Μια mentality made in Romania και ένας ρομαντικός ερασιτέχνης πρόεδρος

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ
zahariadis@hotmail.com

Είναι τελικά η mentality τόσο φτωχή για να ενδίδεις σε εκατομμύρια Αράβων και να χαντακώνεσαι στη Σαουδική Αραβία, πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας, εκτός ποδοσφαιρικής Ευρώπης; Είναι λόγος τα εκατομμύρια για να ρίξεις μια μούντζα πίσω σου και να αφήσεις αιχμές για να ψαχνόμαστε τι μπορεί να σε έστειλε στην Αλ Χιλάλ, τι κρύβεται και δεν είναι τα χρήματα, ποιος σε κακοκάρδισε, ποιος σε πλήγωσε;

Το κρατώ αυτό το τελευταίο και προσθέτω ότι εφόσον σου αρέσουν τα χρήματα, η ανέσεις και ποιον δεν αρέσουν… για να μην σε πούνε ματαιόδοξο, τι κάνεις; Αφήνεις πίσω μια λαδιά…

Αφήνεις πίσω ένα μαυράδι και όλοι κάθονται και αναρωτιούνται τι συνέβη με τον Ιβάν, τον Γεωργάκη κι όποιον άλλον περνά από το μυαλό του… σεναριογράφου ΠΑΟΚτσή.

Κι ο Ρουμάνος, έτσι κάπως, τι κάνει; Κτίζει την υστεροφημία του.

Ποιο ειλικρινής, πιο straight, πιο ντόμπρος, αν τυχόν ήταν και δεν έμπαινε στον… κόπο να μας μιλήσει για το αν πληγώνεται ή πληγώθηκε ή θα πληγώσει και θα πληγωθεί (όπως έκανε επισήμως μέσα από την ανακοίνωση του).

Θα έγραφε με μεγαλύτερη μετριοφροσύνη, με μεγαλοσύνη κι όχι με αιχμές που ούτε κι ο ίδιος μπορεί να αναλύσει, ούτε καν να τις παρουσιάσει ως αφορμή για την αποχώρησή του.

Το χρήμα είναι το πρώτο και ο ερασιτεχνισμός ή το… χαλαρό της διαχείρισης σε κρίσεις είναι που ξεχωρίζουμε.

Πρώτα για τον επωφελούμενο. Που δέχθηκε να εισπράξει σε ένα μήνα όσα έπαιρνε από τον ΠΑΟΚ σε ένα χρόνο και εκεί σταματούν όλα. Αν θυμήθηκε ότι δεν του κάνουν τα μούτρα του ενός και οι συμπεριφορές του Σαββιδείκου, δεν το μετρώ.

Διότι πέστε μου αν δεν υπήρχε ποτέ η πρόταση των Αράβων, δεν θα συνέχιζε κάτω από τις συνθήκες που τον πληγώνουν; Δεν θα πορευόταν με την ομάδα με την οποία μπορεί (όπως ανέφερε) ο ίδιος να πληγώσει.

Εμείς οι άτιμοι οι Ελληνες, το λέμε και αξιοπρέπεια, όταν έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια δύσκολη κατάσταση και πρέπει να δώσουμε τη μάχη και δεν πρέπει να δεχθούμε αγόγγυστα ό,τι μας επιβάλλει ο εργοδότης.

Κι αν ήταν τόσο χοντρό το θέμα με τον Γεωργάκη, που είναι η περιβόητη mentality;

Το δεύτερο το βλέπω ως εξής: Ερασιτεχνισμός. Το γνωρίζει και το βλέπει κι ο Ιβάν και οι συνεργάτες του. Ο Ρουμάνος έχει προτάσεις. Δεν μπορεί να μην μαθαίνει για τις πιέσεις που ασκούνται. Αποκλείεται. Δεν αντιδρά. Τον έχει σίγουρο. Αν θέλει να τον κρατήσει δεν περιμένει πότε θα του φέρει νέα πρόταση, ενδεχομένως όχι σαν την αραβική, αλλά, σίγουρα δελεαστική και καλύτερη για την αντιμετωπίσει.

Μάθημα πήρε ο ΠΑΟΚ με τον Λουτσέσκου, εφόσον έδεσε μαζί του ένα σχήμα και πορευόταν με διπλό τίτλο.

Εγώ πάντως αν ήμουν ο Ρουμάνος και έπρεπε σώνει και καλά να πω κάτι και να βγάλω στη σέντρα ή το γιό ή τον πατέρα, θα μιλούσα για τις μεταγραφές που είναι μετρίου αναστήματος.

Και με αυτό τον τρόπο θα διευκόλυνα το έργο του επόμενου:

Ο κόσμος που ήδη αποδοκιμάζει τις μέχρι τώρα επιλογές, θα πίεζε ακόμη περισσότερο για να ξυπνήσουν τα αφεντικά και να επενδύσουν πραγματικά με στόχο την πρόκριση στους ομίλους.