Υπάρχει και το δεύτερο Παναθηναϊκέ!

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Και αυτή την εβδομάδα σε παιχνίδι ελληνικής ομάδας στην Ευρωλίγκα «ξύπνησαν» φαντάσματα. Αυτή τη φορά, ήταν αυτό του Τελ Αβίβ όπου ο Ολυμπιακός έμεινε έξι και πλέον λεπτά χωρίς πόντο για να χάσει από την απίθανη Μπανταλόνα. Έτσι και ο Παναθηναϊκός κόντρα στην Ρεάλ, έχασε ένα ματς που για 34 λεπτά είχε το πάνω χέρι, παθαίνοντας ολικό μπλακ άουτ για το ίδιο χρονικό διάστημα. Υπέστη μία ήττα από την «βασίλισσα» παρότι την κράτησε 25 πόντους κάτω από τον μέσο όρο της στη διοργάνωση, λόγω της αφλογιστίας του στο τέλος. Ένα αποτέλεσμα που δεν τον καταστρέφει, αλλά θα μπορούσε να τον βάλει σχεδόν με το ένα…πόδι στα προημιτελικά και μάλιστα με σοβαρές πιθανότητες για την κατάληψη μιας εκ των δύο πρώτων θέσεων στον όμιλο.

Τουναντίον, η απίστευτη νίκη της Μάλαγα στην Μόσχα επί της ΤΣΣΚΑ, βάζει αρκετά ερωτηματικά ακόμα και για την πρώτη τετράδα, στο πιο απροσδόκητο Top 16 της ιστορίας στη διοργάνωση. Και όλα αυτά, σε μία βραδιά που ξεκίνησε ιδανικά για τον Παναθηναϊκό και θα έπρεπε να χωριστεί σε δύο μέρη. Στο πρώτο ημίχρονο όπου οι «πράσινοι» ήταν εξαιρετικοί και έκαναν την ισπανική ομάδα να φαίνεται τραγική και στο δεύτερο όπου η Ρεάλ «ντύθηκε» Παναθηναϊκός και πήρε τη νίκη με εντελώς διαφορετικό πρόσωπο και μάλιστα παίζοντας στον αργό ρυθμό που είχαν επιβάλει οι γηπεδούχοι.

Ο έλεγχος του ρυθμού, η καλή άμυνα-θωράκιση του χαμηλού ποστ που ανάγκασε τους μαδριλένους να επιδοθούν σε ρεσιτάλ αστοχίας έξω από τα 6.75 και πολλά λάθη, τα ριμπάουντ, το καθαρό μυαλό, η ενέργεια και το εξαιρετικό «διάβασμα» του τρόπου ανάπτυξης του αντιπάλου –φάνηκε από τα αυτοματοποιημένα κλεψίματα που έγιναν-, έφεραν την ελληνική ομάδα σε ρόλο «οδηγού». Ο Παναθηναϊκός έπαιρνε σκορ από Τσαρτσαρή, Μπράμος και Ούκιτς καθοδηγούταν καλά από τον Διαμαντίδη και με εφαλτήριο την άμυνα, που αποδιοργάνωσε τα πρώτα «βιολιά» της Ρεάλ, Φερνάντεθ και Μίροτιτς, έδειχνε ικανός για μία εύκολη νίκη. Όσο μάλιστα οι Λάσμε και Γκιστ «σκέπαζαν» στην άμυνα το καλάθι και ο Σχορτσανίτης αντιμετωπιζόταν ξανά λανθασμένα από τον Λάσο, το ματς έδειχνε να έχει «πράσινη» απόχρωση.

Στο δεύτερο ημίχρονο όμως ο Παναθηναϊκός παρουσιάστηκε αγνώριστος, έδειχνε να στηρίζεται και πάλι στο μακρινό σουτ που αυτή τη φορά τον πρόδωσε, ενώ τροχοπέδη για το ομαλό rotation του αποτέλεσε το γρήγορο «φόρτωμα» των Λάσμε, Μπράμος και Τσαρτσαρή με τρία φάουλ. Εκτός από τον επιθετικό αποπροσανατολισμό, η ομάδα του Πεδουλάκη –δεν πίστεψε αρκετά τον Μπανκς με αποτέλεσμα να κουραστεί ο Διαμαντίδης- έχασε και τον αμυντικό. Το «ζωγραφιστό» πλέον έμοιαζε με αφύλακτη διάβαση, η Ρεάλ που εν τω μεταξύ αποφάσισε να παίξει άμυνα, έπαιρνε εύκολα επιθετικά ριμπάουντ και «πλήγωνε» μέσα από τη ρακέτα, ενώ κάποια στιγμή –νομοτελειακά- ευστόχησε και σε μακρινά σουτ για να γύρει οριστικά υπέρ της την πλάστιγγα. Την ίδια ώρα ο Παναθηναϊκός έχανε εύκολα λέι απ και δεν είχε την παραμικρή δυνατότητα δημιουργίας, πράγμα που τελικά του στοίχισε μια νίκη που θα τον εκτόξευε…

Υ.Γ. Οι διαιτητές κάνουν πολλά λάθη και σφυρίζουν ανεξήγητα αλλοπρόσαλλα. Στο αποψινό ματς άφησαν για ένα εικοσάλεπτο να παίζεται…ξύλο και στο δεύτερο ημίχρονο αποφάσισαν να αλλάξουν το τροπάριο και καταλόγιζαν και την παραμικρή επαφή. Λίγη σταθερότητα δεν βλάπτει.

Υ.Γ.1: Είναι κρίμα να χάνεις από τη Ρεάλ με πρώτο σκόρερ τον Ρέγες...

Υ.Γ.2: Για το σκεπτικό της απόφασης του δικαστηρίου (;) της Ευρωλίγκας για την ένσταση του Ολυμπιακού τα σχόλια περιττεύουν. Όταν κρίνεις λες και είσαι προπονητής και όχι καθαρά με το γράμμα του νόμου –αν υπάρχουν τέτοιοι στη Βαρκελώνη- η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά!

Follow @ZervasNikolaos