Μια πρώτη νίκη σ’ έναν πόλεμο που μόλις άρχισε…

Δεν είναι κάτι το συνηθισμένο αυτό που έγινε χθες. Για την ακρίβεια είναι κάτι το σπάνιο, κάτι το ανατριχιαστικό, κάτι το συγκινητικό, κάτι το μεγαλειώδες. Ενας λαός εκβιασμένος, ταλαιπωρημένος, «φτωχός», απέναντι σε μια απίστευτη τρομοκρατία και προπαγάνδα του συστήματος τις τελευταίες ημέρες, ύψωσε το ανάστημά του και μίλησε. Είπε το μεγάλο «ΟΧΙ» απέναντι στις πρακτικές της Ευρώπης της ολιγαρχίας, απέναντι στις ελίτ, απέναντι σε ένα σύστημα που βιάζει την εθνική κυριαρχία, τη δημοκρατία, την ανεξαρτησία και επιθυμεί να κάνει την Ελλάδα μια «αποικία χρέους».

Το τελευταίο τριήμερο με αποκορύφωμα χθες, γράφτηκε ιστορία. Οι μέρες που διανύουμε θα μνημονεύονται. Ναι, αυτή τη φορά, την ώρα που ήρθε η στιγμή να γράψουμε ιστορία, δεν φανήκαμε αγράμματοι, όπως, δυστυχώς, στο πρόσφατο παρελθόν. Αυτή τη φορά, ήμασταν εκεί. Αυτή τη φορά δεν κλειστήκαμε στη μιζέρια μας, στο καβούκι μας, στο σπιτάκι μας, μένοντας μακριά από «μπελάδες». Το αντίθετο. Ημασταν εκεί, δώσαμε τη «μάχη» και στείλαμε το μήνυμα. Ένα μήνυμα που ακούστηκε σε όλη την Ευρώπη και προκάλεσε σεισμό στα αστικά κόμματα της γηραιάς ηπείρου και φυσικά στην πολιτική και οικονομική ελίτ.

Εχοντας μπροστά μας δύσκολες μέρες, αλλά αισιόδοξες και, αν θέλετε, ελεύθερες, το χθεσινό ήταν μια πρώτη νίκη. Μια πρώτη νίκη σε έναν πόλεμο που μόλις άρχισε. Ο κόσμος ξύπνησε από τον λήθαργο, το κίνημα ζωντάνεψε ξανά και το μήνυμα απέναντι στη σκληρή, ακραία καπιταλιστική και απάνθρωπη πολιτική των Ευρωπαίων εστάλη. Και είναι κάτι που τους βάζει σε μπελάδες και πίεση, ενόψει της συνέχειας. Διότι, τέτοιες ιστορικές αποφάσεις των λαών είναι που δημιουργούν ντόμινο εξελίξεων στη συνέχεια.

Ναι, οι δανειστές θα σκληρύνουν, αρχικά, τη στάση τους, για ευνόητους λόγους. Ναι, η «Ευρώπη των λίγων» θα προσπαθήσει, τεχνηέντως, να σηκώσει πιο ψηλά τείχη, προκειμένου να τρομοκρατήσει τους υπόλοιπους λαούς και να δείξει ότι δεν καταλαβαίνει από τέτοια. Αυτά τα τείχη, όμως, δεν είναι αρκετά και θα το θυμηθείτε. Από χθες, το έχουν καταλάβει και οι ίδιοι. Όταν ένας λαός μιλάει, όσους εκβιασμούς κι αν κάνεις, όσες «αντιστάσεις» και «μηχανισμούς» κι αν έχεις, στο τέλος θα ηττηθείς. Είτε με συμβιβασμό, είτε με ρήξη...