Ξεκινάμε με τα αυτονόητα: Ο τύπος είναι φαινόμενο. Λίγους μήνες πριν μπει -μόλις- στα 23 του χρόνια, ο Έρλινγκ Χάαλαντ θαρρείς πως έχει ήδη κάνει τα πάντα. Και όμως. Φαίνεται πως ακόμη δεν έχουμε δει… τίποτα! Μόνο τη φετινή σεζόν, την πρώτη του στη Μάντσεστερ Σίτι, έχει «γράψει» 42 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις, 43 αν υπολογίσουμε και το ένα «παστέλι» με τη Νορβηγία από τον περασμένο Σεπτέμβριο.
Το τελευταίο διάστημα, ωστόσο και χωρίς να έχει χάσει στιγμή τη σχέση του με τα δίχτυα, γινόταν στο Νησί μια συζήτηση για το ότι οι συμπαίκτες του στη Σίτι πρέπει να αρχίσουν τον… βρίσκουν περισσότερο. Και εκεί, που η συζήτηση φούντωνε, εμφανίστηκε και πέτυχε ένα τσουβάλι γκολ χωρίς καμία, ουσιαστικά, ασίστ!
Από τα οκτώ τέρματα(!), που σημείωσε κόντρα στη Λειψία και την Μπέρνλι στα δύο τελευταία παιχνίδια, τα πέντε από αυτά προήλθαν απλώς από το ότι βρέθηκε στη σωστή θέση την κατάλληλη στιγμή. Αυτή ακριβώς η αδιανόητη ικανότητά του, να βρίσκεται, δηλαδή, στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή, καθ' όλη τη διάρκεια της σεζόν, είναι για… επιστημονική έρευνα! Διότι έχουν υπάρξει και έχουν υπάρξει θρυλικοί γκολτζήδες, η ευκολία, όμως, με την οποία ο Χάαλαντ «μυρίζεται» το γκολ και κυρίως, το πετυχαίνει, είναι, πραγματικά, κάτι το εκπληκτικό.
Έχει σκοράρει, όπως προαναφέραμε, 42 γκολ σε 37 αγώνες σε όλες τις διοργανώσεις και το παρακάτω γράφημα του Athletic δίνει μια ιδέα για το πόσα γκολ από κοντινή απόσταση πετυχαίνει, συχνά ως αποτέλεσμα του να… μυρίζει απλά πού θα πάει η μπάλα, είτε από σκόπιμη πάσα είτε από μία απλή αναπήδηση.
O Τζακ Γκρίλις, πριν από λίγο καιρό, είχε πει για αυτή την ικανότητα του Σκανδιναβού συμπαίκτη του, όταν ο τελευταίος είχε σκοράρει δύο φορές στο πρώτο ημίχρονο εναντίον της Κοπεγχάγης. «Είναι απίστευτο, ειλικρινά. Δεν έχω ξαναδεί κάτι παρόμοιο στη ζωή μου. Για το πρώτο και το δεύτερο γκολ απλά γελούσα. Είναι πάντα εκεί. Ο τερματοφύλακας μού είπε κάτι καθώς επέστρεφα. Μου λέει, ''δεν είναι άνθρωπος''. Και του απαντάω, ''εμένα το λες;''».
Ο προπονητής των Δανών, δε, Γιάκομπ Νίστρουπ, πρόσθεσε: «Όταν βλέπεις τον τρόπο με τον οποίο κινείται όταν η μπάλα έρχεται, καταλαβαίνεις, κάθε φορά, ότι το έχει μέσα του».
Στο φαινόμενο Χάαλαντ είχε αναφερθεί και ο Πεπ Γκουαρδιόλα. «Είναι στη φύση του», είχε πει. «Είναι δύσκολο να διδάξεις αυτή την αίσθηση του γκολ, που διαθέτει». Αυτό συνέβη αφότου ο Χάαλαντ σημείωσε συνεχόμενα χατ-τρικ εναντίον της Κρίσταλ Πάλας και της Νότιγχαμ Φόρεστ στην αρχή της σεζόν.
Ο Γκάρι Λίνεκερ, στον αντίποδα, απάντησε ότι μπορεί να διδαχθεί το να βρίσκεσαι πάντα στο σωστό σημείο τη σωστή στιγμή, λέγοντας ότι ο ίδιος θα μπορούσε να το κάνει, λέγοντας στους επιθετικούς σε ποιες περιοχές να βρίσκονται και ότι αν βρεθούν σε αυτές τις περιοχές, αρκετές φορές, αναπόφευκτα, θα πετύχουν γκολ. «Είναι ένα παιχνίδι αριθμών», είχε δηλώσει.
Ο Λίνεκερ και ο Άλαν Σίρερ, ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών της Premier League, επανέλαβαν την ίδια συζήτηση το Σάββατο, μετά το τελευταίο χατ-τρικ του Χάαλαντ κόντρα στην Μπέρνλι για το FA Cup.
«Λένε ότι βρίσκεται στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή, αυτό δεν είναι τυχαίο», είπε ο Σίρερ και πρόσθεσε: «Δεν είναι τύχη αυτό το πράγμα. Είσαι σε αυτήν τη θέση για κάποιον λόγο, γιατί το μυρίζεις. Προβλέπεις πού θα πέσει η μπάλα. Δεν μπορεί να είναι τύχη το ότι βρίσκεσαι σε αυτό το μέρος τόσες φορές όταν η μπάλα τυχαίνει να σου έρθει, είναι η ικανότητα τού να είσαι εκεί, είναι η κατανόηση τού πού να τρέξεις και πού να είσαι, πού προσδοκάς και σκέφτεσαι ότι η μπάλα θα καταλήξει».
