Γενικά

Σαρικόπουλος: «Σκέφτομαι την επιστροφή στην Ελλάδα»

Το ενδεχόμενο να αγωνιστεί στην Ελλάδα εξετάζει σοβαρά ο Ζήσης Σαρικόπουλος, μετά και την ολοκλήρωση των υποχρεώσεών του στο Οχάιο Στέιτ τον προσεχή Ιούνιο. Ο 21χρονος σέντερ, βασικό στέλεχος των ομάδων Εφήβων και Νέων που κατέκτησαν την κορυφή της Ευρώπης το 2008 και το 2009 αντίστοιχα, θεωρεί πως η παρουσία του στο κολεγιακό πρωτάθλημα των ΗΠΑ τον βοήθησε, παρότι δεν είχε αρκετό χρόνο συμμετοχής.

Το ενδεχόμενο να αγωνιστεί στην Ελλάδα εξετάζει σοβαρά ο Ζήσης Σαρικόπουλος, μετά και την ολοκλήρωση των υποχρεώσεών του στο Οχάιο Στέιτ τον προσεχή Ιούνιο. Ο 21χρονος σέντερ, βασικό στέλεχος των ομάδων Εφήβων και Νέων που κατέκτησαν την κορυφή της Ευρώπης το 2008 και το 2009 αντίστοιχα, θεωρεί πως η παρουσία του στο κολεγιακό πρωτάθλημα των ΗΠΑ τον βοήθησε, παρότι δεν είχε αρκετό χρόνο συμμετοχής.

Αναλυτικά η συνέντευξη του Ζήση Σαρικόπουλου στην ιστοσελίδα της ΕΟΚ:

-Πόσο δύσκολο είναι για ένα παιδί της ηλικίας σου να αποχωρίζεται γονείς και φίλους για να κυνηγήσει το όνειρό του;
“Πιστεύω πως είναι πολύ δύσκολο να αποχωριστεί ο οποιοσδήποτε την οικογένειά του στα 17 και να φύγει στο εξωτερικό, αλλάζοντας ήπειρο! Από την άλλη νομίζω πως απαιτούνται θυσίες προκειμένου να πετύχει κάποιος τους στόχους που έχει βάλει στη ζωή του και δυστυχώς ή ευτυχώς έχω θέσει ψηλά τον πήχη. Αυτό που με ευχαριστεί είναι πως κυνήγησα το όνειρό μου και το έζησα εδώ «σπουδάζοντας» το μπάσκετ στη γενέτειρά του».

-Όσα στερήθηκες αυτή την τριετία, όλα όσα σου έτυχαν, άξιζαν αυτό το ταξίδι; Και ποιος είναι ο προορισμός;
«Θα έλεγα πως ότι κι αν στερήθηκα, αλλά και ότι πέρασα, άξιζε τον κόπο. Έμαθα τόσα πολλά μέσα σε αυτά τα τρία χρόνια -μπασκετικά και μη- που με βοήθησαν να ωριμάσω, αλλά και να αλλάξω προς το καλύτερο πιστεύω σε αρκετούς τομείς. Τον προορισμό δεν τον ξέρω, αλλά το ταξίδι είναι που έχει σημασία για μένα αυτά τα χρόνια. Ερχόμενος στις ΗΠΑ δεν ήξερα τι θα συμβεί στο μέλλον, αλλά ήρθα εδώ για να σπουδάσω και να βελτιωθώ ως παίκτης. Είμαι πολύ ευχαριστημένος με τον εαυτό μου, γιατί βλέπω που ξεκίνησα και που βρίσκομαι σήμερα».

