Το σερί… έπρεπε να σπάσει, αλλά σημασία έχει το πρωτάθλημα

Η… κακή μέρα για τον Ολυμπιακό, είχε φανεί πριν το τζάμπολ του δεύτερου τελικού. Η γαστρεντερίτιδα που στέρησε από τους «ερυθρόλευκους» τον Σλούκα, ήταν ένα ηχηρό καμπανάκι, καθώς εκτός από την δεδομένη αξία του 33χρονου γκαρντ, δεν υπάρχει στην δωδεκάδα κατόπιν επιλογής ο Κάναν. Κρυστάλλινη σφαίρα ο κόουτς Μπαρτζώκας για να προβλέψει πως δεν θα του βγει -λόγω συγκυριών- η επιλογή που έκανε για ασφάλεια στο «5», δεν έχει. Διότι από το Final Four και μετά, ο Μπλακ είναι εκτός λόγω προβλήματος, άρα… τσάμπα και βερεσέ έμεινε έξω ο καλύτερος παίκτης των «ερυθρόλευκων» στον τελικό της Ευρωλίγκας.

Μπορούσε να νικήσει ο Ολυμπιακός βάσει της εικόνας, ενός ακόμα κακού ποιοτικά παιχνιδιού χωρίς τον Σλούκα; Ασφαλώς. Όταν όμως στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου ένας διαιτητής ανακαλύπτει… flopping του καλύτερου παίκτη του στο πρώτο μέρος και μοναδικού κανονικού πλέι μέικερ του, Τόμας Γουόκαπ, και εκείνος αποβάλεται, τα πράγματα δυσκολεύουν. Ακατανόητη και ούτε καν αμφισβητούμενη απόφαση… Μιλάμε για τον ίδιο ρέφερι που μέτρησε καλάθι πιο μετά στο παιχνίδι, όταν του σουτ του Πονίτκα χτύπησε στο χρονόμετρο και στα σίδερα της μπασκέτας! Μπορούσε να νικήσει ο Ολυμπιακός και χωρίς τον 30χρονο γκαρντ; Ασφαλώς. Όταν όμως λίγες φάσεις πιο μετά χάνει και τον MVP της Ευρωλίγκας, Σάσα Βεζένκοβ με τραυματισμό (σ.σ. ευτυχώς γλίτωσε τα χειρότερα γιατί θα ήταν το μεγαλύτερο κρίμα της φετινής σεζόν), έπειτα από φάουλ που ασφαλώς δεν έγινε επίτηδες, αλλά ήταν ο ορισμός του αντιαθλητικού που παρά το τσεκάρισμα στο βίντεο (!) δεν αναβαθμίστηκε, τα πράγματα γίνονται σχεδόν ακατόρθωτα.

Το ότι το παιχνίδι κρίθηκε στο τελευταίο σουτ και οι «ερυθρόλευκοι» είχαν την ευκαιρία να το πάρουν στο τέλος, αλλά έκαναν μια κάκιστη επίθεση, είναι απόρροια περισσότερο του άγχους και του έξτρα «πρέπει» που μπήκε στον Παναθηναϊκό, από το γεγονός πως οι «ερυθρόλευκοι» έπαιζαν… μισοί. Ο Πονίτκα έβαλε το μεγάλο σουτ, και το μυθικό και πιθανότατα ιστορικό και ανεπανάληπτο σερί 14-0, έλαβε τέλος. Με όλα αυτά που συνέβησαν πριν και κατά την διάρκεια του παιχνιδιού, φαινόταν πως έπρεπε να «σπάσει» και «έσπασε». Ίσως το πιο μεγάλο διακίβευμα του δεύτερου τελικού, εκτός από το 1-1 των φανερά ανεβασμένων και σωστών τακτικά «πράσινων», για το ελληνικό μπάσκετ και όσους υγιής το παρακολουθούν, να είναι άλλο.

Παρά τις ηθελημένες κραυγές συγκεκριμένων που στα προηγούμενα τριάντα χρόνια δεν έβλεπαν το παραμικρό στραβό και στο μπάσκετ κέρδιζε ο καλύτερος, κανένα νέο σύστημα δεν έχει δημιουργηθεί, ούτε καμία ΕΟΚ ευνοεί κανέναν Ολυμπιακό. Για μία ακόμα φορά το… παραμύθι κάποιων δεν έχει δράκο, όμως οι «ερυθρόλευκοι» δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να πέσουν στην παγίδα της τοξικότητας. Οφείλουν να κοιτάξουν το μπάσκετ τους και να βρουν τους τρόπους να πάνε τα υπόλοιπα παιχνίδια της σειράς στον δικό τους ρυθμό και όχι σε αυτόν (σ.σ. χαμηλά σκορ) που ευνοεί τον αντίπαλο. Και κυρίως να μπουν περισσότεροι παίκτες στην εξίσωση, διότι σε αγώνα που οι ΜακΚίσικ και Λαρεντζάκης ήταν αναγκαίοι, είχαν μαζί 2/15 σουτ και πολλές λάθος αποφάσεις.

Θα πρέπει να καθαρίσει το μυαλό του για να μην δίνει έξτρα κατοχές από επιθετικά ριμπάουντ (σ.σ. πολύ κρίσιμο το καλάθι του Μαντζούκα) και να βρει και άλλους τρόπους να σκοράρει. Να αποδείξει στο γήπεδο πως είναι καλύτερη ομάδα, αποφεύγοντας τα λάθη (20-13 οι πόντοι από σφάλματα). Διότι τα 8 του πρώτου δεκαλέπτου ήταν πολλά και ας πήγε το ματς στις τελευταίες κατοχές. Δύο νίκες απομένουν για να κλείσει η σεζόν όπως πρέπει και αξίζει σε αυτόν τον Ολυμπιακό, αρκεί να ηρεμήσει και να διαγράψει εντελώς τα όσα έγιναν στο Κάουνας. Πλέον έχουμε τελικούς ελληνικού πρωταθλήματος, που κερδίζονται με μπάσκετ και όχι με… θεωρίες ανωτερότητας και περιρρέουσας ατμόσφαιρας…

Υ.Γ. Τα γιαούρτια και τα νερά στον πάγκο καθ’ όλη την διάρκεια του αγώνα, οι προπηλακισμοί και οι ύβρεις εντός παρκέ σε προπονητή και μέλη της ομάδας, μας επαναφέρουν απλά στην πραγματικότητα πως η… βλακεία (sic) δεν έχει χρώμα και γήπεδα. Ήδη ο Ολυμπιακός τιμωρήθηκε για πράγματα που έγιναν εκτός γηπέδου, το ίδιο ενδέχεται να γίνει και για τον Παναθηναϊκό για αυτά που έγιναν εντός. Πρόοδος μηδέν δηλαδή…

Υ. Γ. 2: Συγκλονιστικός ο Κώστας Παπανικολάου. Για ενα σουτ έφυγε ηττημένος πάρα το δικό του εξαιρετικό ματς. Έστω και ένας συμπαραστάτης θα αρκούσε...

Υ.Γ.3: Εξαιρετικές οι άμυνες του Μπόλομποϊ, ο οποίος ήταν καθοριστικός στην ανατροπή του πρώτου δεκαλέπτου. Ίσως στην άμυνα με αλλαγές στις τελευταίες φάσεις να είναι πιο χρήσιμος...

Follow @ ZervasNikolaos