Ο Λίνεκερ, λοιπόν, ρωτήθηκε ξανά το Σάββατο εάν πιστεύει ότι αυτή η ικανότητα μπορεί να διδαχθεί, λέγοντας: «Νομίζω ότι είναι, πραγματικά, κοινή λογική. Κάποιοι παίκτες το κάνουν φυσικά, κάποιοι παίκτες το κάνουν με σκέψη».
Τελικά, τι από τα δύο ισχύει για τον Έρλινγκ Χάαλαντ; Δύο από τους πρώτους προπονητές του στη Νορβηγία έχουν διαφορετικές απόψεις.
«Για εμένα νομίζω ότι είναι φυσικό», δήλωσε στο Athletic ο Έσπεν Ούντχαϊμ, ο οποίος προπονούσε τον Χάαλαντ στις αρχές της εφηβείας του. «Δεν μάθαμε σε αγόρια 8-10 ετών να τρέχουν εκεί και να τρέχουν εδώ, οπότε υποθέτω ότι ήταν φυσικό προσόν του να βρίσκεται στη σωστή θέση, όπου μπορούσε να σκοράρει. Είναι δύσκολο να το εξηγήσω, αλλά μου φαίνεται ότι το ήξερε και έλεγε ''εντάξει, είναι πιθανό η μπάλα να έρθει εδώ και αν έρθει εδώ, πρέπει να είμαι έτοιμος''».
Αλλά ο Αλφ-Ίνγκβε Μπέρντσεν, ο οποίος επέβλεπε τις Ακαδημίες της Μπρίνε, όταν ο Χάαλαντ άρχισε να… ξεπετάγεται, πιστεύει ότι είναι ένας συνδυασμός του DNA του και της συνεχούς εξάσκησης στην προπόνηση. Κάπου εκεί, ενδεχομένως, να βρίσκεται και η απάντηση.
«Οι δεξιότητές του, η ταχύτητα και η δύναμή του δεν είναι λόγω της προπόνησης, είναι λόγω της μαμάς και του μπαμπά, της γενετικής», λέει ο Μπέρντσεν στο Athletic.
«Και η εξυπνάδα και οι τεχνικές του ικανότητες είναι επειδή προπονήθηκε πολύ. Η τακτική του ικανότητα οφείλεται, επίσης, στην προπόνηση και επειδή έχει μιλήσει πολύ για το ποδόσφαιρο και έχει δει πολλά παιχνίδια στην τηλεόραση. Αλλά, φυσικά, σε ορισμένους τομείς είναι πιο γρήγορος από άλλους, για να ''δει'' μια κατάσταση, να βρίσκεται εκεί, που έρχεται η μπάλα, ωστόσο δεν νομίζω ότι έχει γεννηθεί με αυτό. Νομίζω ότι αυτό οφείλεται στο ότι έχει μεγαλώσει σε ένα περιβάλλον, όπου έχει προπονηθεί σε αυτές τις καταστάσεις ξανά και ξανά και ξανά. Κάποιοι μαθαίνουν πολύ πιο γρήγορα από αυτές τις καταστάσεις και ο Έρλινγκ είναι ένας από τους γρήγορους στο να μαθαίνουν πράγματα. Φυσικά έχει ένα ιδιαίτερο χάρισμα να μαθαίνει από προηγούμενες εμπειρίες και η προσμονή για το πού θα βρεθεί είναι σημαντική, γιατί έχει ένα ιδιαίτερο χάρισμα να μαθαίνει. Πολλά από τα πράγματα, που κάνει, δεν τα σκέφτεται, είναι ένστικτα, αλλά τα ένστικτα βασίζονται σε παλιότερες επαναλήψεις.
Μερικοί είναι πολύ γρήγοροι όταν μαθαίνουν μαθηματικά. Μερικοί είναι πολύ γρήγοροι όταν μαθαίνουν γλώσσες, ίσως, ή ξυλουργική στα σχολεία: Την πρώτη φορά, που χρησιμοποιούν το σφυρί είναι πολύ καλοί, άλλοι δυσκολεύονται. Αλλά δεν μπορείς να είσαι καλός ξυλουργός ή καλός στα μαθηματικά αν δεν εξασκείσαι, δεν μπορείς να περιμένεις μέχρι τα 30. Πρέπει να έχεις αρκετό χρόνο στις σωστές καταστάσεις και ο Έρλινγκ έχει μάθει πολλά από αυτό.
Αν ήταν αλήθεια ότι γεννήθηκε με αυτή την ικανότητα, τότε αυτό θα σήμαινε ότι αν είχε γεννηθεί στη Σαχάρα, την πρώτη φορά, που θα έμπαινε στο γήπεδο, θα πετύχαινε πολλά γκολ. Δεν νομίζω ότι η εξέλιξη ήταν τόσο έξυπνη.
Είναι ένας τέλειος συνδυασμός γενετικής ικανότητας και δεξιοτήτων, που αποκτήθηκαν μέσω της μάθησης. Φανταστείτε τώρα πόσα περισσότερα γκολ θα βάζει όταν οι συμπαίκτες του στη Σίτι αρχίσουν να τον βρίσκουν περισσότερο».
Δεν μπορούμε να το φανταστούμε αυτό.
_125905.jpg?w=350&f=bicubic&um=VerySharp)
