Ο εξαιρετικός Κουλιμπαλί και η ταχύτητα του Παναθηναϊκού

Του Διονύση Δεσύλλα

Με 32 γκολ σε 15 παιχνίδια τη νέα χρονιά, κάτι που οφείλεται κατά κύριο λόγο στην ολική μεταμόρφωση του Παναθηναϊκού από τον Φεβρουάριο και μετά, μπορεί κανείς να πει με σιγουριά ότι βλέπει μια τελείως διαφορετική ομάδα, απ’ αυτό το «έκτρωμα» που παρουσιαζόταν μέχρι και τo τέλος του πρώτου μήνα του χρόνου. Από το βαριεστημένο ποδόσφαιρο και την έλλειψη διάρκειας στην απόδοση, περάσαμε στην καλή μπάλα, στις σωστές τακτικά κινήσεις, στα αποτελέσματα και στο θέαμα. Από το «φάντασμα», περάσαμε απλώς στον Παναθηναϊκό. Έναν Παναθηναϊκό που δείχνει, πια, να βαδίζει σε σωστά μονοπάτια, χωρίς κανείς να πει ότι δεν θέλει διορθώσεις και ενίσχυση.

Δεν χρειάστηκε το ματς απέναντι στη χειρότερη ομάδα του πρωταθλήματος, τη Βέροια, για να αντιληφθούμε τις διαφορές. Το… πράγμα είχε αρχίσει να φαίνεται από πριν. Ο Παναθηναϊκός έχει γίνει ομάδα. Με δυνατά σημεία και με αδυναμίες. Όπως συμβαίνει σε κάθε σύλλογο, άλλωστε. Πλέον, δεν παρατηρούμε στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου 11 παίκτες να αλλάζουν την μπάλα και… ό, τι προκύψει. Αντιθέτως, βλέπουμε μια ομάδα με συγκεκριμένο πλάνο, με οργανωμένο ποδόσφαιρο και με ποδοσφαιριστές με ανεβασμένη ψυχολογία, αποτέλεσμα των νικών και της δουλειάς που γίνεται. Όλα αυτά είναι έργο Ουζουνίδη.

Το πιο σημαντικό, όμως, «επίτευγμα» και η αρχή των πάντων για να φτάσουμε και στα υπόλοιπα, έχει να κάνει με την ταχύτητα που έχει μπει στο παιχνίδι του «τριφυλλιού».

Αυτό οφείλεται και στον προπονητή, αλλά και στον γυμναστή Νίκο Γιάγκου. Οι άνθρωποι αυτοί δούλεψαν σε συγκεκριμένα προγράμματα, με τον πλέον εξελιγμένο τρόπο, προκειμένου να λύσουν το πρώτο πρόβλημα της ομάδας, όταν ανέλαβαν, που αφορούσε τη φυσική κατάσταση. Παρέλαβαν ένα σύνολο ποδοσφαιριστών που, εκτός των άλλων, έδειχνε κουρασμένο, άρα και αργό και κατάφεραν να το φρεσκάρουν με συντονισμένες κινήσεις και να το κάνουν γρήγορο.

Κι όταν μια ομάδα γίνεται ξανά γρήγορη, μπορεί πολύ πιο εύκολα να βγάλει στο γήπεδο όλα τα υπόλοιπα κομμάτια της τακτικής που δουλεύονται. Αυτό, λοιπόν, έχει συμβεί στον Παναθηναϊκό, σε αυτό οφείλεται, κατά κύριο λόγο η τρομακτική βελτίωση.

Οσο για τον Ουσμάν Κουλιμπαλί, ο τύπος αυτός αποδεικνύει ότι οι «πράσινοι» έκαναν πολύ καλά που αποφάσισαν με συνοπτικές διαδικασίες να τον αποκτήσουν το περασμένο καλοκαίρι. Με τρεξίματα ασταμάτητα, με διάθεση στο παιχνίδι του, με τακτική ωριμότητα και καλή τεχνική κατάρτιση, ο Αφρικανός δεν είναι μόνο ο δεξιός μπακ του παρόντος, αλλά και του μέλλοντος. Και κανείς δεν πρέπει να ξεχνά ότι μιλάμε για μια θέση που έχει ταλαιπωρήσει αφάνταστα το «τριφύλλι». Μακάρι ο παίκτης να συνεχίσει έτσι, διότι είναι δεδομένο ότι έχει να δώσει πάρα μα πάρα πολλά στην ομάδα του...