Να μη σκορπίσουμε, κύριοι…

Τα όσα συνέβησαν εντός τεσσάρων γραμμών του γηπέδου χθες, ήταν κάπως αναμενόμενα. Μια ομάδα που βαδίζει, αγωνιστικά, στα όρια το τελευταίο διάστημα και έχει πολλές και σημαντικές απουσίες (Μολέδο, Κουρμπέλης, Βιγιαφάνιες, Κουλιμπαλί, οι κυριότερες), είναι δεδομένο ότι κάποια στιγμή θα «κλατάρει» και θα δει τα χειρότερα. Αυτό συνέβη με τον Παναθηναϊκό και είναι κάτι που παραδέχθηκε ο Μαρίνος Ουζουνίδης στη συνέντευξη Τύπου, μετά το τέλος της αναμέτρησης.

Οι «πράσινοι» είδαν απέναντι τους έναν καλοστημένο και πειθαρχημένο Πανιώνιο, ο οποίος θα μπορούσε να είχε «πάρει» το παιχνίδι πολύ νωρίτερα. Δίχως καθαρό μυαλό, με πολύ εκνευρισμό, με κινήσεις τακτικά παράλογες και με πολύ κακή εικόνα στο μεγαλύτερο διάστημα του ματς, το «τριφύλλι» έδειξε για μια ακόμη φορά ότι δεν έχει μόνο πρόβλημα διοικητικό – οικονομικό, μα και αγωνιστικό, κάτι το οποίο είχαμε θίξει και σε παλαιότερο κείμενο σε τούτη εδώ τη γωνιά. Κι όπου «αγωνιστικό πρόβλημα», βάλτε το «κοντό» ρόστερ το οποίο διαθέτει η ομάδα.

Οι εναλλακτικές λύσεις αποδεικνύεται ότι δεν έχουν την ποιότητα για να σταθούν στον Παναθηναϊκό, δεν μπορούν να βοηθήσουν όση προσπάθεια κι αν κάνουν κι αυτό θα φανεί ακόμη περισσότερο στη συνέχεια. Με δεδομένα τα προβλήματα σε κάθε «μέτωπο» και την ατυχία των πολλών και συνεχόμενων τραυματισμών, οι «πράσινοι» με το συγκεκριμένο ρόστερ θα έχουν «ταβάνι» αγωνιστικά και φυσικά αστάθεια, όπως συμβαίνει από την αρχή της σεζόν. Αν τα πράγματα στο διοικητικό κομμάτι ήταν αλλιώς, αν δεν υπήρχαν τραυματισμοί και αν στις εναλλακτικές επιλογές είχαν αποκτηθεί 2-3 «διαφορετικοί» ποδοσφαιριστές, τότε η κατάσταση αναμφίβολα θα ήταν αλλιώς. Με τα «αν», όμως, στη ζωή δεν προχωράς.

Η κατάσταση είναι αυτή. Άδεια ταμεία, τεράστια προσπάθεια εξυγίανσης με στόχο το καλοκαίρι να βρεθεί επενδυτής, ένας προπονητής να «πολεμάει» με όσα «όπλα» διαθέτει, ποδοσφαιριστές που τα δίνουν όλα, αλλά ορισμένοι δεν μπορούν παραπάνω και δυστυχώς μια «επόμενη μέρα» άγνωστη. Κανείς δεν ξέρει, αν, τελικά θα βρεθούν κάποιος ή κάποιοι που θα θελήσουν να αναλάβουν την ομάδα και θα έχουν όραμα γι αυτήν. Πολλοί ποντάρουν στο να βγει η χρονιά και μετά το τέλος της θεωρούν ότι κάτι θα γίνει και ο Παναθηναϊκός θα βρει τον δρόμο του, αλλάζοντας σελίδα με νέα, πλέον, ιδιοκτησία. Κανείς, όμως, δεν μπορεί να πει κάτι με σιγουριά. Και πώς να πει, άλλωστε, με όλα όσα βλέπει να διαδραματίζονται το τελευταίο διάστημα…

Τα όσα συνέβησαν στη Θύρα 2 του Απόστολος Νικολαΐδης από μια πολύ μικρή (ευτυχώς) μερίδα του κόσμου και ο μίνι «εμφύλιος» δείχνουν ότι τα νεύρα του κόσμου είναι τεντωμένα. Οι φίλοι του «τριφυλλιού» είναι ταλαιπωρημένοι όσο λίγοι και είναι λογικό κάποιες φορές η κατάσταση να ξεφεύγει, μέχρι να παρέμβουν οι ψυχραιμότεροι. Σε αυτό, όμως, θα πρέπει να μπει ένα τέλος. Αν κάτι δε χρειάζεται τούτη τη στιγμή ο Σύλλογος είναι η οργή, ο «εμφύλιος» και η εικόνα διάλυσης. Ηδη, τα προβλήματα είναι πολλά. Ας μη βάλει περισσότερα στην καμπούρα του ο Παναθηναϊκός οργανισμός και ας επικρατήσει ψυχραιμία, ενότητα και λογική μέχρι να βρεθεί η όποια λύση για το «αύριο» του «τριφυλλιού». Να μη σκορπίσουμε, κύριοι…