Λέτε να είναι... στημένο;

Γράφει ο Γιώργος Γαβριλάκης

Μπα δεν είναι στημένο! Τι μπα; Μπου! Είναι και παραείναι. Αποκλείεται,
το ΝΒΑ; Ναι, κι όμως... (μία προσωπική πάλη για ένα συμπέρασμα έπειτα
από ανεξήγητες ανταλλαγές).Και η κατάληξη; Δεν το πιστεύω! Οχι δεν είναι. Οχι, όχι, όχι... (πίστεψέ το).

Πίσω στον Φεβρουάριο του 2008

Οι Μέμφις Γκρίζλις πείθονται από τους Λ.Α. Λέικερς να τους δώσουν τον
Πάου Γκασόλ. Αντ' αυτού οι «Αρκούδες» παίρνουν τον Κουάμε Μπράουν
(τον... ρεζίλα των Νο1 του Ντραφτ), τον Τζαβάρις Κρίτεντον (ένας
γκαρντ που κάποτε μπορεί-ίσως-ενδεχομένως να παίξει καλό μπάσκετ), τον
Ααρον ΜακΚι (ο οποίος είχε ήδη αποφασίσει να σταματήσει το μπάσκετ)
και τον Μαρκ Γκασόλ (καλός, χρυσός, άγιος, αλλά όχι σταρ -ούτε καν
αντιστάρ).

* Κι ο Πάου ήταν ήδη σούπερ σταρ. Τα νούμερά του δεν τα έφθαναν όλοι
οι άλλοι μαζί και επί δύο. Παρόλα αυτά οι Λέικερς που προσπαθούσαν να
επιστρέψουν στην κορυφή στην μετά Σακίλ εποχή κατάφεραν να πάρουν τον
Ισπανό χωρίς να χάσουν τίποτα.
ΓΙΑΤΙ; Ο Πάου είχε βαρεθεί στο Μέμφις. Τη ζωή, το φαγητό, το σπίτι και
κυρίως της ήττες των Γκρίζλις που έρχονταν η μία μετά την άλλη. Οι
Γκρίζλις δεν είχαν δει... χαΐρι με τον Γκασόλ, που ναι μεν είχε κοντά
στους 20 πόντους μέσο όρο και κοντά στα 10 ριμπάουντ, αλλά η ομάδα
πάντα έχανε. Ναι, αλλά γιατί δεν ζήτησε από τους Λέικερς κάτι
καλύτερο. Ή γιατί δεν τον έδωσε σε άλλη ομάδα που ήταν διατεθειμένη να
δώσει κάτι καλύτερο; ΑΓΝΩΣΤΟ.

Πριν τη σεζόν 2007-08...

Οι Σέλτικς στα αζήτητα; Μα γιατί! Πάρτε τον Ρέι Αλεν. Ενας μελλοντικό
Hall-of-Famer και σπάνιος σκόρερ έφυγε από το Σιάτλ και πήγε στην
ιστορική Βοστώνη. Την αντίθετη διαδρομή έκανε ένας καλό γκαρντ, ο
Ντελόντε Ουέστ, αλλά για σκεφτείτε πόσοι Ντελόντε Ουέστ υπάρχουν στη
λίγκα; Σταματήστε να μετράτε. Η επίσημη απογραφή αναφέρει: 34! Μαζί με
τον Ουέστ για ξεκάρφωμα το δέμα περιελάμβανε και το Νο5 του Ντραφτ,
που μετέπειτα ονομάστηκε Τζεφ Γκριν. Όχι τόσο... χτυπητή ιστορία με
τον Πάου Γκασόλ, αλλά... χτυπητή!

* Ούτε λόγος για τον Γκαρνέτ. Εκεί υπήρξε λογική. Οι Σέλτικς πήραν τον
30χρονο σούπερ σούπερ (και ξανά... σούπερ) σταρ, αλλά έδωσαν τον νεαρό
Αλ Τζέφερσον, ο οποίος πλέον είναι καλύτερος από τον Γκαρνέτ (σε
στατιστικά τουλάχιστον).

Για παρέα...

