«Ο δεσμός Παναθηναϊκού και Ζέκα δεν σπάει».
Με αυτόν τον τρόπο οι «πράσινοι» θέλησαν το καλοκαίρι του 2017 να αποχαιρετήσουν έναν ποδοσφαιριστή που σε μια τετραετία δέθηκε όσο λίγοι με τον σύλλογο και αγαπήθηκε από τον κόσμο.
Έξι χρόνια μετά ο οργανισμός του Παναθηναϊκού καλωσόρισε ξανά τον 34χρονο χαφ που θα κλείσει την καριέρα του με το «τριφύλλι» στο στήθος εκπληρώνοντας το όνειρο που είχε εκφράσει πολλές φορές κατά το παρελθόν.
Το sport-fm.gr αναλύει τη σχέση του Ζέκα με τον Παναθηναϊκό που οδήγησαν στην προδιαγεγραμμένη, όπως όλα έδειχναν επιστροφή.
Η πρώτη φορά
Ήταν καλοκαίρι του 2011 όταν ο Ζέκα γινόταν παίκτης του Παναθηναϊκού προερχόμενος από τη Σετούμπαλ με στόχο να καλύψει τη θέση του δεξιού εξτρέμ η οποία είχε μείνει «ορφανή». Από την πρώτη κιόλας ημέρα στον σύλλογο ο λιγνός ποδοσφαιριστής από τη Λισαβόνα έδειξε να «ερωτεύεται» το κλίμα και την ιδιοσυγκρασία που επικρατούσε στις τάξεις της ομάδας «ματώνοντας» τη φανέλα σε κάθε ματς.
Η πρώτη «σειρήνα» λατρείας από τον κόσμο ήχησε στις 19 Νοεμβρίου του 2011 όταν ο Ζέκα πέτυχε το παρθενικό του γκολ με το «τριφύλλι» στο στήθος με αντίπαλο τον Ολυμπιακό στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» για την 10η αγωνιστική της Super League το οποίο ολοκληρώθηκε ισόπαλο 1-1.
Κάτι παρεμφερές συνέβη και στο «Γουάιτ Χαρτ Λέιν» όταν ο Παναθηναϊκός με υπηρεσιακό προπονητή τον θρυλικό Χουάν Ραμόν Ρότσα, πάλευε απέναντι στην Τότεναμ για το Europa League ιαοφαρίζοντας με μια σπουδαία κεφαλιά σε 1-1 βάζοντας ουσιαστικά «φωτιά» στη γωνία του ιστορικού λονδρέζικου γηπέδου από τους οπαδούς του Παναθηναϊκού που βρέθηκαν εκεί ώστε να υποστηρίξουν την ομάδα. Τα θεμέλια είχαν μπει και ένας έρωτας μετατρεπόταν με γοργούς ρυθμούς σε αγάπη.
Ακολούθησαν πολλές μαγικές στιγμές για τον Ζέκα οι οποίες επικεντρώθηκαν από όλες τις βαθμίδες συναισθημάτων και που αδιαμφισβήτητα δεν συγκρίνονται με την καριέρα πολλών στον σύλλογο.
To περιβραχιόνιο, το Κύπελλο, το σοκ με την Καμπάλα και το κλάμα στη Λεωφόρο
Ο Ζέκα δεν άργησε να εκτιμηθεί από τους ιθύνοντες του Παναθηναϊκού καθώς η αφοσίωση του, το πάθος του αλλά και η ηγετική του φυσιογνωμία εντός των αποδυτηρίων τον έχρησαν αρχηγό επί ημερών Γιάννη Αναστασίου το καλοκαίρι του 2013.
Έκτοτε το «βάρος» της φανέλας και η επιθυμία του να ηγηθεί της νέας προσπάθειας αποτέλεσαν το σκαλοπάτι για τον ίδιο αλλά και για τον σύλλογο ώστε η σχέση εξάρτησης να μετατραπούν σε αμοιβαίο σεβασμό. Η πρώτη του χρονιά με το περιβραχιόνιο αποδείχθηκε γούρικη τόσο για τον ίδιο όσο και για την ομάδα αφού τον Απρίλιο του 2014 ήρθε το πρώτο τρόπαιο μετά από τέσσερα χρόνια. Στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας οι «πράσινοι» επιβλήθηκαν 4-1 του ΠΑΟΚ και ο Ζέκα σήκωσε στον αέρα την κούπα η οποία σήμανε, όπως όλοι πίστευαν την νέα εποχή του «τριφυλλιού».
Ζώντας στον Παναθηναϊκό και λαμβάνοντας το «χρίσμα» με τον αριθμό 10 πλέον ο Ζέκα είχε τον πρώτο λόγο μέσα στο γήπεδο. Τρέξιμο, ζήλος, αυτοθυσία και ηγετική αύρα ήταν τα στοιχεία εκείνα που συνέθεσαν τον μύθο του.
Το καλοκαίρι του 2015 ένα σοκ ήρθε να ταράξει τα θεμέλια του Παναθηναϊκού μετά από τον οδυνηρό αποκλεισμό από την άσημη Γκαμπάλα για τα προκριματικά του UEFA Champions League. Aκόμη και εκείνη τη νύχτα o Πορτογάλος, τότε, βγήκε μπροστά και έδωσε το σύνθημα της αντεπίθεσης αναλαμβάνοντας το μερίδιο της ευθύνης που του αναλογεί.
