Είναι κοινώς αποδεκτό ότι το χθεσινό παιχνίδι δεν αποτελεί κάποιο πάρα πολύ σοβαρό κριτήριο για τη συνέχεια του Παναθηναϊκού. Από τέτοια ματς, όμως, μπορείς να την πατήσεις πολύ εύκολα. Από τέτοια ματς, επίσης, μπορείς να δείξεις την ωριμότητά του. Αν τα αντιμετωπίζεις σοβαρά, τότε στέλνεις ένα μήνυμα σωστής νοοτροπίας. Αν όχι, τότε ή μπλέκεις σε μπελάδες ή προετοιμάζεις το έδαφος για… γκέλες στο άμεσο μέλλον.
Το μεγαλύτερο κέρδος για την ομάδα του Γιάννη Αναστασίου από το χθεσινό ματς είναι αυτό. Η σοβαρότητα που επέδειξαν οι παίκτες του, απέναντι σε μια σαφώς κατώτερη ομάδα, σε ένα ματς, όμως, που έκρυβε κινδύνους. Οι «πράσινοι» ήταν ώριμοι από την αρχή ως το τέλος, έδειξαν ότι δεν πήγαν για αγγαρεία στο… Πριγκιπάτο (δεν τα λέω εγώ, αλλά ο Αχιλλέας Μπέος) της Μαγνησίας και ανταμείφθηκαν. Επαιξαν ως μεγάλη ομάδα, ως κάτοχος του τροπαίου και ήταν σαν να είπαν από νωρίς στον αντίπαλο «εδώ, θα νικήσω εγώ. Τελεία και παύλα…».
Αυτό μπορεί να είναι ένα δείγμα ενόψει της συνέχειας. Κάτι ανάλογο συνέβη και στο ματς με τον Πλατανιά και είδαμε τα αποτελέσματα. Οι «πράσινοι» αρχίζουν σιγά σιγά να πείθουν. Αν συνεχίσουν, με τέτοιο σοβαρό – επαγγελματικό πρόσωπο και έχουν θετικά αποτελέσματα, δημιουργώντας ένα μίνι σερί, τότε θα βάλουν στα χαρακτηριστικά τους και τη λέξη «σιγουριά». Στοιχείο σημαντικότατο για μια μεγάλη ομάδα όπως ο Παναθηναϊκός. Η σιγουριά είναι που σου δίνει νίκες, ακόμη και σε μέτρια ή κακή μέρα. Και ομάδες που θέλουν να κάνουν πρωταθλητισμό, πρέπει να την έχουν…
Στα θετικά χθες η εξαιρετική εμφάνιση του Ατζαγκούν, ο οποίος δείχνει να είναι σε ανοδική πορεία, το θετικό επίσημο ντεμπούτο του Στιλ, αλλά και ο πολύ καλός Μπαϊράμι, που ήταν δραστήριος και δημιουργούσε πολλά προβλήματα στους αντιπάλους αμυντικούς, με τις ατομικές του ενέργειες. Πολύ καλοί και οι Λαγός, Πράνιτς, αλλά και ο Τριανταφυλλόπουλος, που αγωνίστηκες στη φυσική του θέση, αυτή του κεντρικού αμυντικού.