Αλαλούμ, αλαλούμ...

Του Διονύση Δεσύλλα
twitter@dionisis_d

Είναι στιγμές που σηκώνεις τα χέρια ψηλά μ’ αυτόν τον Παναθηναϊκό. Καμία ποδοσφαιρική ανάλυση δεν μπορεί να σταθεί, καμία λογική εξήγηση, γι’ αυτό που συμβαίνει στο κλαμπ. Μέχρι το 55’, 2-0, δίχως το παραμικρό πρόβλημα, απέναντι σ’ έναν ΠΑΟΚ των χιλίων προβλημάτων. Καλό ποδόσφαιρο κατά διαστήματα, σωστές κινήσεις στον αγωνιστικό χώρο, «καθαρό» σκορ για άνετη επιστροφή στα εντός έδρας θετικά αποτελέσματα και νορμάλ προσέγγιση από προπονητή και ποδοσφαιριστές.

Και ξαφνικά, μπλακ άουτ! Ανεξήγητη οπισθοχώρηση, αλλαγές που δεν βγήκαν από τον Αντρέα Στραματσόνι, άναρχο παιχνίδι από την ομάδα, ποδοσφαιρικό… αλαλούμ στον Παναθηναϊκό και η κατάληξη: Πέμπτο σερί παιχνίδι χωρίς νίκη στη Λεωφόρο και ισοφάριση του αρνητικού ρεκόρ της σεζόν 2006-07.

Ας μη σταθούμε τόσο πολύ στις αποφάσεις του Ιταλού να βγάλει από το ματς τους Βλαχοδήμο, Καλτσά. Προφανώς, και ήταν λάθος, όπως αποδείχθηκε, αλλά υπάρχει δικαιολογία. Το είπε ο ίδιος ότι ήταν κουρασμένοι και αναγκάστηκε να τους αλλάξει, το δήλωσε και ο «Βλάχο». Σαφώς, και επηρέασαν την εξέλιξη του αγώνα. Ποια κριτική, όμως, να γίνει όταν οι κινήσεις αυτές γίνονται επειδή οι ποδοσφαιριστές δεν έχουν άλλες ανάσες;

Είναι ξεκάθαρο ότι οι πολλές μεταγραφές έχουν επηρεάσει την ομάδα. Όχι ότι πριν, ο Παναθηναϊκός «πετούσε». Κάθε άλλο. Ο μεγάλος αριθμός, όμως, τις ενίσχυσης τον Ιανουάριο, απαιτεί και χρόνο για το «δέσιμο». Τα «νεκρά διαστήματα», το… ποδοσφαιρικό ό, τι να ναι αρκετών λεπτών στα ματς, όπως στο χθεσινό με τον δικέφαλο του βορρά, οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στις πολλές μεταγραφές. Η ομάδα ψάχνεται, ιδίως όταν στην 11άδα βρίσκονται αρκετοί «νέοι». Κι όταν στο… ψάξιμο, αναζητάς, παράλληλα, και διακαώς αποτέλεσμα, όπως χθες το βράδυ, τότε το αποτέλεσμα είναι απογοητευτικό: Ένα σκορποχώρι μέσα στις τέσσερις γραμμές, χωρίς τακτική και ηρεμία…

Δεν φταίει, φυσικά, μόνο αυτό. Είναι πολλά τα προβλήματα που «παντρεύονται» και οδηγούν στο κακό αποτέλεσμα. Το μπλακ άουτ που αναφέραμε, τα λάθη στιγμής από τους ποδοσφαιριστές, οι αστοχίες από τον πάγκο, η έλλειψη ποιότητας στη μεσαία γραμμή και η απουσία περισσότερων προσωπικοτήτων, οδηγούν τον Παναθηναϊκό στα συνεχή κακά αποτελέσματα και στο χειρότερο: Σε μια εικόνα που όχι μόνο δεν πείθει, αλλά απογοητεύει. Χθες, από το 75’ όλοι είχαν καταλάβει ότι δεν υπάρχει καμία ελπίδα για γκολ. Με τέτοιες εμφανίσεις, όλοι θα αντιληφθούν ότι δεν υπάρχει καμία ελπίδα για τα πλέι οφ…

Υ.Γ.: Να φύγει και να μην ξαναγυρίσει αυτή η χρονιά. ΑΛΛΑ. Το καλοκαίρι πρέπει να παρθούν σημαντικές αποφάσεις και σωστές. Το κυριότερο απ’ όλα, πρέπει να χαραχτεί η στρατηγική στον σύλλογο και να αποφασιστεί ποιος θα είναι ο στόχος. Το πρωτάθλημα; Η δημιουργία ομάδας με λίγες, αλλά καλές μεταγραφές; Όχι στα μπερδεμένα πράγματα, τα οποία οδηγούν συνήθως σε αποτυχίες, όπως η φετινή…

Υ.Γ2: Οσοι περιμένουν να δουν έναν Σεμπάστιαν Λέτο «παλαίμαχο», θα διαψευστούν. Ειδικά από την επόμενη σεζόν…