Ό,τι είναι νόμιμο (αν είναι), δεν είναι σε καμία περίπτωση ΚΑΙ ηθικό!

Για την οικονομία της συζήτησης δεχόμαστε εξ αρχής ότι η μετακίνηση Ροζ για λίγες ώρες στον Ολυμπιακό και από εκεί άμεσα στην Λέγκια Βαρσοβίας (όπως αναφέρει το sdna), είναι νομότυπη και δεν παραβιάζει κανονισμούς, ενώ και τα απαιτούμενα έγγραφα κατατέθηκαν κανονικά εκεί που έπρεπε να κατατεθούν.

Δεν ξέρουμε ακόμα με βεβαιότητα. Απλώς υποθέτουμε ότι δεν υπάρχει κάτι παράνομο.

Με αυτό το δεδομένο, δεν μπορεί να κάνει κανείς τίποτα σε επίπεδο νομικών ενεργειών. Νομικά δηλαδή, δεν μπορεί από αυτό να προκύψει παράνομη συναλλαγή ή να προκύψει σχέση μεταξύ δύο ΠΑΕ που δεν είναι ανταγωνιστική, αλλά μια σχέση υπέρ του δέοντος φιλική ή σχέση συνεργασίας σε πολλαπλά επίπεδα.

Υπάρχουν όμως δύο μεγάλα ερωτήματα, που όσο ο Ολυμπιακός και ο Άρης δεν βγαίνουν να τα απαντήσουν ρητά και ξεκάθαρα, τόσο μας δίνουν το δικαίωμα να υποθέτουμε πλέον οτιδήποτε!

Το πρώτο ερώτημα είναι το γιατί έγινε αυτό; Γιατί το έκαναν; Γιατί ακολουθήθηκε αυτή η διαδικασία; Ποιος ο λόγος; Τι εξυπηρετούσε; Σίγουρα εξυπηρετούσαν ο ένας τον άλλον. Αλλά γιατί η Λέγκια έπρεπε να αγοράσει τον παίκτη από τον Ολυμπιακό και όχι απ’ ευθείας από τον Άρη όπου και ανήκε; Και γιατί ο Άρης δεν «χρησιμοποίησε» π.χ. την… Καλαμαριά για τους σκοπούς του ή κάποια άλλη ΠΑΕ, αλλά μεσολάβησε ο Ολυμπιακός;

Το δεύτερο ερώτημα είναι γιατί το έκαναν εν κρυπτώ; Γιατί δεν το ανακοίνωσαν; Τι είχαν να κρύψουν; Ο Άρης, μάλιστα, δεν ανακοίνωσε καν ότι φεύγει ο Ροζ για τη Λέγκια! Και πώς να το ανακοινώσει, αφού τον είχε δώσει στον Ολυμπιακό και όχι στη Λέγκια! Στην εποχή που οι ομάδες ανακοινώνουν την απόκτηση ή και την παραχώρηση ακόμα και ενός… παντελώς άγνωστου 17χρονου ταλέντου, πώς γίνεται να μην έγινε ποτέ καμία αναφορά για την πώληση ενός από τους κορυφαίους παίκτες του; Ούτε στο επίσημο σάιτ, αλλά ούτε καν ως διαρροή –έστω- στους ρεπόρτερ της ομάδας; Πώς γίνεται αυτό;

Υπάρχει συνεπώς ένα ξεκάθαρο και παράλληλα τεράστιο ζήτημα ηθικής τάξης.

Που πρέπει να τους απασχολήσει όλους: Την λίγκα εσωτερικά, οπωσδήποτε τους ανταγωνιστές του Ολυμπιακού και του Άρη και φυσικά τους οπαδούς των δύο ομάδων! Πώς αποδέχονται αυτό το αλισβερίσι, ντυμένο με έναν μανδύα νομιμότητας; Πώς μπορείς να λες… «ε, εντάξει, νόμιμο είναι, οπότε όλα καλά!»; Αν το έκαναν άλλοι τι θα έλεγες;

Διότι πώς να το κάνουμε: Δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό! Είναι μια σειρά γεγονότων. Η υπόθεση του Σιώπη, του Φετφατζίδη, του Κλιγγόπουλου, του Ντουρμισάι, του Ματέο Γκαρσία, του Ιωάννου, του Σιαμπάνη…

Υποθέσεις όλες μια χαρά στα χαρτιά, νομιμότατες! Αλλά μια περίεργη σύμπτωση τις συνδέει όλες μαζί με έναν τρόπο…

Τα ηθικά ζητήματα είναι συχνά σημαντικότερα από τη νομιμότητα. Διότι η παρανομία φαίνεται και αποδεικνύεται και τις περισσότερες φορές (δυστυχώς όχι όλες) έχει σαφείς συνέπειες που προβλέπονται από τη νομοθεσία.

Το ηθικό ζήτημα είναι μασκαρεμένα νόμιμο. Γενικά, το πολεμάς δύσκολα όταν έχεις να κάνεις με πρόσωπα που δεν έχουν ιερό και όσιο, που η ηθική είναι μια έννοια που δεν τους απασχολεί ιδιαίτερα.

Αν θες πραγματικά καθαρό ποδόσφαιρο, όμως, βρίσκεις τρόπο…