-Μετά τη μεταγραφή στο Οχάιο Στέιτ αναγκάστηκες να μείνεις ουσιαστικά εκτός αγωνιστικής δράσης. Η δεύτερη χρονιά στο συγκεκριμένο Πανεπιστήμιο πώς ήταν για σένα;
«Καταρχήν, η δεύτερή μου χρονιά εδώ στο Οχάιο Στέιτ πέρασε σίγουρα πολύ πιο γρήγορα. Δεν έχω συνειδητοποιήσει ακόμη πως ήδη μπαίνουμε στο Μάιο! Ήταν μια δύσκολη και κουραστική χρονιά η φετινή, με πολλές υποχρεώσεις και ένα βαρύ πρόγραμμα. Επιστρέφοντας εδώ τον Αύγουστο ήμουν πολύ αισιόδοξος για τη φετινή αγωνιστική περίοδο και την περίμενα με μεγάλη ανυπομονησία. Θα έλεγα πως είχα κάποιες απαιτήσεις, ειδικά μετά την εξαιρετική πορεία με τις Εθνικές Ομάδες, αλλά και όντας τριτοετής πια. Είμαι πολύ ευχαριστημένος με την κατάληξη που είχαμε ως ομάδα, αλλά δεν είμαι τόσο ευχαριστημένος σε ότι αφορά το αγωνιστικό κομμάτι και το ρόλο που είχα στην ομάδα».

-Η χρονιά δεν κύλησε όπως την περίμενες στο Οχάιο Στέιτ, μετά από μια ακόμη πιο δύσκολη χρονιά για σένα όπως ήταν η προηγούμενη. Τι πιστεύεις ότι κέρδισες από αυτή την αγωνιστική περίοδο;
«Αντικειμενικά νιώθω πως κέρδισα πολλά και ίσως περισσότερα από ότι περίμενα, δεδομένου του ρόλου που είχα φέτος. Παίζοντας στα γήπεδα που παίξαμε και απέναντι σε τέτοιους αντιπάλους αποκόμισα πολλές εμπειρίες. Μπορεί να μην έπαιξα φέτος όσο θα ήθελα, αλλά σίγουρα νιώθω κερδισμένος. Σε ό,τι αφορά το κομμάτι της ατομικής βελτίωσής μου, είμαι χαρούμενος διότι βελτιώθηκα και εξακολουθώ να δουλεύω ακόμη εντατικά σε ορισμένα κομμάτια του παιχνιδιού μου στα οποία υστερούσα στο παρελθόν».

-Μετά από τρία χρόνια στις ΗΠΑ αισθάνεσαι έτοιμος να επιστρέψεις ίσως στην Ελλάδα και στο ελληνικό πρωτάθλημα; Ποτέ μπορείς να βρίσκεσαι στην Ελλάδα;
«Θα έλεγα πως τώρα αισθάνομαι έτοιμος να γυρίσω σελίδα στη ζωή μου και να επιστρέψω στην Ευρώπη. Μια πιθανή επιστροφή στην Ελλάδα και στο ελληνικό πρωτάθλημα είναι κάτι που σίγουρα απασχολεί το μυαλό μου τους τελευταίους μήνες. Το ιδανικό για μένα θα ήταν μια πιθανή επιστροφή να πραγματοποιηθεί κάτω από καλές συνθήκες και προϋποθέσεις, διότι δυστυχώς φεύγοντας από τις ΗΠΑ, θυσιάζω πάρα πολλά πράγματα. Όλα θα τα δούμε με την επιστροφή στην Ελλάδα, το πρώτο δεκαήμερο του Ιουνίου, μόλις ολοκληρωθεί και η εξεταστική μου εδώ στο Πανεπιστήμιο. Ανυπομονώ να δω τους φίλους και συμπαίκτες μου στην προετοιμασία της Εθνικής Νέων».

-Αν πάρεις την απόφαση να επιστρέψεις, δεσμεύεσαι από κάποιο συμβόλαιο;
«Όχι, δεν δεσμεύομαι από κάποιο συμβόλαιο… Είμαι ελεύθερος…».

