Οι ευχάριστες επισκέψεις από τους φίλους ΑΕΚτζήδες ήταν χρήσιμες, ακόμη κι αυτές που δεν εξάντλησαν την… επιχειρηματολογία τους σε εμπνευσμένες ύβρεις.

Ήταν (και συνεχίζεται) ένας διάλογος που παρουσίασε μεγάλο ενδιαφέρον και φαίνεται ότι θα είναι η αρχή σε μια σχέση γεμάτη εντάσεις. Πώς αλλιώς μπορεί να εξελιχθεί, από τη στιγμή που η σκηνοθεσία επιμένει στην εικόνα των ποδοσφαιριστών και των παραγόντων της ΑΕΚ που φωνάζουν για το δίκαιο του πρωταθλήματος που κατακτήθηκε σε κάτι στενές αίθουσες των πειθαρχικών οργάνων κι όχι μέσα στον αγωνιστικό χώρο.

Του Γιώργου Ζαχαριάδη
zahariadis@hotmail.com


Και εγώ αυτό το θεωρώ πολύ δυσάρεστο ειδικά από ορισμένους ανθρώπους που παλιότερα έδειξαν άλλο ήθος στον αγωνιστικό χώρο. Μάλιστα, διευκόλυναν τον ΠΑΟΚ μένοντας στο γήπεδο, σε πιο δύσκολες στιγμές και βοήθησαν να τελειώσει ένα παιχνίδι που θα μπορούσε να διακοπεί και να το πάρει η ΑΕΚ στα χαρτιά.

Δεν είναι πλέον της… μόδας να συζητούμε για την τρομοκρατία στα αποδυτήρια της ΑΕΚ, στη διακοπή του αγώνα της Τούμπας, ξεθώριασε πλέον, ούτε και οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές το θυμούνται. Εμείς, ας πούμε, στη Θεσσαλονίκη, ζήσαμε το σεισμό του ΄78 και ήμασταν δύο μήνες σε αντίσκηνα, επειδή χόρευε ο εγκέλαδος. Τον θυμόμαστε, λοιπόν, ακόμη και σήμερα επειδή είχαμε τρομάξει πραγματικά, όχι αστεία με σέλφις και χαμογελάκια.

Εν πάσει περιπτώσει. Περί τρομοκρατίας και φόβου, ας το αφήσουμε παραπέρα. Έτσι κι αλλιώς το θέμα θεωρείται λήξαν, ως ένα βαθμό. Υπάρχει ο τελικός, όπου όλες οι πλευρές προσπαθούν να διαχειριστούν μια επικίνδυνη κατάσταση με διακριτικότητα και να αποφευχθούν τα λάθη του περσινού, στο Βόλο.

Θα πρέπει να παραδεχθούμε ότι είναι πιο δύσκολη η φετινή συγκυρία και οδηγούμαστε σε τελικό- ξεκαθάρισμα λογαριασμών, για να αποδειχθεί ποιος είναι τελικά ο καλύτερος και έπρεπε να πάρει το πρωτάθλημα.

Έτσι κάπως το βλέπουν στον ΠΑΟΚ: Με κίνητρο να πάρουν κύπελλο, έναντι ενός πρωταθλήματος που τους το κλέψανε, όπως φωνάζει ο Λουτσέσκου και οι συν αυτώ.

Πάντως, ούτε φωνάζοντας για κλοπή, ούτε με την απειλή του να μην κατέβεις σε έναν αγώνα, ειδικά σε τελικό κυπέλλου, πετυχαίνεις κάτι περισσότερο από το να αναστατώνεις το κοινό σου.

Ο ΠΑΟΚ βρίσκεται σε μια μόνιμη άμυνα, είτε γιατί υπάρχουν δικά του λάθη που θα πρέπει να τα διαχειριστεί είτε γιατί πέφτει σε παγίδες, που κι αυτές αν υπήρχε σωστή προετοιμασία από ένα σωρό διοικητικούς παράγοντες, θα είχαν αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά.

Διότι τίποτε από όσα είδαμε με τον Ολυμπιακό, ούτε καν με την ΑΕΚ δεν θα μας απασχολούσαν μέχρι σήμερα με αποτέλεσμα να απομονωθεί ο ΠΑΟΚ από τη διεκδίκηση του τίτλου.

Υ. Γ. Αν διαβάζετε μεμονωμένα ορισμένες από τις εκτιμήσεις μου, μάλλον σχηματίζετε εικόνα που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Κι η πραγματικότητα, μέσα από όσα αναφέρω δεν επικροτεί καμία μπούκα του Ιβαν, ούτε καν αυτούς τους τσαμπουκάδες του Μίχελ κι όποιου άλλου αποκτά δικαίωμα να κάνει βόλτες στον αγωνιστικό χώρο, ενώ δεν είναι ποδοσφαιριστής.

Κι ο Ιβάν κι ο Μίχελ κι όποιος άλλος νομίζει ότι μπορεί να οργώνει το χορτάρι και να δείχνει με το δάκτυλο, να απειλεί και να κάνει… μπούλινγκ, να πάει σπίτι του. Όχι απλά να τιμωρηθεί. Σπίτι του και τελειώσαμε.

Γιατί, μπήκε μια φορά, έχει ξαναμπεί, θα το ξανακάνει, είναι μια κακή συνήθεια.

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube