Ο ηγέτης Λέτο και οι «ελπίδες» του Παναθηναϊκού

Του Διονύση Δεσύλλα

Ο Σεμπάστιαν Λέτο διανύει περίοδο φόρμας. Για να είμαστε ακριβείς στη διατύπωσή μας, ο Αργεντινός δείχνει να είναι σε πάρα πολύ καλή φυσική κατάσταση- ίσως στην καλύτερη από τότε που επέστρεψε στο «τριφύλλι» - γεγονός που τον βοηθάει να δίνει όλο και περισσότερα και κάθε εβδομάδα να παρουσιάζεται και καλύτερος. Θυμηθείτε το 90λεπτο στο χιόνι και το νικητήριο γκολ του κόντρα στην Κέρκυρα. Και προσθέστε σε αυτό, τα όσα έκανε χθες. Δυο γκολ, πολύ καλά πατήματα στο γήπεδο και το σημαντικότερο όλων το γεγονός ότι με την είσοδό του στο παιχνίδι, ο μέτριος Παναθηναϊκός ζωήρεψε μεσοεπιθετικά και δημιούργησε προβλήματα στην καλοστημένη άμυνα του Κισσαμικού.

Ο Αργεντινός εκτός του ότι παραδίδει μαθήματα νοοτροπίας, ακόμη και σε τέτοια παιχνίδια, αποδεικνύει ότι παρά τα όσα έχει περάσει στη ζωή του παραμένει πολύτιμος, παραμένει ξεχωριστός για το «τριφύλλι». Είναι ο πρώτος σκόρερ της ομάδας, καθημερινά στο Κορωπί δουλεύει ασταμάτητα, θέλει πάντα να νικάει και προσπαθεί να μεταδώσει αυτό το πνεύμα στους συμπαίκτες του και κυρίως στους νεαρούς ποδοσφαιριστές. Τα γράφαμε και στο προηγούμενο κείμενο: Αν ήταν κι άλλοι σαν τον Λέτο, τα πράγματα θα ήταν τελείως διαφορετικά για τους «πράσινους», σε κάθε επίπεδο…

Στη χθεσινή νίκη με 3-0, σημείο αναφοράς ήταν και ο ελπιδοφόρος, Ευαγγέλου. Ο στόπερ που αποκτήθηκε ως ένα μεγάλο ταλέντο (σ.σ. αρχηγός στις μικρές εθνικές ομάδες) από τον Πανιώνιο, αλλά μέχρι τώρα δεν είχε πάρει τις ευκαιρίες του, ήταν σχεδόν αλάνθαστος στο χθεσινό ματς. Εβγαινε πρώτος στην μπάλα, είχε καλές τοποθετήσεις, ήταν καλός με την μπάλα στα πόδια και όσο περνούσε η ώρα, άλλο τόσο ανέβαινε η αυτοπεποίθησή του, με αποτέλεσμα να κάνει όλο και περισσότερα θετικά πράγματα και να κερδίσει το χειροκρότημα του κόσμου. Σαφώς, και ακόμη είναι πολύ νωρίς για τον κεντρικό αμυντικό του «τριφυλλιού». Εχει όλο το μέλλον μπροστά του και αν δουλέψει σωστά και δουλευτεί από την ομάδα, είναι ικανός για σπουδαία πράγματα. Μέχρι να συμβεί αυτό, δουλειά, δουλειά, δουλειά και το κεφάλι χαμηλά…

Για λίγα λεπτά είδαμε και τον νεαρό Χατζηγιοβάννη, που, μάλιστα, παραλίγο να σημειώσει ένα εντυπωσιακό γκολ με αριστερό σουτ που πέρασε λίγο δίπλα από το «παραθυράκι» της εστίας, στην πρώτη του επαφή με την μπάλα. Πρόκειται για έναν ποδοσφαιριστή με πολύ καλά τεχνικά χαρίσματα, με ταχύτητα και με καλή επαφή. Για τον Χατζηγιοβάννη, τον οποίο είχαμε δει και σε ένα φιλικό στην Ελευσίνα, ισχύει ότι και για τον Ευαγγέλου. Ταπεινότητα, δουλειά και όλα θα γίνουν σιγά – σιγά, δίχως βιασύνες και ανυπομονησίες…

Σε ό, τι έχει να κάνει με τη γενικότερη εμφάνιση του «τριφυλλιού», δεν ήταν καλή, κυρίως στο πρώτο ημίχρονο, όταν ο Παναθηναϊκός ήταν προβλέψιμος, δίχως φαντασία και με κακές επιλογές στο δημιουργικό κομμάτι. Στην επανάληψη, απλώς… σοβάρεψε, ξεμπούκωσε με τον Μάρκους Μπεργκ και έκανε το καθήκον του, παίρνοντας τη νίκη – πρόκριση (δεν είναι δυνατόν να αποκλειστεί μετά το 2-0), στους «8» του Κυπέλλου Ελλάδας. Ένός θεσμού που αποτελεί μεγάλο στόχο…

Υ.Γ: Ο Παναγιώτης Βλαχοδήμος δείχνει ανοδικές τάσεις. Για δεύτερο σερί ματς ήταν θετικός, ταλαιπώρησε την άμυνα των αντιπάλων, από τα πόδια του πέρασαν πολλές επιθέσεις (ασίστ στο γκολ του Μπεργκ, κερδισμένο πέναλτι) και έδειξε ιδιαίτερα ορεξάτος ξανά. Μακάρι, αυτός ο ταλαντούχος άσος να και σταθερότητα στον απόδοσή του. Αν το κάνει, τότε θα κερδίσει θέση βασικού. Είναι, βλέπετε, τέτοια τα ποδοσφαιρικά του προσόντα, που δεν τα βρίσκει κανείς εύκολα. Απαιτείται, όμως, σοβαρότητα και διάρκεια.