-Τα χρόνια που ήσουν εκτός συνόρων ουσιαστικά σε γνωρίσαμε μέσω των Εθνικών Ομάδων. Τι σήμαινε για σένα η παρουσία στην Εθνική Εφήβων και στην Εθνική Νέων;
«Πιστεύω πως είναι η μεγαλύτερη τιμή για έναν αθλητή να εκπροσωπεί τη χώρα του και είμαι πολύ περήφανος για ότι έχουμε καταφέρει να πετύχουμε μέχρι σήμερα με τους συμπαίκτες μου. Η παρουσία μου με τις Εθνικές Ομάδες από την Εθνική Παμπαίδων και την Παίδων μου έχει χαρίσει μοναδικές στιγμές, πολλές επιτυχίες, αλλά και πολλές πραγματικές φιλίες που διατηρώ μέχρι σήμερα. Τώρα, όσον αφορά το αγωνιστικό κομμάτι, η παρουσία μου με την Εθνική Εφήβων και την Εθνική Νέων τα τελευταία χρόνια, σημαίνει πολλά. Πιο συγκεκριμένα, έχει βοηθήσει πολύ την «προβολή» μου προς τα έξω και προς τον κόσμο που δεν έχει τη δυνατότητα να παρακολουθεί το κολεγιακό πρωτάθλημα. Είμαι τυχερός, καθώς μέσα από αυτές τις διοργανώσεις έχω την ευκαιρία να πάρω αρκετό και ουσιαστικό χρόνο συμμετοχής, καταφέρνοντας να δείξω τη βελτίωση που παρουσιάζω κάθε χρόνο».

-Έχεις διατηρήσει επαφές με κάποιους από τους συμπαίκτες σου; Η τεχνολογία έρχεται να «υπηρετήσει» όταν υπάρχουν τέτοιες αποστάσεις;
«Προσπαθώ να διατηρήσω όσο το δυνατόν καλύτερη επαφή γίνεται με όλους τους συμπαίκτες μου, όμως είναι πολύ δύσκολο. Δεδομένης της διαφοράς ώρας, αλλά και των εντατικών προγραμμάτων που έχουμε πολλές φορές είναι αδύνατο να έρθουμε σε επαφή. Η τεχνολογία μας έχει «υπηρετήσει» υπέρ του δεόντως, με τέτοιες αποστάσεις μόνο μέσω κινητού (σπάνια) ή κομπιούτερ καταφέρνουμε να επικοινωνήσουμε. Οφείλω να πω πως όλοι τους έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον για την πορεία μου φέτος στο Οχάιο Στέιτ».

-Οι επιτυχίες σε αυτό το επίπεδο, ήταν κάτι που συζητήθηκε, κάτι για το οποίο σε ρωτούσαν στο Κολέγιο;
«Οι επιτυχίες αυτές σίγουρα κέρδισαν το ενδιαφέρον των προπονητών και των συμπαικτών μου εδώ, αλλά και των υποστηρικτών του Πανεπιστημίου, οι οποίοι γνωρίζουν από μπάσκετ. Η αλήθεια είναι πως πολλοί γνώρισαν πως κατακτήσαμε το χρυσό φέτος στο Πανευρωπαϊκό, αλλά ακόμη περισσότεροι γνώριζαν πως κατακτήσαμε το ασημένιο στη Νέα Ζηλανδία, καθώς παρακολούθησαν τον τελικό της διοργάνωσης με τις ΗΠΑ».

-Έχεις μία ακόμη διοργάνωση μπροστά σου στις «μικρές» Εθνικές με το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα U20 στην Κροατία. Τι πιστεύεις ότι μπορεί να καταφέρει η ελληνική ομάδα εκεί; Τι σημαίνει για σένα η παρουσία στην Εθνική και πόσο ανυπομονείς για την πρώτη συγκέντρωση;
«Όπως δηλώνω τα τελευταία χρόνια, μια καλή πορεία ή ένα μετάλλιο εξαρτάται αποκλειστικά από εμάς. Είναι νωρίς για να ξέρω τι θα καταφέρουμε εκεί, δεν έχουμε κάνει ούτε μία προπόνηση ακόμη, ώστε να ξέρουμε που βρισκόμαστε αγωνιστικά. Νομίζω πως έχουμε δείξει καθαρά πως υπάρχει περίσσιο ταλέντο στην ομάδα. Το μόνο που με απασχολεί πραγματικά είναι να είμαστε όλοι υγιείς. Από εκεί και πέρα, είμαι αισιόδοξος και πιστεύω πως θα είναι καλό το αποτέλεσμα. Όπως προείπα, κάθε παρουσία με την Εθνική Ομάδα είναι μοναδική για μένα, αλλά και καθοριστική παράλληλα. Είμαι πολύ ανυπόμονος για την πρώτη συγκέντρωση και την προετοιμασία με την Εθνική, αλλά και πολύ ενθουσιασμένος με την προοπτική της συμμετοχής στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στην Κροατία».

Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.

Σχετικά βίντεο

close menu
x