Τολμήστε το και ο κόσμος θα γουστάρει!

Σύμφωνα με όσα ισχύουν σήμερα που μιλάμε (γιατί με την ελληνική Super League δεν μπορείς να είσαι ποτέ σίγουρος για το αύριο), το πρωτάθλημα που παρακαλάει τα ίδια του τα μέλη για μια χορηγία και που ανταγωνίζεται σε εισιτήρια την League Two της Αγγλίας (Δ’ Εθνική), θα είναι του χρόνου πολύ διαφορετικό.

Αν μετασχηματιστεί με τον τρόπο που σήμερα προγραμματίζεται, θα είναι και απείρως καλύτερο.

Θα έχει 14 ομάδες, αν και θα μπορούσε να έχει και 12.

Οι όποιες φωνές έχουν απομείνει και μιλούν για μη τήρηση της απόφασης περί μείωσης των ομάδων και διατήρηση του σημερινού καθεστώτος με τις 16 ομάδες, δεν είναι απλά επικίνδυνες: Είναι εχθρικές προς το ποδόσφαιρο και οι εκφραστές τους δεν δίνουν δεκάρα για το προϊόν! Ξεκάθαρα πράγματα!

Οι 14 ομάδες φτιάχνουν ένα πρωτάθλημα 26 αγωνιστικών, που είναι μικρό σε διάρκεια και απαιτείται η επιμήκυνσή του σε 32 έως 34 αγωνιστικές. Αυτό ζητούν και τα κανάλια που έχουν τα δικαιώματα των ομάδων.

Όλο το κλειδί, λοιπόν, για να παρουσιάσει η λίγκα έναν ελκυστικό μαραθώνιο που θα προσελκύσει το ενδιαφέρον του κόσμου, άρα και τα έσοδα των ΠΑΕ, είναι ο τρόπος διεξαγωγής του πρωταθλήματος. Το μοντέλο.

Η πρόταση Λυσάνδρου

Η Deloitte με την PricewaterhouseCoopers είχαν προτείνει προ ετών 2-3 μοντέλα με 14 ομάδες που είχαν εξαιρετικό ενδιαφέρον, αλλά η Super League, αφού πρώτα πλήρωσε καμιά εκατοστή χιλιάδες ευρώ για τις μελέτες, πέταξε τις προτάσεις στα σκουπίδια. Ουδεμία έκπληξις…

Αυτές οι προτάσεις πιθανόν τώρα να επανεξεταστούν, όμως η πρόταση που παρουσίασε στο Δ.Σ. της λίγκας ο αντιπρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΑΕΚ, Μηνά Λυσάνδρου, είναι πραγματικά κάτι διαφορετικό, πρωτότυπο και επαναστατικό.

Και κατά την ταπεινή μου άποψη, όσο πιο επαναστατικό είναι το μοντέλο του νέου πρωταθλήματος, τόσο πιο πολύ θα κινήσει το ενδιαφέρον των φιλάθλων, των χορηγών και των καναλιών.

Ο Λυσάνδρου λέει να διεξαχθεί ο πρώτος γύρος του πρωταθλήματος (13 αγωνιστικές) από τον Αύγουστο ως τον Νοέμβριο.

Μετά όμως να μην πάμε απ’ ευθείας στον δεύτερο γύρο αλλά να δημιουργηθεί ένας «ενδιάμεσος γύρος»: Ένα πραγματικό «φιλέτο» μέσα στις γιορτές όπου και η διαφημιστική πίτα είναι μεγαλύτερη.

Ο ενδιάμεσος γύρος ή «bonus round» θα διεξαχθεί τον Δεκέμβριο και τον Ιανουάριο. Οι ομάδες θα κουβαλούν κανονικά τους βαθμούς που είχαν από τον πρώτο γύρο και θα δημιουργήσουν δύο γκρουπ: Στο ένα γκρουπ θα είναι ο 1ος της βαθμολογίας, ο 3ος, ο 5ος, ο 7ος, ο 9ος, ο 11ος και ο 13ος. Στο άλλο γκρουπ θα είναι ο 2ος της βαθμολογίας, ο 4ος, ο 6ος, ο 8ος, ο 10ος, ο 12ος και ο 14ος.

