Μια πληγή που δεν λέει να κλείσει για τον Παναθηναϊκό

Η μεγάλη ευκαιρία για τον Παναθηναϊκό να πάρει το πρώτο του "διπλό" στο πρωτάθλημα χάθηκε. Και χάθηκε διότι, για μια ακόμη φορά, η ομάδα του Μαρίνου Ουζουνίδη έκανε ένα άθλιο πρώτο ημίχρονο, που έδωσε την ευκαιρία στους γηπεδούχους να προηγηθούν και να βάλουν ακόμη πιο δύσκολα στο "τριφύλλι". Για τη χθεσινή ισοπαλία δεν φταίει κανένας... εκτός ομάδας. Αποκλειστικά υπεύθυνος είναι ο ίδιος ο Παναθηναϊκός που για 45 λεπτά παρουσίασε ένα υπνωτισμένο πρόσωπο κι όταν στην επανάληψη... ξύπνησε, φάνηκε ότι ήταν αργά.

Ο Ουζουνίδης έκανε λόγο για "ντροπή" αναφερόμενος στην απόδοση της ομάδας στα πρώτα 45 λεπτά του παιχνιδιού. Έχει απόλυτο δίκιο. Ο ίδιος καλείται να βρει τον τρόπο για να αλλάξει αυτή η νοοτροπία των ποδοσφαιριστών του. Οι "πράσινοι" δεν έχουν την πολυτέλεια ή αν θέλετε το δικαίωμα να παρουσιάζονται... χαλαροί και όχι αποφασισμένοι σε κανένα σημείο των παιχνιδιών, ειδικά όταν παίζουν μακριά από τη Λεωφόρο. Διότι όταν συμβαίνει αυτό εκτός "Απόστολος Νικολαϊδης", είναι πολύ πιο εύκολο για τον αντίπαλο να παίρνει τα πάνω του ψυχολογικά, έχοντας μαζί του και τη στήριξη του κοινού, και να διεκδικεί με αξιώσεις ένα θετικό αποτέλεσμα. Αυτό συνέβη και χθες.

Στο πρώτο ημίχρονο είδαμε έναν Παναθηναϊκό να μην κάνει ούτε τα βασικά. Με αργές κινήσεις, με προβλέψιμη ανάπτυξη και κάποιες φορές με δυσκολία να βγάλει τη Λαμία από το δικό του γήπεδο, το "τριφύλλι" βασίστηκε, κυρίως, σε κάποιες ατομικές ενέργειες, πότε από τον Χίλιεμαρκ και πότε από τον Βιγιαφάνιες και μέχρι εκεί. Κανένα πλάνο δεν λειτουργούσε, τα λάθη ήταν πολλά και ο κόσμος έβλεπε ξανά μια από τα ίδια στα εκτός έδρας παιχνίδια. Η μοναδική δικαιολογία για όλο αυτό είναι το γεγονός ότι η απόλυτη ομοιογένεια στην ομάδα δεν έχει κάνει... την εμφάνισή της, ενώ και οι λύσεις στο ρόστερ δεν είναι πολλές κυρίως στο επιθετικό κομμάτι, μετά και τους τραυματισμούς Λουτσιάνο και Τσάβες.

Στην επανάληψη, οι αλλαγές βοήθησαν. Και ο Μουνιέ, και ο Καμπέσας έδωσαν περισσότερη κινητικότητα και ταχύτητα στο μεσοεπιθετικό κομμάτι της ομάδας, με αποτέλεσμα οι "πράσινοι" να γίνονται πιο απειλητικοί, η Λαμία να τους... νιώθει περισσότερο και τελικά να έρθει το γκολ από τον φιλότιμο, για μια ακόμη φορά, Μολίνς. Αν ο Σουηδός κατάφερνε να σκοράρει και για δεύτερη φορά, όταν η ομάδα στο σουτ που επιχείρησε στις καθυστερήσεις βρήκε το δοκάρι, τότε το ματς θα είχε έρθει "τούμπα" και ο Παναθηναϊκός θα έπαιρνε μια σημαντική νίκη με ανατροπή, που θα τον έκανε να πάει στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό με άλλη ψυχολογία, με άλλον "αέρα". Δεν θα... κουκούλωνε, όμως, τα προβλήματα και την προβληματική εμφάνιση του πρώτου ημιχρόνου.

Η πληγή των εκτός έδρας παιχνιδιών και της μη διάρκειας στην απόδοση δεν λέει να κλείσει για τον Παναθηναϊκό. Αν οι "πράσινοι" θέλουν να μπουν στο γκρουπ των υψηλών θέσεων της βαθμολογίας, θα πρέπει πολύ σύντομα να βρουν λύση στο πρόβλημα. Είναι θέμα νοοτροπίας; Είναι θέμα χημείας και ομοιογένειας; Είναι θέμα λύσεων στο ρόστερ; Ο Μαρίνος Ουζουνίδης και οι παίκτες του είναι αυτοί που θα δώσουν απάντηση στο ερώτημα, πριν να είναι αργά.