Τι ωραία που είναι (για τον ΠΑΟΚ) στο Ντόρτμουντ!

Του Γιώργου Ζαχαριάδη
zahariadis@hotmail.com

Να μην τρελαθούμε κιόλας… Δεν θα ήταν έτσι τα πράγματα αν το παιχνίδι είχε βαθμολογικό ενδιαφέρον. Αν δεν υπήρχε, δηλαδή, η επικράτηση της Κράσνονταρ, που φαινόταν σίγουρη, με την Γκαμπάλα, κάτι που καθιστά αδιάφορο το αποτέλεσμα του Ντόρτμουντ, οι Γερμανοί θα είχαν παίξει πολύ διαφορετικά. Θα διεκδικούσαν την πρωτιά με άλλη διάθεση.

Υπό τις υπάρχουσες συνθήκες, με την Μπορούσια να αγωνίζεται για το… τυπικό της αγωνιστικής, για να ολοκληρώσει τους αγώνες του ομίλου, ο ΠΑΟΚ παίρνει ένα διπλό που, βεβαίως, έχει μεγάλη αξία, αλλά, να είμαστε σοβαροί. Δεν είναι το έπος του Ντόρτμουντ, δεν είναι η μάχη που έκρινε κάτι σπουδαίο. Είναι μια νίκη που μπορεί κανείς να τη θυμάται και… μέχρι εκεί. Και πιο σημαντικό για όλους είναι η… μελωδία της κερκίδας.

Η ευτυχία των μεταναστών που συγκεντρώθηκαν από όλη τη Γερμανία για να χειροκροτήσουν, να συμπαρασταθούν μια ελληνική ομάδα, που ίσως να μην είναι καν η αγαπημένη τους, και να νοιώσουν λίγο από την Ελλάδα που τους έχει πληγώσει, που τους ανάγκασε να μείνουν μακριά της.

Σέβομαι το πάθος τους. Σέβομαι τη λαχτάρα τους.

Αυτό είναι το πιο σημαντικό που απομένει από τη νίκη στο Ντόρτμουντ. Τα υπόλοιπα είναι απλά μερικές λεπτομέρειες που συμπληρώνουν την εικόνα του ΠΑΟΚ, σε αγώνα που σε υποχρεώνει να κάνεις μια δυό ακόμη σκέψεις.

Για το ανάθεμα της υπόθεσης, τα στραβά και τα ανάποδα που συνέβησαν κυρίως στους αγώνες με την Γκαμπάλα, από τους οποίους δεν εισέπραξε τίποτε απολύτως.

Είναι σχεδόν βέβαιο, ότι η πρόκριση δεν θα παιζόταν απέναντι στην Μπορούσια, στον αγώνα της Γερμανίας. Η λογική είναι μια και μοναδική. Χάρη σε θετικά αποτελέσματα εντός έδρας και με βαθμούς απέναντι στον πιο αδύναμο του ομίλου, πατάς γερά για να προκριθείς.

Από αυτά, ο ΠΑΟΚ δεν πήρε τίποτε και κάποια στιγμή, ακούσαμε τον Τούντορ να λέει ότι δεν τον ενδιαφέρει το ευρωπαϊκό, αλλά, επικεντρώνεται στο πρωτάθλημα. Λες και μπορούσε να το κατακτήσει…

Δεν είναι ο ΠΑΟΚ που ξόδεψε πάλι ένα κάρο λεφτά για να φτιαχτεί, η ομάδα που κάνει τέτοιου είδους επιλογές. Που κάνει επιλογές που της στοιχίζουν χαμένα εκατομμύρια από τα έσοδα πρόκρισης στην επόμενη φάση.

Ο ΠΑΟΚ της Ευρώπης είναι φέτος μια ειδική περίπτωση και ίσως θα πρέπει να λάβω σοβαρά υπόψιν ότι ξεκίνησε πολύ νωρίς να αγωνίζεται, μέσα στο κατακαλόκαιρο. Με αυτή τη λογική ίσως να τον αδικώ λιγάκι, αλλά, δεν μου έδειξε σε κανένα σημείο ότι έχει αποκτήσει βηματισμό.

Και το ερώτημα παραμένει, πότε θα έχει ρυθμό.

Η νίκη στη Γερμανία είναι πιο χρήσιμη για τον Ιβάν Σαββίδη. Θα έχει να το λέει. Κι αν δεν πάθει… καθίζηση στη Λειβαδιά (το βράδυ της Δευτέρας) και παραμείνει στο ύψος του, τότε είναι που θα έχει να το λέει για την ομάδα του. Μετά από καιρό θα νοιώθει λιγάκι πιο περήφανος.