Οι ομάδες του κάθε γκρουπ θα παίξουν μεταξύ τους σε μονά παιχνίδια, με την έδρα να καθορίζεται ανάλογα με την θέση που έχει η ομάδα στην βαθμολογία του πρώτου γύρου.

Αυτοί οι μονοί αγώνες στα δύο γκρουπ, θα διεξαχθούν σε 6 αγωνιστικές, άρα φτάνουμε τις 19.

Από τον Φλεβάρη ως τον Μάη θα διεξαχθεί ο δεύτερος γύρος του πρωταθλήματος, με τις ομάδες να κουβαλούν κανονικά τους βαθμούς τους από τον «ενδιάμεσο» γύρο». Ο δεύτερος γύρος θα έχει 13 αγωνιστικές, άρα σύνολο 32.

Υπάρχει και εναλλακτικό πλάνο με 34 αγωνιστικές (για την ακρίβεια 35 και με ένα ρεπό για κάθε ομάδα) και αυτό μπορεί να γίνει αν στον «ενδιάμεσο γύρο» διεξαχθούν και αγώνες χιαστί, δηλαδή τα δύο γκρουπ να διασταυρωθούν κιόλας!

Καλύτερο από έναν τρίτο γύρο ή πλέι οφ

Μοιάζει μπερδεμένο, αλλά είναι απλό. Και είναι απείρως καλύτερο από το να τοποθετηθεί απλά ένας τρίτος γύρος μετά τους δύο πρώτους γύρους, ή με πλέι οφ στο τέλος που δεν τα θέλει κανείς, αφού με τους συντελεστές στην βαθμολογία και τα πλεονεκτήματα που θα έχει ο πρώτος ή οι πρώτοι, κάποιοι θα είναι παντελώς αδιάφοροι.

Με την πρόταση Λυσάνδρου, θα έχουμε ακριβώς μέσα στην καρδιά της σεζόν ένα σούπερ-μίνι πρωτάθλημα, με δυνατά και ανταγωνιστικά ματς (αφού θα είναι μονά και οι χαμηλότεροι στη βαθμολογία θα έχουν εντός έδρας τους υψηλότερους)!

Για να μην πάμε στα οικονομικά οφέλη που θα προκύψουν, αφού η λίγκα μπορεί να πουλήσει τον «ενδιάμεσο γύρο» ξεχωριστά και κεντρικά. Και μάλιστα μέσα στις γιορτές, άρα περισσότερη διαφήμιση!

Επί της ουσίας: Ανεξάρτητα από το μοντέλο που θα επιλεγεί για τη νέα σεζόν, το ζητούμενο είναι να ταράξει η Super League τα νερά!

Να τολμήσει όσα δεν τολμάει τόσα χρόνια, που οι ΠΑΕ λειτουργούσαν καιροσκοπικά, με γνώμονα το μικρο-συμφέρον τους.

Ας το πράξει και ο κόσμος είναι βέβαιο ότι θα ακολουθήσει! Και θα κερδίσουμε όλοι μας! Ακόμα και εμείς, που θα γράφουμε για κάτι που θα έχει στο τέλος-τέλος μια αξία στην αγορά.

Υ.Γ: Θα γράψουμε κάποια στιγμή ξεχωριστό κείμενο γι’ αυτό το θέμα, αλλά ας πούμε κάτι από τώρα: Σε ένα πρωτάθλημα με 14 δυνατές ομάδες και με ωραίο μοντέλο διεξαγωγής, θα πρέπει να τονωθεί και η αξιοπιστία. Και η αξιοπιστία θα τονωθεί πρώτα απ’ όλα με περιορισμό στους δανεισμούς ποδοσφαιριστών! Για τους δανεικούς, πρέπει να μπουν κανόνες! Είναι εξαιρετικά σημαντικό. Και είναι δουλειά και της ΕΠΟ και του υφυπουργείου Αθλητισμού να πιέσουν προς αυτή την κατεύθυνση.