Θέλει μαγκιά...

Το κλίμα των τελευταίων ημερών, μετά και τις δυσάρεστες εξελίξεις στον Παναθηναϊκό, ήταν υπέρ της ΑΕΚ πριν από την πρεμιέρα των πλει οφ.

Οι στοιχηματικές εταιρίες είχαν φτάσει στα ύψη το διπλό και είχαν ρίξει πολύ χαμηλά τον άσο, οι περισσότεροι πίστευαν σε μια άνετη νίκη της Ένωσης απέναντι σε μια ομάδα η οποία θα παρουσιαζόταν με αρκετά προβλήματα, με έναν προπονητή φευγάτο και επί της ουσίας δίχως κίνητρο. Τελικά, όλα τα παραπάνω δεν επιβεβαιώθηκαν...

Όλο αυτό το διάστημα τονίζαμε το εξής: Για όλες τις ομάδες υπήρχε η απορία πως θα παραταχθούν στα πλέι οφ και τι εικόνα θα βγάλουν έπειτα από μια τόσο μεγάλη αγωνιστική απραξία. Για τον Παναθηναϊκό η απορία ήταν μεγαλύτερη, λόγω των δικών του τελευταίων προβλημάτων.

Επιστολή και ενημέρωση στον Γιώργο Δώνη ότι δε θα συνεχίσει, αρκετοί ποδοσφαιριστές φευγάτοι βρισκόμενοι στο τέλος των συμβολαίων τους, διαφωνίες στις μειώσεις αποδοχών. Δεν τα λες και λίγα, ούτε φυσικά ασήμαντα όλα αυτά τα οποία έγιναν στο "τριφύλλι" τις τελευταίες εβδομάδες.

Παρ' όλα αυτά, αποδείχθηκε για μια ακόμη φορά ότι στο ποδόσφαιρο, ειδικά όταν έχεις να κάνεις με τεράστιες ομάδες όπως είναι ο Παναθηναϊκός, οφείλεις να είσαι συντηρητικός στις εκτιμήσεις σου και να περιμένεις να δεις τι θα βγει στο χορτάρι. Οι "πράσινοι" παρουσιάστηκαν στο γήπεδο με πλάνο, με στόχο, με άψογη τακτική προσέγγιση του ντέρμπι και ήταν καλύτεροι στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα.

Προηγήθηκαν με γκολ του Μακέντα, είχαν σκοράρει και νωρίτερα αλλά το τέρμα ακυρώθηκε, είδαν τον διαιτητή Τζήλο να μην αποβάλλει τον Λόπες και νωρίτερα να μη βλέπει ξεκάθαρη παράβαση και φάουλ στον Γιόχανσον, αντιμετώπισαν μια όχι καλή διαιτησία, αλλά άντεξαν και μάλιστα μπορεί να πει κανείς ότι έφυγαν και δυσαρεστημένοι από το γήπεδο, λόγω του αποτελέσματος.

Το τριφύλλι δεν ήταν εντυπωσιακό. Δε θα μπορούσε, άλλωστε, να το κάνει αυτό έπειτα από μια τόσο μεγάλη αποχή. Έβγαζε, όμως, μια σιγουριά στο χορτάρι του Ολυμπιακού Σταδίου, είχε ποδοσφαιριστές και προπονητή που ήξεραν τι ήθελαν και αναμφίβολα ήταν καλύτερο από τον αντίπαλό του στο μεγαλύτερο διάστημα της αναμέτρησης. Το 4-2-3-1, το οποίο γινόταν 4-4-2 όταν η ομάδα έκανε άμυνα, λειτούργησε.

Ο Παναθηναϊκός δεν είχε απειληθεί ιδιαίτερα μέχρι να βάλει το προσωπικό γκολ ο Λιβάγια και αν οι παίκτες του ήταν λίγο πιο συγκεντρωμένοι, όταν από το 70' και μετά άρχισε να βγαίνει και η κούραση, θα άρχιζε τη διαδικασία των πλέι οφ με νίκη.

Οπως και να' χει, όλη αυτή η εικόνα και κυρίως η νοοτροπία που έδειξαν οι ποδοσφαιριστές, είναι έργο προπονητή και παικτών όλο αυτό το διάστημα στο Κορωπί. Άπαντες έκλεισαν τα αυτιά τους, άφησαν στην άκρη τα προβλήματα και επικεντρώθηκαν στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι. Και για να κάνεις κάτι τέτοιο, θέλει μαγκιά. Ποδοσφαιρική και όχι μόνο...

Το έχω τονίσει ξανά και γραπτώς και μέσω του αέρα του ΣΠΟΡ FM. Ποδοσφαιρικά, κακώς απομακρύνεται ο Γιώργος Δώνης. Ο Έλληνας τεχνικός έχει ακόμα πολλά να δώσει στην ομάδα και είναι κρίμα που δε θα καταφέρει να το κάνει. Δυστυχώς, σε ένα κλαμπ δεν υπάρχουν μόνο τα "καθαρά" ποδοσφαιρικά, αλλά και οι διαφωνίες, οι ρήξεις. Οπως συμβαίνει σε κάθε τομέα της ζωής και σε κάθε δουλειά. Αυτή είναι η ωμή πραγματικότητα...

Instagram: @dionisisdes