Όταν «μίλησαν» οι σταθερές...

Γράφει από την Άγκυρα, ο Χρήστος Ρομπόλης

Η άμυνα ήταν απρόσμενα κακή. Στην επίθεση έλειπε ο... φουνταριστός. Στα μακρινά σουτ υπήρχε αστοχία και διστακτικότητα. Όμως η Εθνική απέναντι στην Κίνα έδειξε πως διαθέτει στοιχεία που δεν χάνονται ούτε στην κακή της μέρα, ούτε κι αν της λείπουν δύο βασικά στελέχη. Η νίκη στην πρεμιέρα οφείλεται στην εμπειρία και το χαρακτήρα της ομάδας, δύο «σταθερές» στο παιχνίδι της. Δύο αρετές που σφυρηλατήθηκαν και κερδήθηκαν με κόπο και ιδρώτα.

Η δυσκολία να καταβληθεί η Κίνα οφείλεται περισσότερο στο βαθμό που επέτρεψε η Εθνική να την επηρεάσουν οι απουσίες της και λιγότερο στους ενθουσιώδεις Κινέζους. Όσο τα τρίποντα έπεφταν βροχή στο πρώτο δεκάλεπτο... πρόβλημα ουδέν. Όταν η κάνουλα έκλεισε και το κινέζικο καλάθι άρχισε να μοιάζει περισσότερο με μάτι της βελόνας, άρχισαν τα ζόρια. Οι ελεύθεροι σκοπευτές της Ελλάδας έριχναν... άσφαιρα, τα ντράιβ των «κοντών» προσέκρουσαν στο σινικό τείχος που έστηναν πότε ο Γι Γιανλιάν, πότε ο Ζίζι Γουάνγκ, πότε και οι δύο μαζί και το inside game ήταν ανύπαρκτο. Οι έξυπνες βόμβες του «Μπάτμαν» και ο πολιορκητικός κριός «Σόφο» θα ήταν οι ενδεδειγμένες λύσεις στα προβλήματα που απροσδόκητα προέκυψαν, αλλά αμφότεροι παρακολουθούσαν από την κερκίδα πίσω από το κινεζικό καλάθι, ανήμποροι να βοηθήσουν.

Τη στιγμή που ο Γι Γιανλιάν με δύο βολές έδινε για πρώτη φορά προβάδισμα στην Κίνα άρχισαν να μας ζώνουν τα φίδια. Όχι όμως και τους παίκτες του Γιόνας Καζλάουσκας. Όταν τα αγωνιστικά προσόντα φάνηκαν λίγα για να μας οδηγήσουν στη νίκη, επιστρατεύτηκαν τα ψυχικά χαρίσματα της ομάδας. Ο Νίκος Ζήσης, ο Γιάννης Μπουρούσης και ο Βασίλης Σπανούλης με σειρά προτεραιότητας φρόντισαν να στείλουν προς Κίνα μεριά το μήνυμα ότι θα μείνουν με την ικανοποίηση της εμφάνισης. Πέρα από τους μπαρουτοκαπνισμένους παίκτες, από τους οποίους μία τέτοια αντίδραση ήταν αναμενόμενη, φάνηκε δίπλα τους να «μπολιάζονται» και οι νέοι της παρέας. Ο Κώστας Καϊμακόγλου πρόταξε τα μπράτσα και το πάθος του και ο Νικ Καλάθης το θράσος του βοηθώντας την Εθνική να σκαρφαλώσει έξω από τη λακκούβα που την είχαν ρίξει οι αντίπαλοί της.

Κανείς φυσικά δεν πανηγυρίζει μία νίκη επί της Κίνας. Αυτά τα αποτελέσματα αποτελούν απλώς... καθήκον για αυτή την ομάδα. Δεν περιμένουμε τίποτα λιγότερο την Κυριακή και αυτό δεν είναι υπεραισιοδοξία, αλλά εμπιστοσύνη πως η Εθνική θα ξεπεράσει και αυτό το εμπόδιο, πριν έρθουν... ενισχύσεις από την Τρίτη και μετά. Μέχρι τότε, τα πράγματα δεν θα είναι καθόλου εύκολα την Κυριακή απέναντι σε μία ομάδα «γεμάτη» σε όλες τις θέσεις και απρόβλεπτη, όπως το Πουέρτο Ρίκο. Όμως η καλή Εθνική-κι όχι αυτή της πρεμιέρας-δεν έχει να φοβάται τίποτα, ούτε από τον διαβολάκο Μπαρέα, ούτε από τον αρχηγό Αρόγιο, ούτε από τους ικανότατους φόργουορντ Μπάλκμαν και Βασάγιο, ούτε από τους θεόρατους Ράμος και Σαντιάγκο.

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο chrobolis@yahoo.com