Τα χρόνια κύλησαν ο Παναθηναϊκός βίωνε τα επονομαζόμενα «πέτρινα» αγωνιστικά χρόνια και ο Ζέκα παρέμενε ως ένας από τους μοναδικούς διασωθέντες των επαναλαμβανόμενων «ναυαγίων» μαζί με τον Μάρκους Μπεργκ. Αμφότεροι κρατούσαν τη σημαία ψηλά αναλογιζόμενοι την αξία, την οντότητα και το μεγαλείο του εμβλήματος που έφεραν στο στήθος.
Μια από τις πιο ανατριχιαστικές στιγμές του Ζέκα ήταν εκείνη της 6ης Φεβρουαρίου του 2016. Ο Παναθηναϊκός αντιμετώπιζε στη Λεωφόρο την Ξάνθη στο πλαίσιο της 21ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος γνωρίζοντας την ήττα με σκορ 1-0. Στο 51ο λεπτό, ο τότε αρχηγός αντίκρυσε την απευθείας κόκκινη κάρτα και μετά από σωρεία διαμαρτυριών αποχώρησε δακρυσμένος από τον αγωνιστικό χώρο γνωρίζοντας ότι πιθανότατα καταδίκασε την ομάδα του. Ήταν μια τρανή απόδειξη της αφοσίωσης και του πάθους του στον σύλλογο για τον οποίο έδινε τα πάντα στο γήπεδο.
Το «αντίο», η υπόσχεση και οι τραυματισμοί στην Κοπεγχάγη
Ο καιρός πέρασε, ο Ζέκα είχε ήδη συμπληρώσει έξι χρόνια στον Παναθηναϊκό, στα οποία κατέγραψε 249 συμμετοχές πετυχαίνοντας επτά τέρματα και μοιράζοντας 23 ασίστ, όμως το πλήρωμα του χρόνου για να πέσουν οι τίτλοι τέλους είχε φθάσει. Ο σύλλογος χτυπημένος από ορισμένα οικονομικά προβλήματα που επήλθαν και από τον αποκλεισμό από την Αθλέτικ Μπιλμπάο, προχώρησε σε παραχωρήσεις ποδοσφαιριστών με τον Έλληνα πλέον Ζέκα να αποχαιρετά στη Λεωφόρο μετά από τη «λευκή» ισοπαλία με τον Λεβαδειακό για τη 2η αγωνιστική του πρωταθλήματος.
Ο επόμενος προορισμός ήταν η Κοπεγχάγη και η «πράσινη» ΠΑΕ άφηνε την πόρτα ανοικτή στον παίκτη για την επιστροφή του:
«Η αυταπάρνηση, το αγωνιστικό πνεύμα και η ηγετική στάση του εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου είναι βασικά στοιχεία που τον καθιστούν παράδειγμα προς μίμηση για όλους όσους θέλουν να τιμούν τη φανέλα του Παναθηναϊκού. Ο δεσμός Παναθηναϊκού και Ζέκα δεν σπάει.»
Έτσι έπειτα από έξι χρόνια, δύο σοβαρούς τραυματισμούς του ποδοσφαιριστή με τη φανέλα της Κοπεγχάγης και συνολικά 2.095 ημέρες μετά από εκείνη την ανακοίνωση αποχαιρετισμού οι δρόμοι των δυο πλευρών έσμιξαν ξανά!
Mάλιστα ο ίδιος σε συνέντευξη του στο sport-fm.gr και τον Σπύρο Σιαμπλή δεν είχε διστάσει έναν χρόνο πριν να μιλήσει για τον Παναθηναϊκό εκφράζοντας την επιθυμία του να βρεθεί στον νικηφόρο τελικό με τον ΠΑΟΚ της περσινής σεζόν.
«Ναι ρε γαμώτο… Ήθελα πάρα πολύ, να ξέρεις, προσπάθησα να έρθω αλλά δεν μπορώ. Έχουμε το τελευταίο παιχνίδι μας εδώ στην ομάδα (Κοπεγχάγη) την Κυριακή και δυστυχώς δεν γίνεται. Θα το ήθελα πολύ, αλλά αναλόγως του χρόνου ίσως να πάω στην Λεωφόρο... Δεν θέλω να πω τίποτα άλλο . Θα ήταν πολύ όμορφο να δω πάλι τον Γρηγόρη (σ.σ. Παπαβασιλείου), είχαμε μιλήσει και για το πότε θα είναι ο τελικός, αλλά τελικά δεν βόλεψε».
Ο Ζέκα επέστρεψε σπίτι του προκειμένου να επισφραγίσει το συμβόλαιο του αμοιβαίου σεβασμού με τον σύλλογο και να αποδείξει την αγάπη του σε αυτόν με την παρουσία του στα αποδυτήρια αλλά και με όσες δυνάμεις έχει εντός αγωνιστικού χώρου.
_135827.jpg?w=880&f=bicubic){kind=link}