«Defense-Defense»

Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης

Αν κάτι είναι σαφές από τα πρώτα δείγματα γραφής Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού, είναι η έμφαση στην άμυνα. Είναι αυταπόδεικτο ότι τα μεγάλα παιχνίδια δεν κερδίζει στο σύγχρονο μπάσκετ όποιος πετύχει πολλούς πόντους, αλλά αυτός που θα δεχτεί τους λιγότερους. Οι δύο «αιώνιοι» διαπίστωσαν με τον πλέον οδυνηρό τρόπο την περασμένη περίοδο ότι η επίθεση δεν αρκεί για να έρθουν επιτυχίες. Οι «πράσινοι» πλήρωσαν τις αμυντικές τους αδυναμίες στην Ευρώπη και οι «ερυθρόλευκοι» στο φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας κι όχι μόνο.

Ομπράντοβιτς και Ίβκοβιτς έχουν αποφασίσει εξ αρχής φέτος να δώσουν μεγαλύτερη βαρύτητα στην αμυντική λειτουργία των ομάδων τους κι έτσι εξηγούνται και οι επιλογές που έκαναν στη στελέχωση του ρόστερ. Ο «Ζοτς» θυσίασε τις εμπνεύσεις του Γιασικεβίτσιους (μην αμφιβάλει κανείς ότι αν τον ήθελε πραγματικά, θα τον κρατούσε στην ομάδα) και επέλεξε να αντικαταστήσει τον Πέκοβιτς με έναν σέντερ με διαφορετικά χαρακτηριστικά και καλύτερο του προκατόχου του σε άμυνα και ριμπάουντ. Παράλληλα επέλεξε τον εξολοθρευτή Σάτο για τις θέσεις «2» και «3», αλλά και τον μαχητή Καϊμακόγλου για βοήθειες στις θέσεις των φόργουορντ. Ομοίως, ο «Ντούντα» έθεσε εξ αρχής εκτός πλάνων τους ευάλωτους αμυντικά Σχορτσανίτη και Βούιτσιτς, θωράκισε τη ρακέτα με τον συνεπέστατο στα μετόπισθεν Νεστέροβιτς, αντικατέστησε τους απρόβλεπτους Τσίλντρες και Κλέιζα με τους όχι αντίστοιχα ποιοτικούς και ολοκληρωμένους, πλην όμως λιγότερο ασταθείς και περισσότερο πειθαρχημένους Κέσελ και Νίλσεν, ενώ πρόσθεσε ποιότητα και ταχύτητα στην περιφερειακή άμυνα με Λούκας και Σπανούλη.

Έμφαση στο αμυντικό κομμάτι δεν συνεπάγεται αντιαισθητικό θέαμα. Οι δύο κουμπάροι γνωρίζουν καλά πως μία αποτελεσματική άμυνα είναι η καλύτερη αφετηρία για μία πετυχημένη, συχνά και γρήγορη, επίθεση.

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο chrobolis@yahoo.com