Υποχρέωση του Παναθηναϊκού να στοχεύσει ψηλότερα

*Το ζητούμενο για τον Παναθηναϊκό στο Περιστέρι ήταν η κατάκτηση της νίκης, ώστε η ομάδα να ηρεμήσει μετά και τις τελευταίες εξελίξεις και να κάνει μια νέα αρχή. Μπορεί οι δυο τελευταίες λέξεις να αποτελούν κλισέ και να έχουν γραφτεί και ειπωθεί πολλές φορές για το «τριφύλλι», αλλά έτσι όπως διαμορφώθηκαν οι καταστάσεις με τα πολλά αρνητικά αποτελέσματα, αλλά και την πρόσφατη λύση συνεργασίας με τον Νταμπίζα, το «τρίποντο» επί του Ατρομήτου είναι μια μεγάλη ανάσα. Βαθμολογική, αλλά και ψυχολογική ενόψει της συνέχειας.

*Η νίκη, λοιπόν, ήρθε και μάλιστα με τρόπο σχεδόν ιδανικό. Με πολύ καλό ποδόσφαιρο στο πρώτο ημίχρονο, με γκολ από τον κορυφαίο Χατζηγιοβάνη- ο οποίος πριν από λίγες μέρες συμφώνησε τελικά για ανανέωση του συμβολαίου του- με συγκέντρωση όταν η ομάδα άρχισε να κουράζεται και με πάθος. Το τελευταίο είναι πολύ σημαντικό στοιχείο για μια ομάδα η οποία βρίσκεται σε δύσκολη θέση για πολλούς και διαφορετικούς λόγους. Στοιχείο που στα περισσότερα, μέχρι τώρα, παιχνίδια δεν το είχαμε δει σε τέτοιο βαθμό.

*Κάπου εδώ πρέπει να μπει ένα stop. Ωραία και καλά όλα αυτά που είδαμε από το «τριφύλλι» στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα με τον Ατρόμητο, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι με μόλις δυο νίκες στο πρωτάθλημα και μετά το άσχημο ξεκίνημα, υπάρχει ακόμη πολύς δρόμος για να καλύψει το χαμένο έδαφος η ομάδα του Γιώργου Δώνη.

*Το βέβαιο είναι ότι ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να στοχεύσει ψηλότερα. Μετά τη χθεσινή νίκη, η ομάδα βρίσκεται στους 8 βαθμούς, στην 9η θέση, ένα βαθμό πίσω από την εξάδα, και έξι μακριά από την 4η ΑΕΚ. Δε χωρά αμφιβολία ότι ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ στόχος είναι η είσοδος στα πλέι οφ και πρέπει άπαντες να… πολεμήσουν για να τον πετύχουν. Από εδώ και πέρα οι «πράσινοι» έχουν την υποχρέωση να βελτιώνονται συνεχώς, να έχουν διάρκεια, σοβαρότητα, συνέπεια και να παίρνουν αποτελέσματα. Η νίκη στο ματς με την ΑΕΛ, πριν πάμε στα ντέρμπι με ΠΑΟΚ και ΑΕΚ, είναι αναγκαία.

*Ο Μπαρτ Σένκεφελντ αποτελεί τον σημαντικότερο παράγοντα στη βελτίωση της άμυνας του Παναθηναϊκού. Ο Ολλανδός έχει προσθέσει ποιότητα στα μετόπισθεν και με την προσωπικότητά του και την ηρεμία που βγάζει στο παιχνίδι του, έχει βοηθήσει πάρα πολύ. Ταυτόχρονα, κάνει και τον Αχιλλέα Πούγγουρα, που αποτελεί τον μόνιμο παρτενέρ του, καλύτερο και πιο άνετο.

*Κάτι τελευταίο για τη λύση της συνεργασίας με τον Νίκο Νταμπίζα. Δε χρειάζονται ούτε οι υπερβολές, ούτε οι… φωνές για τον πρώην, πλέον, τεχνικό διευθυντή της ομάδας. Το αν είναι σωστή η απόφαση να απομακρυνθεί τώρα ο «Ντάμπι» θα το δείξει μόνο ο χρόνος και η πορεία των πραγμάτων. Το βέβαιο είναι ότι ο Νταμπίζας δεν πέτυχε στο «τριφύλλι». Ούτε χρήματα έφερε στα ταμεία από πιθανές πωλήσεις που είχε στο μυαλό του, ούτε οι περισσότερες μεταγραφές που έκανε έχουν βοηθήσει. Το τελευταίο, βέβαια, θα το κρίνουμε απόλυτα σε κάποιους μήνες. Η πραγματικότητα, όμως, είναι μια. Το σχέδιο δεν προχώρησε. Αυτό δεν έχει να κάνει με απόψεις, ούτε με τα «πιστεύω» του καθενός, αλλά με την πραγματικότητα…