Θα διώξει τον Τούντορ, πριν εξοντώσει τον Μπερμπάτοφ

Του Γιώργου Ζαχαριάδη
zahariadis@hotmail.com

Μετά από αρκετό καιρό, όταν ο Ιγκόρ Τούντορ θα βρίσκεται κάπου αλλού και ενδεχομένως, με τις διασυνδέσεις του να έχει φτάσει ψηλά ή να έχει διορθώσει πολλά από αυτά τα ευτράπελα που δημιουργούν πολλαπλά προβλήματα σήμερα στον ΠΑΟΚ, να έχει γίνει πραγματικός προπονητής, θα αναπολούμε τις μέρες που τον είχαμε κοντά μας.

Κάποιοι θα θέλουν να τον ξεχάσουν οριστικά και αν αποχωρήσει σήμερα, δεν θα χρειαστεί πολύ για να τον σβήσουν οριστικά από τη μνήμη τους. Αν φύγει λίγο αργότερα, εφόσον θα έχει συμμαζέψει όλο αυτό που νομίζει ότι είναι ομάδα για 90 λεπτά, κι ο ΠΑΟΚ καταλάβει μια καλύτερη από την περσινή πέμπτη θέση, ίσως να σκάσουμε ένα χαμόγελο για τον μικρό Τούντορ…

Για κατάκτηση κυπέλλου δεν τολμώ να κάνω συζήτηση, διότι αντιλαμβάνεστε ότι είναι λεπτές οι ισορροπίες και θα προκαλέσω ακόμη και τον πιο αδαή ΠΑΟΚτζή. Πόσο εμπιστοσύνη να δείξεις σε αυτή την ομάδα.

Πέρασαν δυό πράγματα από το μυαλό μου, όταν αποφάσισα να ασχοληθώ με το παρασκήνιο, που έτσι κι αλλιώς τροφοδοτείται από τα γεγονότα:
Το πρώτο έχει να κάνει με την προσθήκη του Βεζυρτζή.

Όλα καλά, όσον αφορά ένα βαθμό εμπειρίας από την πλευρά ενός παράγοντα που λείπει πολύ καιρό από τα κοινά και τώρα ως έμμισθος, ρόλος που δεν είχε ποτέ, ίσως να είναι χρήσιμος σε πολλές περιπτώσεις. Κι όχι για να σταματήσει τον Γκαλίτσιο.

Σας το είπα από την αρχή: δεν είναι ο Γκαλίτσιος το θέμα μας. Πολλά άλλα είναι. Όποιος έφαγε το παραμύθι με τον Γκαλίτσιο, δεν βλέπει τη μύτη του. Κι αν ο Βεζυρτζής έκανε το κέφι του και έδειξε ότι έχει λόγο, δεν με πείθει αυτή τη στιγμή που θα έπρεπε να έχουν διορθωθεί πολλά άλλα και νωρίτερα από τον Γκαλίτσιο.

Λέω λοιπόν ότι ο Βεζυρτζής θα διώξει κάποια στιγμή τον Τούντορ και θα πιστωθεί μια απόλυση που θα ανακουφίσει και τότε θα φανεί ότι είναι πιο χρήσιμος από τον Αγγελίδη, που πέρσι απέλυσε τον Αναστασιάδη.

Πόσο ρόλο παίζει κάτι τέτοιο; Μα προφανώς πολύ μεγάλο. Έχουμε οριστικά μια νέα τάξη πραγμάτων και κάποιος είναι έτοιμος να κάνει κουμάντο, όπως συνηθίζεται στην ΠΑΕ του Σαββίδη, όπου μαζεύει μερικούς, χωρίς να έχουν ξεκάθαρο ρόλο και τους αφήνει να λύσουν τις διαφορές τους, να διαπιστώσει τελικά ποιος είναι ο ισχυρότερος.

Πάω στο δεύτερο,
Αυτή η αντιμετώπιση του Μπερμπάτοφ δεν είναι κάτι καινούργιο. Δεν μπορεί να μην του μίλησε κανείς μετά από τέσσερις μήνες παρέα με τον Βούλγαρο που μπαινοβγαίνει στην ενδεκάδα ή εγκαταλείπεται στον πάγκο.

Το ξεκαθαρίζουμε ότι η συμμετοχή του είναι απαραίτητη, διότι υπάρχουν ορισμένοι που δεν αντιλαμβάνονται τη χρησιμότητά του ακόμη κι όταν δεν είναι ο καλύτερος του γηπέδου.

Πόσοι λοιπόν έχουν μιλήσει στον Τούντορ για να αλλάξει τακτική; Είναι βέβαιο ότι υπήρξαν πολλοί. Τους άκουσε; Όχι βέβαια. Μήπως τελικά υπάρχει λόγος, σοβαρότερος από την αλαζονεία του να παίξει επικίνδυνα παιχνίδια (για όλους) και με τον Μπερμπάτοφ;

Μήπως είναι η αντίδραση στο «δεν μου φέρνετε αυτούς που θέλω, θα σας δείξω εγώ με αυτόν που μου φορτώσατε χωρίς να τον ζητήσω»;

Πάντως, σε ορισμένες στιγμές είναι γελοίο να το συζητούμε με τον Τούντορ, το θέμα του Μπερμπάτοφ. Να λέει ότι δεν είδε που κτύπησε ο Σιμόες, να λέει ότι ήταν καλός αγωνιστικά όσο λεπτά είχε συμμετοχή με την ΑΕΚ… Κοροϊδεύει.