τέτοιο τρόπο. Με δυο γκολ που μπαίνουν μια φορά στη δεκαετία σε ένα 90λεπτο και με εμφάνιση πολύ κακή από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό.

Ξεκάθαρα πράγματα. Η πρώτη ευθύνη για την ήττα του «τριφυλλιού» από την Ξάνθη και το «γκρέμισμα» από την κορυφή ανήκει στον Λουκ Στιλ. Κι’ αυτό που γράφουμε δεν είναι στοχοποίηση, μα η απόλυτη πραγματικότητα. Μπορεί το ποδόσφαιρο να είναι ομαδικό άθλημα, αλλά αποτελείται- όπως οτιδήποτε σ’ αυτή τη ζωή- από στιγμές. Και σε καλές ή κακές στιγμές, μπορεί ο ένας από τους 11, είτε να οδηγήσει την ομάδα του σε νίκη, είτε σε ήττα. Χθες, συνέβη το δεύτερο, με αρνητικό πρωταγωνιστή τον Βρετανό τερματοφύλακα, ο οποίος έχει ξεκάθαρη ευθύνη και στα δυο γκολ που δέχονται οι «πράσινοι».

Όταν δέχεσαι δυο τέτοια τέρματα και μάλιστα χωρίς να έχεις απειληθεί από τον αντίπαλο σου, τότε σου κόβονται τα πόδια. Πόσο μάλλον όταν ως ομάδα βρίσκεσαι σε κάκιστη μέρα. Το παιχνίδι δεν γυρίζει μετά που να… χτυπιέσαι. Ετσι κι έγινε χθες. Ο Στιλ θύμισε… Γκαλίνοβιτς, σε ένα ευρωπαϊκό παιχνίδι με τη Σταντάρ Λιέγης, το 2010, όταν ο Κροάτης είχε δεχθεί δυο αστεία γκολ στο ΟΑΚΑ και επί της ουσίας «στέρησε» την πρόκριση από τον Παναθηναϊκό, παρά τις προσπάθειες που έγιναν μετά.

Εκτός από την πρώτη ευθύνη του Λουκ Στιλ και τα λάθη, τα οποία παραδέχθηκε και ο ίδιος μιλώντας στους συμπαίκτες του και ζητώντας τους συγγνώμη, ο Παναθηναϊκός πραγματοποίησε τη χειρότερή του φετινή εμφάνιση. Εγκλωβισμένη η ομάδα του Αντρέα Στραματσόνι στη μεσαία γραμμή, με τον Λουτσέσκου να «σφίγγει» του χώρους δίπλα από τον Λεντέσμα, γνωρίζοντας πως αν συμβεί κάτι τέτοιο, οι «πράσινοι» θα έχουν μεγάλο πρόβλημα στη δημιουργία.

Με τον Ζέκα να είναι, επίσης, κακός, τον Βιγιαφάνιες να μην μπορεί να δημιουργήσει και τον Μπεργκ να μένει χωρίς τελική για πάνω από 55 λεπτά, οι «πράσινοι»… βραχυκύκλωσαν επιθετικά. Από τους Ακρίτες, οι Καμαρά και Βασιλακάκης (ο οποίος έπαιξε πίσω από τον σέντερ φορ) έκαναν σπουδαία δουλειά, με πολύ τρέξιμο και αλληλοκάλυψη. Και συνολικά η ομάδα ήταν άριστα στημένη στο γήπεδο, παίζοντας στα 2/3, στο μεγαλύτερο κομμάτι της αναμέτρησης και στο μισό, στα τελευταία λεπτά, όταν πια είχαν σχεδόν «κλειδώσει» το αποτέλεσμα και έβλεπαν ότι με την τακτική τους δεν έδιναν ευκαιρίες στον Παναθηναϊκό.

Δεν χρειάζονται καταστροφολογίες για τη συνέχεια, ούτε χάθηκε κάτι για το «τριφύλλι». Η ήττα θα ερχόταν κάποια στιγμή. Αυτό που «πονάει» είναι ο τρόπος με τον οποίο ήρθε αυτή, αλλά και το γεγονός ότι το στραβοπάτημα έγινε εντός έδρας.

Η συνέχεια είναι δύσκολη και το… αντίδοτο είναι μόνο οι νίκες. Αρχής γενομένης απ’ αυτή απέναντι στη Σταντάρ Λιέγης, την Πέμπτη στο Βέλγιο. Αφού καθίσουν όλοι, εντός των τειχών, και κάνουν την αυτοκριτική τους για το χθεσινό «στραπάτσο» και την απώλεια βαθμών. Η δουλειά συνεχίζεται, οι υποχρεώσεις, επίσης και τίποτε δεν έχει χαθεί. Τόσο απλό, όσο διαβάζεται ή ακούγεται…