Ο πειθαρχημένος Παναθηναϊκός του Ιβάν και το κέρδος με Μπρινιόλι

*Το δεδομένο ήταν ότι ο Παναθηναϊκός πήγαινε στο Καραϊσκάκη για να πάρει ένα θετικό αποτέλεσμα, έχοντας, όμως, σημαντικότατες απουσίες. Έξω ο Βέλεθ, έξω ο Διούδης, έξω ο Κώτσιρας, έξω ο Ιωαννίδης. Τέσσερις παίκτες δηλαδή που ήταν βασικές επιλογές του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Αυτό από μόνο του έκανε εξαιρετικά δύσκολο το έργο των πράσινων απέναντι στον «αιώνιο» αντίπαλο, ο οποίος και με… αέρα πήγαινε στην αναμέτρηση μετά τη νίκη επί της Φενέρ και στην έδρα του έπαιζε και φαβορί ήταν.

*Ο πρώτος στόχος ήταν να γίνουν τα πάντα για το «διπλό». Με αυτή τη λογική πήγαινε ο Παναθηναϊκός στο Φάληρο. Ο δεύτερος και πιο εφικτός αν θέλετε, να μη χάσει η ομάδα το ντέρμπι. Να φύγει, δηλαδή, από το «Γ. Καραϊσκάκης» με τουλάχιστον ένα βαθμό, έχοντας τη διακοπή για να δουλέψει ακόμη περισσότερο και να έχει ξανά στη διάθεσή του, τους ποδοσφαιριστές που έλειπαν. Συνεπώς, γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι με βάση και τις συνθήκες που είχαν διαμορφωθεί, το αποτέλεσμα είναι θετικό. Κανείς δεν πανηγυρίζει. Ωστόσο, μπορούμε να πούμε ότι η ομάδα φεύγει ικανοποιημένη με την ισοπαλία και κοιτάζει τη συνέχεια για να γίνεται όλο και καλύτερη και φυσικά για να χτίσει ένα σερί νικών που είναι απαραίτητο.

*Το τριφύλλι ήταν πειθαρχημένο τακτικά στο 4-4-2 που επιλέχθηκε αρχικά και αυτό πιστώνεται πρώτα στον Ιβάν Γιοβάνοβιτς και στη συνέχεια στους ποδοσφαιριστές του. Η ομάδα στο πρώτο ημίχρονο είχε καλή κυκλοφορία, κρατούσε την μπάλα όπως έπρεπε, δεν επέτρεψε στον Ολυμπιακό να γίνει απειλητικός ιδιαίτερα. Οι ερυθρόλευκοι είχαν απλώς κάποιες στιγμές. Στιγμές που είχε και το «τριφύλλι», το οποίο πρέσαρε ψηλά, έκλεβε μπάλες και απείλησε με Βιτάλ, Χατζηγιοβάνη (κεφαλιά) και Ρούμπεν. Στο πρώτο ημίχρονο η κατάσταση ήταν ισορροπημένη με τον Παναθηναϊκό να παίρνει άριστα στο τακτικό κομμάτι και να μην επιτρέπει στον αντίπαλο ούτε να είναι πιεστικός, ούτε να βγάλει φάσεις. Θα μπορούσε, βέβαια, σε αυτό το διάστημα η ομάδα να ήταν ένα… κλικ πιο απειλητική και να βάλει δύσκολα στους Πειραιώτες.

*Στην επανάληψη, ο Παναθηναϊκός οπισθοχώρησε. Δεν κρατούσε πολύ μπάλα με αποτέλεσμα ο Ολυμπιακός να πάρει μέτρα. Το θετικό για το τριφύλλι ήταν ότι ουσιαστικά απειλήθηκε δυο φορές, όταν ο Μπρινιόλι είπε «όχι» δυο φορές, σε σουτ του Καμαρά και σε γύρισμα του Ρέαμπτσιουκ. Μέχρι εκεί. Οι «πράσινοι» αμύνονταν, δεν κατάφερναν να βγουν στην κόντρα και να δημιουργήσουν επικίνδυνες καταστάσεις, αλλά δεν απειλούνταν κιόλας, βλέποντας τον Ολυμπιακό κατά κύριο λόγο να προσπαθεί με γεμίσματα να κάνει κάτι, αλλά τον Μπρινιόλι να είναι σταθερότατος στις εξόδους του.

*Ο Ιταλός ήταν θετικότατος στο ντεμπούτο του. Είχε τις δυο καλές επεμβάσεις που αναφέραμε παραπάνω, αλλά το σημαντικότερο ήταν ότι ενέπνεε μια σιγουριά και μια ασφάλεια στους συμπαίκτες του. Αν δεν αλλάξει κάτι τότε ο Μπρινιόλι μπαίνει για τα καλά στο… κάδρο των βασικών γκολκίπερ της ομάδας. Σε ατομικό επίπεδο, επίσης, ξεχώρισε ο Ρούμπεν με καλές τοποθετήσεις, αλλά και καθοδήγηση στη μεσαία γραμμή. Ηταν εξαιρετικός στο ανασταλτικό κομμάτι, αλλά και στο γεγονός ότι ηρεμούσε το παιχνίδι όταν έπρεπε. Καλή εμφάνιση είχε και ο Σωτήρης Αλεξανδρόπουλος. Η τετράδα της άμυνας τα πήγε καλά, ενώ περισσότερα θα περιμέναμε από τον Παλάσιος, αλλά και τον Βιτάλ για να δημιουργηθούν ρήγματα στην περιοχή του Ολυμπιακού.

*Το αποτέλεσμα, λοιπόν, είναι θετικό. Όπως και η τακτική πειθαρχία της ομάδας, αλλά ο χαρακτήρας που έβγαλαν στο μεγαλύτερο διάστημα του ντέρμπι οι ποδοσφαιριστές ανατρέποντας όλα τα... προγνωστικά των τελευταίων ημερών. Αν κάτι δεν άρεσε είναι η εικόνα από το 70’ και μετά με την οπισθοχώρηση και το γεγονός ότι οι πράσινοι έδωσαν την μπάλα στον Ολυμπιακό και πιέστηκαν. Από την άλλη, όπως αναφέραμε και παραπάνω, δεν ήταν εύκολη η κατάσταση για τους πράσινους με όσα προβλήματα αντιμετώπισαν την εβδομάδα που πέρασε. Κρατάει λοιπόν τον βαθμό, τη συνοχή που είχε ο πειθαρχημένος Παναθηναϊκός του Ιβάν Γιοβάνοβιτς και κοιτάζει τη συνέχεια με σκοπό να διορθώνει συνεχώς αδυναμίες και να γίνεται όλο και καλύτερος, ανεβάζοντας το επίπεδό του.