Πριν αρκετές μέρες κάποιος (τώρα ποιος;) αποφάσισε να βοηθήσει τον
ΛεΜπρον Τζέιμς. Μάλλον αυτός ο κάποιος είναι οι μυστήριες δυνάμεις
του... καλού (για τους Καβαλίερς). Γιατί ο Σακίλ Ο'Νιλ ακόμα και στα
37 του είναι ποιο δραστήριος και... φρέσκος από τον γιο του Μπεν
Ουάλας. Ο «Big Ben» έχει χάσει τη δύναμή του, τα χρόνια έχουν περάσει,
πλέον για να πάρει 10 ριμπάουντ (που κάποτε τα έπαιρνε σε ένα
ημίχρονο), χρειάζεται να περάσουν 3-4 παιχνίδια. Έσπασε και το πόδι
του πέρσι. Ο Σάσα Πάβλοβιτς επίσης είναι ξεπερασμένος, αναπληρωματικός
των αναπληρωματικών. Παρόλα αυτά ο Σέρβος και ο Ουάλας δόθηκαν ως
ανταλλάγματα για τον «Σακ».

* Εντάξει! Οι Σανς ήθελαν να ξεφορτωθούν τα 20 εκατομμύρια του
συμβολαίου του... χοντρού. Υπήρχε κι άλλος τρόπος. Να περιμένουν έναν
χρόνο. Το καλοκαίρι του 2009 μένει ελεύθερος.

Ξεχάσατε τους Σπερς;

Να σας τους θυμίσουμε. Κάποιοι φρόντισαν γι' αυτό. Πάνω που ο Τιμ
Ντάνκαν ξεπερνιέται, ο Τόνι Πάρκερ προσπαθεί όλο και περισσότερο να
κερδίσει πέναλτι πέφτοντας στο ζωγραφιστό και ο Τζινόμπιλι παίζει σε
ένα ματς και πονάει στα επόμενα τρία, έρχεται ένας all-around να
τους... δέσει. Και να τους... ξυπνήσει. Ο Ρίτσαρντ Τζέφερσον, ίσως ο
πιο ολοκληρωμένος φόργουορντ αυτή τη στιγμή. Που αν δεν ήταν αυτός
σιγά μην έφθαναν οι Νετς δύο φορές στους τελικούς. Τώρα βέβαια οι
Σπερς τον πήραν από τους Μπακς αντί του Μπρους Μπόουεν, που τα χαρτιά
γράφουν πως είναι 36 ετών, αλλά ο μύθος λέει πως είναι 52. Τον Κερτ
Τόμας, ο οποίος δεν ήταν καλός όταν ήταν 25 ετών, θα είναι στα 37; Και
τον Ομπέρτο, ο οποίος έχει πρόβλημα στην καρδιά και δεν θα παίξει στο
ΝΒΑ.

Πάμε και στο Ορλάντο...

Οι Μάτζικ πάντα ήταν εμπορικοί! Και τώρα που πήγαν στους τελικούς
-παρά την ήττα τους- το ΝΒΑ δεν θέλει να τους χάσει. Προέβλεψαν τη
φυγή του Τούρκογλου που ήθελε να μαζέψει... χρήμα και πριν το ρόστερ
γέμισε. Ο Βινς Κάρτερ, ένας λαμπρός σταρ πήγε και κάθισε δίπλα στον
Ντουάιτ Χάουαρντ. Και τον Ρασάρντ Λιούις. Αμέ αμέ...
Και ο Κάρτερ ακόμα βάζει 20 πόντους (και βάλε) μέσο όρο. Μην
ξεχνιέστε. Οι Μάτζικ αποχωρίστηκαν βέβαια τον Κόρτνεϊ Λι. Καλός, αλλά
ποτέ δεν θα γίνει ούτε ο μισός Κάρτερ. Εχασαν και τον Αλστον, αλλά με
τον Τζαμίρ Νέλσον υγιή δεν τον έχουν μεγάλη ανάγκη. Α! Έχασαν και τον
Τόνι Μπατί. Συγκίνηση...

Υ.Γ. Σίγουρα υπάρχουν κι άλλα παραδείγματα. Αυτό είναι ενδεικτικά και πρόσφατα.

Κι επειδή pick n' roll με ένα άτομο δεν γίνεται, μπορείτε να μου κάνετε σκριν με μηνύματα, ιδέες και παρατηρήσεις στο g.gavrilakis@gmail.com