Η εμφάνιση του Παναθηναϊκού και τα λόγια του Δώνη να είναι οδηγός για τη συνέχεια

*Στο ποδόσφαιρο πρέπει να υπάρχει σεβασμός. Αν δε σέβεσαι τον αντίπαλο, ειδικά όταν αυτός είναι ο Παναθηναϊκός, τότε θα την πατήσεις. Το τριφύλλι αποδεδειγμένα σέβεται κάθε ομάδα, κάθε Κυριακή, ίσως και περισσότερο απ' όσο θα "έπρεπε". Αντιθέτως, αρκετές φορές βλέπει μια διαφορετική αντιμετώπιση. Το γράφουμε αυτό για το κλίμα που διαμορφώθηκε την εβδομάδα που πέρασε για διασυρμούς, εύκολες νίκες, πεντάρες κλπ. Τίποτε από τα παραπάνω δεν επιβεβαιώθηκε. Οι "πράσινοι" έφτασαν μια ανάσα από ένα τεράστιο διπλό που θα τους έδινε μεγάλη "ανάσα" και αυτοπεποίθηση ενόψει της συνέχειας, αλλά δεν τα κατάφεραν για τους λόγους που έχουν αναλυθεί δεκάδες φορές από χθες το βράδυ.

*Δυο λόγια για όσα έγιναν στο φινάλε και όχι περισσότερη ανάλυση. Ο Κουρμπέλης κάνει πέναλτι, διότι πέφτει άτσαλα στον αντίπαλό του. Ο αρχηγός του Παναθηναϊκού ήταν εξαιρετικός χθες, αλλά στο τέλος "μπλέχτηκε" σε μια φάση η οποία κόστισε στην ομάδα του. Οσο για τις καθυστερήσεις, δεν υπάρχει κανένας λόγος να δοθούν πέντε λεπτά, σε ματς στο οποίο οι δυο αλλαγές έγιναν σε "νεκρό" χρόνο (στο ημίχρονο) και δεν υπήρχε καθόλου var. Επίσης, δε στέκει πουθενά το επιχείρημα ότι δόθηκαν παραπάνω λεπτά λόγω των πανηγυρισμών των παικτών του Παναθηναϊκού στο γκολ του Μακέντα. Αν μπορούσε να σταθεί κάτι τέτοιο, τότε σε κάθε ματς θα έδιναν ένα και δυο λεπτά παραπάνω για την επίτευξη κάθε τέρματος. Η έκρηξη του Δώνη ήρθε για πολλά που συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα. Χίλια δίκια στα περισσότερα που είπε είχε ο Έλληνας τεχνικός, αλλά έκανε λάθος με την απώθηση στον τέταρτο και με τον τρόπο που κάποιες φορές τοποθετήθηκε. Η ουσία των λεγομένων του, όμως, είναι ορθή.

*Πρέπει να σταθούμε περισσότερα στα λόγια του προπονητή του τριφυλλιού για συσπείρωση και ενότητα που αγνοείται. Ηταν συγκλονιστικά τα όσα είπε ο Δώνης στη συνέντευξη Τύπου χθες. Λίγες φορές έχουμε ακούσει από έναν προπονητή τέτοιες ατάκες. Ατάκες που βγαίνουν από την ψυχή του, αυθόρμητα και αγνά. Η πραγματικότητα είναι ότι ο Παναθηναϊκός είναι ένας πολύ μεγάλος σύλλογος που βρίσκεται σε βαθιά κρίση. Γι αυτή την κρίση, τη μεγαλύτερη ευθύνη την έχει ο μεγαλομέτοχος. Ολα αυτά έχουν τονιστεί και έχουν αναλυθεί πάρα μα πάρα πολλές φορές.

Ας μην επαναλαμβανόμαστε, λοιπόν. Σε καμία περίπτωση δεν είναι λύση η διχόνοια στις τάξεις των οπαδών, οι άδειες κερκίδες και η εικόνα θλίψης και απόλυτης παρακμής κάθε φορά που αγωνίζεται στο ΟΑΚΑ ο Παναθηναϊκός. Ο κόσμος ΠΡΕΠΕΙ να συσπειρωθεί για το καλό της ομάδας του και μόνο. Και αυτό δεν πρέπει να γίνει μόνο για ένα ματς και μετά η... κάψα να φύγει. Αντιθέτως, το ματς με την ΑΕΚ πρέπει να είναι μόνο η αρχή. Δεν αξίζει στους παίκτες και τον προπονητή αυτής της τόσο μεγάλης ομάδας να αντικρίζουν τέτοια εικόνα στο γήπεδο. Του φτάνουν τα πολλά προβλήματα του Παναθηναϊκού, ας μην του φορτώνουμε περισσότερα. Ο κόσμος έχει κάθε δικαίωμα να κάνει κριτική και να φωνάζει κατά της διοίκησης. Είναι διαφορετικό κομμάτι αυτό και διαφορετική η μαζική παρουσία στις εξέδρες και η στήριξη στην ομάδα.

*Δε χωράει αμφιβολία ότι οι ποδοσφαιριστές και ο προπονητής (εκτός από τις διαιτητικές πιστολιές που έχουν φάει και έχουν χάσει βαθμούς εξαιτίας αυτού του γεγονότος), έχουν αδικήσει τους εαυτούς τους. Ο Παναθηναϊκός δεν είναι ομάδα που μπορεί να διεκδικήσει πρωτάθλημα. Είναι, όμως, μια ομάδα που μπορεί να είναι στην εξάδα. Η βαθμολογική της θέση δεν αντικατοπτρίζει την πραγματική εικόνα. Εγιναν λάθη, υπήρξαν στιγμές που κόστισαν, σφυρίγματα που συμπλήρωσαν το παζλ και το αποτέλεσμα είναι η χαμηλή βαθμολογική συγκομιδή. Η εμφάνιση της Τούμπας, κυρίως στο πρώτο ημίχρονο, η σωστή νοοτροπία που έδειξαν οι παίκτες και το πνεύμα, πρέπει να είναι οδηγός ενόψει της συνέχειας. Η ομάδα έχει τις δυνατότητες να κάνει περισσότερα απ' αυτά που έχουμε δει μέχρι τώρα. Αν στα επόμενα ματς, αρχής γενομένης από το ντέρμπι με την ΑΕΚ, δείξει το ίδιο αγωνιστικό πρόσωπο και έχει την ίδια πνευματική προετοιμασία, μπορεί να διεκδικήσει κάτι παραπάνω.